Μία από τις μεγάλες, γενναιόκαρδες και εξυπνότερες κωμωδίες της αγγλικής γλώσσας, ένα πανηγύρι χάους, ερωτοτροπιών και ενδοοικογενειακών δυσλειτουργιών,
στα χέρια του ευρηματικού σκηνοθέτη Τζέιμι Λόιντ, μεταμορφώνεται σε μια ξεκαρδιστική και σπιρτόζικη διασκέδαση, μια βραδιά θεατρικής ευδαιμονίας.
Το «She stoops to conquer» («Τα λάθη μιας νύχτας») του Ολιβερ Γκόλντσμιθ, η έκτη μετάδοση από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας παρουσιάζεται σήμερα στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών – μετά το «One man two guvnors», την «Κουζίνα», τους «Collaborators», το «Travelling Light» και το «The comedy of errors» – που το Μέγαρο Μουσικής προσφέρει φέτος στο κοινό της Αθήνας, σε συνεργασία με τη Βρετανική Πρεσβεία και το Βρετανικό Συμβούλιο.Tο έργο, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1773, είναι μια εξαιρετική κωμωδία και παρά την ηλικία της, δεν ακούγεται γλυκανάλατη, φτηνή ή γλυκερή. Είναι μια άλλη κωμωδία παρεξηγήσεων, σύγχυσης ταυτοτήτων και ταξικών συμπεριφορών, με εκκεντρικούς χαρακτήρες, καρικατούρες προσώπων και ανατροπές κοινωνικών κωδίκων.
Πλέι μπόι
Ο κύριος Χάρντκασλ, ιδιοκτήτης μιας εξοχικής έπαυλης αδημονεί να φέρει σε επαφή την κόρη του με τον Μάρλοου, γιο ενός παλιού του φίλου, με σκοπό τον γάμο. Ο υποψήφιος φτάνει με έναν φίλο του, οι δυο πλέι μπόι νομίζουν ότι η έπαυλη είναι πανδοχείο, ο μέλλων πεθερός πανδοχέας και η μέλλουσα νύφη η μπαργούμαν του πανδοχείου. Το καλό με την παρεξήγηση είναι ότι, ενώ ο υποψήφιος δεν μπορεί να σταυρώσει λέξη με τις γυναίκες της τάξης του, γίνεται πολύ διαχυτικός με τα κορίτσια από τις κατώτερες τάξεις. Ο κ. Χάρντκασλ εξοργίζεται, η δεσποινίς Χάρντκάσλ χάνει κάθε ιδέα για τον υποψήφιο, οι παρεξηγήσεις δεν σταματάνε, ο έρωτας βρίσκει τρόπο να ανθίσει και το πανδαιμόνιο να ξεσπάσει. Οι χαρακτήρες είναι εκκεντρικοί: Ο κύριος Χάρντκασλ, που του αρέσει να ακούει τον ήχο της φωνής του. Η κυρία Χάρντκασλ, που θέλει να εντυπωσιάζει, ο αδέξιος γιος της, ο Τόνι, ο πλακατζής, που τους κάνει όλους άνω – κάτω.
Ο Γκόλντσμιθ χειρίζεται τις πόζες, την υποκρισία και τις ταξικές εντάσεις της εποχής του χωρίς αυστηρότητα, άλλωστε αυτή είναι μια γενναιόδωρη κωμωδία. Χωρίς κακεντρέχεια, θέτει όλα τα ερωτήματα για τις τάξεις και την κοινωνική έπαρση και αντίθετα με τις παλιότερες κωμωδίες, που είχαν μια διάθεση δαιμονοποιητική, στον δραματικό κόσμο του Γκόλντσμιθ κυριαρχούν η τρυφερότητα, η καλή διάθεση και ο ρομαντικός έρωτας.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ
Πηγή: Έθνος
