της Λιάνας Μπουκουβάλα
Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς τους Έλληνες τώρα τελευταία να έχουμε θυμώσει λιγάκι με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, υπάρχουν όμως κάποιοι Έλληνες που αν και ζούν στο εξωτερικό δεν σταματούν να υμνούν τη χώρα μας, όπου σταθούν και όπου βρεθούν! Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η γνωστή τραγουδίστρια Μάρθα Ελευθεριάδου, που αν και ζεί στην Τσεχία… στηρίζει με κάθε τρόπο τον τόπο των προγόνων της. Το μέρος που όπως η ίδια υποστηρίζει αγάπει με όλο της το είναι.
“Αν και μέχρι τα 15 μου χρόνια δεν είχα πατήσει ποτέ τα Ελληνικά εδάφη, αγαπούσα και αγαπάω τόσο αυτή τη χώρα… Ήμουν μικρό κοριτσάκι και ανατρίχιαζα ακούγοντας την Μελίνα να τραγουδάει τα ‘΄Παιδιά του Πειραιά’. Θυμάμαι τον εαυτό μου να δακρύζει βλέποντας Ελληνικές ταινίες… Η Ελλάδα είναι αναπόσπαστο κομμάτι μου. Είναι μέσα μου. Και για αυτό είμαι πραγματικά περήφανη”.
Η Μάρθα έχει γνωρίσει τεράστια επιτυχία στην Πράγα. Για πολλά χρόνια, μαζί με την αδερφή της, Τένα, είναι ένα από τα πιο γνωστά και αγαπητά μουσικά δίδυμα της Τσεχίας. Διδάσκει χόρο και νιώθει πολύ περήφανη, όπως η ίδια μας είπε, βλέποντας τους Τσέχους να ενθουσιάζονται όταν τους μαθαίνει συρτάκι. Οι δραστηριότητές της όμως δεν σταματούν εδώ. Εδώ και χρόνια εμφανίζεται με ρόλους “guest star” στην κρατική τηλεόραση της Τσεχίας.
Στα πλαίσια της τελευταίας της, λοιπόν, συνεργασίας, η Μάρθα παρουσιάζει στους απανταχού Τσέχους την Ελλάδα και της χιλιάδες ομορφιές της. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ, που θα παίζει καθημερινά στις οθόνες της κρατικής τηλεόρασης της Τσεχίας όλο το καλοκαίρι, σε πεντάλεπτα βιντεάκια. Εμείς συναντήσαμε την ίδια σε ένα από τα πολλά γυρίσματα που έκανε με την ομάδα της στον Πειραιά.
Αξιαγάπητη και καθαρή Ελληνίδα, δεν δίστασε να μιλήσει για την κρίση, τους πολιτικούς αλλά και να χορέψει ζειμπέκικο στη δίχως ίχνος ντροπής στο κέντρο του Πειραιά. “Πρίν ακόμη πατήσουμε το πόδι μας στην Ελλάδα, είχα προετοιμάσει τους συναδέλφους μου, για την κρίση την οποία βιώνετε.
Τους είχα πει, πως η Ελλάδα που θα αντικρύσουν δεν έχει καμία σχέση με το πως ήταν παλιά. Οι άνθρωποι βιώνουν τόσα προβλήματα καθημερινά, που η διάθεσή τους είναι πεσμένοι. Οικονομικά τα φέρνουν δύσκολα πέρα, οπότε μην εκπλαγείτε αν δείτε κλειστά τα παραθυρόφυλλα των σπιτιών τους…. Όχι απλά διαψεύστηκα… Όλοι μας μείναμε έκπληκτοι όταν είδαμε πως εσείς… δεν το βάζετε κάτω! Κοίτα γύρω σου… οι καφετέριες είναι γεμάτες! Τα παιδιά συνεχίζουν να παίζουν στις πλατείες και γριούλες δεν χάνουν στιγμή το χαμόγελο από τα χείλη τους. Εσείς οι δημοσιογράφοι τελικά είστε λιγάκι υπερβολικοί…”, μου λέει γελώντας.
{youtube}Rep-1CW40_Y{/youtube}
Το πρόγραμμα της αποστολής της Τσεχίας είναι πραγματικά γεμάτο. Θα βρίσκονται στη χώρα μας για περίπου δέκα μέρες και θα προβάλλουν μερικά από τα πιο όμορφα σημεία της Ελλάδας.
Ξεκίνησαν από την Αθήνα, με αφετηρία την Ακρόπολη, την γραφική συνοικία της Πλάκας και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ακρόπολης. Οι δυσκολίες όμως δεν άργησαν να φανούν, αφού όσο και αν προσπάθησαν δεν κατάφεραν να μαγνητοσκοπήσουν έστω και λίγο το Μουσείο. “Είχαμε μαζί μας όλα τα απαραίτητα έγγραφα, έτσι ώστε να μας επιτραπεί η είσοδος. Παρ’ όλα αυτά δεν μας άφησαν να μπούμε στο χώρο του Μουσείο με κάμερα. Κάποια χαρτιά έλειπαν… Κάποια άλλα δεν ήταν σωστά συμπληρωμένα… Μου κάνει εντύπωση αυτή η στάση τους. Δεν πήγαμε εκεί ούτε να κλέψουμε, ούτε να προβάλλουμε αρνητικά το Μουσείο. Θέλουμε απλά να δείξουμε στους Τσέχους… πόσο όμορφο είναι! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί για να γίνει αυτό πρέπει να περάσουμε από δέκα γραφεία και να συμπληρώσουμε χιλιάδες έγγραφα!”. Αυτό όμως δεν τους σταμάτησε. Επόμενος σταθμός… Πειραιάς! Εκεί τα πράγματα ήταν πιο εύκολα. Γύρισαν κάθε σπιθαμή του, με την θάλασσα να έχει την τιμητική της! Μικρολίμανο, Μαρίνα Ζέας, Ναυτικό Μουσείο και λιμάνι του Πειραιά.
Η κάμερα κατέγραψε κάθε εκατοστό τους με την Μάρθα να δίνει τη δική της νότα στις λήψεις, αφού με τεράστιο χαμόγελο ενημέρωνε το κοινό για την ιστορία της κάθε περιοχής. “Αγαπώ την θάλασσα όσο τίποτα! Μ’ αρέσει και το βουνό δεν λέω… αλλά με το γαλάζιο…πως να το πω, γαληνεύει η ψυχή μου! Είναι όνειρό μου, ξέρεις να καταφέρω να γεράσω κάπου σε ένα Ελληνικό νησί, δίπλα στο κύμα… Πήγα πρόσφατα για πρώτη φορά στην Σαντορίνη! Η ομορφιά της νομίζω ότι δεν συναντάται πουθενά στον κόσμο!”, μου λέει, και νιώθω τόσο αμήχανα που αν και έχω πάει αρκετές φορές δεν την είχα εκτιμήσει ποτέ τόσο…
Η ώρα πέρασε τόσο γρήγορα, που και οι δύο “τρομάξαμε” όταν είδαμε ότι το ρολόι έδειχνε 01:00. “Πρέπει να κοιμηθώ!”, μου είπε πανικόβλητη. “Αύριο πρέπει να είμαι ξύπνια στις 6 γιατί φεύγουμε για Λαμία. θα μείνουμε εκεί ένα βράδυ και μετά θα συνεχίσουμε για Λιτόχωρο. Θα επισκευθούμε τον Όλυμπο, μετά θα πάμε Κατερίνη, Θεσσαλονίκη και θα κλείσουμε τα γυρίσματα στην Καβάλα. Τα παιδιά μετά θα γυρίσουν στην Πράγα, και εγώ θα μείνω λίγες μέρες ακόμη για να δώ συγγενείς και φίλους. Έχω ξέρεις πολλούς στην Θεσσαλονίκη και στην Καβάλα”.
Κάπως έτσι, δώσαμε τα χέρια… και αφού της υποσχέθηκα πως αν ποτέ βρεθώ στην Πράγα θα της τηλεφωνήσω… Χώρισαν οι δρόμοι μας. Εκείνη θα έφευγε αργά η γρήγορα για την Τσεχία να συνεχίσει τη ζωή της υποστηρίζοντας την Ελλάδα σε κάθε της βήμα, και εγώ θα έμενα εδώ… στην Αθήνα, να συνεχίζω να γκρινιάζω για τους πολιτικούς που δεν διάβασαν το Μνημόνιο, όταν εγώ η ίδια, κάποια χρόνια πριν τους στήριξα με την ψήφο μου…
{youtube}OmkIS_XrDS8{/youtube}
