Της Λιάνας Μπουκουβάλα
Ανήμερα της 7ης Οκτωβρίου, εκατόν εξήντα δύο χρόνια πριν, ο συγγραφέας που αγαπήθηκε όσο λίγοι άφησε την τελευταία του πνοή μόνος αφού στην κηδεία του ήταν παρόντες μετά βίας δέκα άτομα. Ο λόγος για τον «πατέρα» της λογοτεχνίας μυστηρίου, Edgar Allan Poe, που ακόμη και αν δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή συνεπαίρνει μαζί του μέσα από τις μοναδικές του ιστορίες ολοένα και περισσότερους αναγνώστες.
Είναι σίγουρα λίγοι αυτοί που δεν έχουν διαβάσει «Το Κοράκι»… Πέρασαν δέκα και πλέον χρόνια από την πρώτη φορά που το εν λόγω έργο έπεσε στα χέρια μου και από τότε κατέχει ξεχωριστή θέση στη βιβλιοθήκη μου. «Τόσοι μου φίλοι φύγανε ως και αυτές οι Ελπίδες κι όταν θε να ‘ρθει το πρωΐ κι εσύ θε να μου φύγεις». Ο πράσινος μαρκαδόρος που υπογραμμίζει τον παραπάνω στίχο αποδεικνύει τις δεκάδες φορές που ανέτρεξα σε αυτόν δίνοντας του κάθε φορά και διαφορετικό νόημα ανά τα χρόνια της ζωής μου…
Ο Edgar Allan Poe είδε για πρώτη φορά το φως στις 19 Ιανουαρίου του 1809 στη Βοστόνη. Σαράντα χρόνια μετά αφήνει την τελευταία του πνοή στη Βαλτιμόρη κάτω από μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστες συνθήκες. Βρέθηκε αναίσθητος σε κάποιο σοκάκι και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου πέθανε μετά από λίγες μέρες. Κατά καιρούς έχουν ακουστεί διάφορα για κατάχρηση αλκοόλ, ναρκωτικών, φυματίωση έως και αυτοκτονία τίποτε όμως δεν είναι βάσιμο αφού δεν υπήρξε ποτέ επίσημη ανακοίνωση για το θανάτου του.
O Poe Toaster και το μισό μπουκάλι κονιάκ
Από το 1949,οπότε και συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από το θάνατό του ο Poe Toaster δεν τον ξεχνάει ούτε στιγμή! Κάθε χρόνο στην επέτειο των γενεθλίων του, λίγο μετά τα μεσάνυχτα ένας άντρας ντυμένος στα μαύρα επισκέπτεται τον τάφο του Poe στο νεκροταφείο της Βαλτιμόρης, ανοίγει ένα μπουκάλι κονιάκ, κάνει μία πρόποση στο πνεύμα του συγγραφέα, πίνει το μισό και αφήνει το υπόλοιπο μαζί με τρία κόκκινα τριαντάφυλλα στο μνήμα του. Ο άγνωστος άντρας ονομάστηκε Poe Toaster – αυτός που πίνει με τον Poe,αφού κανείς δεν είδε ποτέ το πρόσωπό του. Σύμφωνα με μαρτυρίες ωστόσο ο Poe Toaster αποσύρθηκε ή πέθανε αφού από το 1998 κάποιος άλλος θαυμαστής του Poe του κρατάει συντροφιά το βράδυ της 19ης Ιανουαρίου κάθε χρόνο.
