Με αφορμή το γιαουρτοπόλεμο ενάντια στον Γιώργο Νταλάρα, κάτι με ξένισε και μένα – κάτι με έκανε να διερωτηθώ και να φέρω τα πίσω μπρος και τα μπρος πίσω.
Η φωνή του Νταλάρα υποστήριξε τραγούδια που γράφτηκαν από συνθέτες σε καιρούς που η Ελλάδα ήταν χτισμένη στο γύψο και έγραφε την καθοδική της Ιστορία. Τα τραγούδια του αγαπήθηκαν από το λαό και ο κόσμος ταυτίστηκε μαζί του. Η ερμηνεία του αντιστοιχούσε με την ελπίδα και την απελπισία της τότε νεολαίας. Είναι γεγονός ότι μετά από μια τέτοια πορεία ο Γιώργος Νταλάρας, να διεκδικεί και την πρωτιά στις πωλήσεις δίσκων. Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ήρθανε τα πάνω κάτω. Στόχος και ο Γιώργος Νταλάρας, με τις άστοχες δηλώσεις του, αλλά και γιατί η σύντροφος της ζωής του Άννα Νταλάρα, ανήκει σε εκείνο τον πολιτικό χώρο και λειτουργεί ως υπουργός, που ο λαός θεωρεί ότι είναι υπεύθυνος για τα σημερινά δεινά του.
Στο διαδίκτυο έχει γίνει ένα αντινταλαρικό μανιφέστο. Δεν θα σχολιάσουμε το εάν είναι σωστό ή όχι. Σίγουρα γνωρίζουμε ότι οι μύθοι απομυθοποιούνται από το λαό και με όση αγάπη τους υποστήριξαν, με τόσο μίσος πετάνε γιαούρτια, καρέκλες και νεράντζια. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία που άλλοι ξέρουν και άλλοι όχι. Αλλά όπως λέει και ο ποιητής «Πενθώ τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς και τραγουδώ τα άλλα που πέρασαν, εάν είναι αλήθεια. Αν είναι αλήθεια Τραγουδώ.»
Όμως, θεωρώ ότι είναι αναποτελεσματικό το να ρίχνει κανείς γιαούρτια και να εκφράζει με αυτό τον τρόπο το θυμό του. Η οργή πρέπει να γίνεται αντίσταση και σε μια σοβαρή αντίσταση δε χωράνε γιαούρτια. Αλλά ως συνήθως, οι πολλοί ακολουθούν αυτά που ξεκινούν οι ολίγοι. Διαμαρτυρία με γιαούρτια μερικοί και διαμαρτυρία με νεράντζια άλλοι.
Και αναρωτιέται κανείς. Ποια χούντα ή ποια οικονομική δυναστεία κατέρρευσε με αυτό τον τρόπο και οι ενέργειες αυτές κάποια στιγμή δεν τις θεωρήσαμε όλοι γραφικές. Προσωπικά δεν διαγράφω την πορεία τόσων ετών του Γιώργου Νταλάρα και πολύ περισσότερο δε θα μπω στη διαμάχη, Νταλάρα – Πανούση. Οι ανάγκες της χώρας μου είναι τέτοιες που τους χρειάζεται όλους.
Η ολιγόλεπτη αγανάκτηση που εκτονώνεται με γιαουρτοπόλεμο ωφελεί κάποιους που όχι δεν μας φοβούνται, αλλά μπορεί και να γελούν μαζί μας. Άλλωστε οι δυνάμεις του λαού πρέπει να ανασυνταχθούν για να βρουν διέξοδο στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει. Σε ποια χώρα ο πολιτισμός και η παιδεία εκφράζεται με αυτό τον τρόπο και δεν είναι η δικιά μας μόνο άποψη ότι ο πολιτισμός και η παιδεία σε αυτή τη χώρα, χτυπήθηκαν πρώτα ώστε η κερκόπορτα να είναι άλλη μια φορά ανοιχτή.
Όσο για τον καλλιτέχνη; ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω.
