Η δύναμη της μουσικής και της αγάπης μέσα από την παιδική όπερα του Νίκου Ξανθούλη, σε λιμπρέτο της Μαριβίτας Γραμματικάκη, στο «Ολύμπια»
«Οταν διαπίστωσα ότι ένα έργο τέχνης μπορεί να μιλήσει τόσο στα παιδιά όσο και στους μεγάλους, με συνεπήρε η ιδέα ότι κάτι τέτοιο μπορώ να το κάνω κι εγώ με τη μουσική», λέει ο συνθέτης Νίκος Ξανθούλης.
Ο δρόμος γκρίζος, οι διαβάτες σκυφτοί, η μέρα μουντή. Ξάφνου ένας πλανόδιος μουσικός εμφανίζεται από τη γωνία και «ντύνει» το «σκοτεινό» σκηνικό με νότες. Μια τέτοια εικόνα αποτέλεσε τον σπόρο της έμπνευσης για τη Μαριβίτα Γραμματικάκη, η οποία υπογράφει το λιμπρέτο στην παιδική όπερα του Νίκου Ξανθούλη, «Το μαγικό βιολί». Πρόκειται για ένα μουσικό παραμύθι για τη δύναμη της μουσικής και της αληθινής αγάπης που θα γοητεύσει τις παιδικές ψυχές, μια συγκινητική ιστορία που φέρνει το μήνυμα της αισιοδοξίας και της χαράς, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
«Το μαγικό βιολί» έρχεται στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο θέατρο «Ολύμπια», για να μαγέψει μικρούς και -γιατί όχι;- μεγάλους, από τις 8 Ιανουαρίου. Ο συνθέτης Νίκος Ξανθούλης έγραψε μουσική με στόχο να απευθυνθεί σε όλες τις ηλικίες και κυρίως στα «νεανικά αυτιά». «Από μικρός λάτρευα τον Αστερίξ. Στην αρχή με συνάρπαζαν οι εικόνες, αργότερα οι ιστορίες και μεγάλος πια τρελαινόμουν για το χιούμορ του. Οταν διαπίστωσα ότι ένα έργο τέχνης μπορεί να μιλήσει τόσο στα παιδιά όσο και στους μεγάλους, με συνεπήρε η ιδέα ότι κάτι τέτοιο μπορώ να το κάνω κι εγώ με τη μουσική. Το πρόβλημα όμως πάντοτε είναι το κείμενο. “Δώσε μου ένα καλό λιμπρέτο κι εγώ θα βρω τη μουσική… έλεγε ο Βέρντι” σημειώνει ο συνθέτης.
Ο ίδιος το κείμενο το βρήκε και το επέλεξε «χωρίς δεύτερη σκέψη», στο λιμπρέτο της Μαριβίτας Γραμματικάκη. Η τελευταία εμπνεύστηκε την ιστορία από μια προσωπική εμπειρία της: Μια γκρίζα μέρα με σκοτεινές σκέψεις για πτώχευση, κρίση, απώλεια πέρασε μπροστά της ένας πλανόδιος μουσικός παίζοντας βιολί.
«Πρόκειται για ιστορία “παραμυθένια”, δομημένη με τα χαρακτηριστικά μιας τραγωδίας, όπου όλοι, “καλοί” και “κακοί”, δεν υπακούουν στις παραδοσιακές συμβάσεις, όπου το παρελθόν και το μέλλον, η λογική και η φαντασία παύουν να αντιμετωπίζονται σαν αντιφατικά, κι όλα μαζί λειτουργούν σαν ποιητική απεικόνιση ενός κόσμου τόσο παλιού, όσο και σημερινού» σημειώνει η σκηνοθέτις της παράστασης, Λένα Γεωργιάδου.
Η ιστορία του «Μαγικού βιολιού» έχει κάπως έτσι… Κάποτε, σε μια γκρίζα πολιτεία, ζούσε ένας βασιλιάς που μισούσε την ομορφιά, τα χρώματα και τα τραγούδια, και απαγόρευε σε όλους τους πολίτες να τραγουδούν και να χαίρονται. Ακόμα και την κόρη του φυλάκισε γιατί τραγούδησε μια μέρα που είχε μαγευτεί από το βιολί ενός τσιγγάνου, ο οποίος μπήκε τυχαία στην πολιτεία.
Ο βασιλιάς τρόμαξε μόλις άκουσε το τραγούδι και διέταξε να φυλακίσουν όλους όσοι τραγούδησαν μαζί με τον τσιγγάνο, καθώς και να πετάξουν το βιολί του. Μόνο ένας τρελός έμεινε έξω από τη φυλακή και έκρυψε το βιολί. Ο βασιλιάς μένει πια μόνος, συντροφιά με τον τρελό της πολιτείας. Το άκουσμα του βιολιού ξυπνάει αναμνήσεις που τον γεμίζουν λύπη. Δεν ήταν πάντα έτσι…
Η ταυτότητα της όπερας
Η σύνθεση και η μουσική διεύθυνση της παιδικής όπερας «Μαγικό βιολί» είναι του Νίκου Ξανθούλη, συγγραφέας-στιχουργός είναι η Μαριβίτα Γραμματικάκη, τη σκηνοθεσία υπογράφει η Λένα Γεωργιάδου, τα σκηνικά-κοστούμια η Χρυσάνθη Ψαροπούλου, τη χορογραφία-κινησιολογία ο Θεμιστοκλής Παυλής και τη διεύθυνση παιδικής χορωδίας η Ρόζη Μαστροσάββα. Παίζουν: Αλέξανδρος Σταυρακάκης/Γιώργος Ρούπας, Παύλος Μαρόπουλος/Ζαφείρης Κουτελιέρης, Παναγιώτης Αθανασόπουλος /Κωστής Ρασιδάκης, Αρτεμις Μπόγρη/Τζίνα Φωτεινοπούλου, Νίκος Στεφάνου/Θανάσης Ευαγγέλου. Χορεύει η Εβίτα Χασάπογλου. Συμμετέχουν μέλη της Ορχήστρας της Παιδικής Σκηνής της ΕΛΣ και η παιδική χορωδία Rosarte.
ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
8, 14, 15, 21, 22, 28/1. 5, 12, 19, 25, 26 /2. 3, 11, 31/3. 1, 7/4
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ
akarali@pegasus.gr
Πηγή: Έθνος
