Ένας δρόμος στο Νέο Μοναστήρι Φθιώτιδας έφερε στην επιφάνεια ένα σημαντικό εύρημα. Κλίβανοι παραγωγής κεραμικών, που είχαν λειτουργία αιώνων κατά τη Μέση Νεολιθική Εποχή (6η χιλιετία) μαρτυρούν πως οι κάτοικοι του οικισμού, που βρίσκεται στη μαγούλα Ιμβρου Πηγάδι, είχαν ανεπτυγμένα μέσα παραγωγής.
(φωτό) Tο τμήμα με τις πυρακτωμένες επιχώσεις
Ενας δρόμος στο Νέο Μοναστήρι Φθιώτιδας έφερε στην επιφάνεια ένα σημαντικό εύρημα. Κλίβανοι παραγωγής κεραμικών, που είχαν λειτουργία αιώνων κατά τη Μέση Νεολιθική Εποχή (6η χιλιετία) μαρτυρούν πως οι κάτοικοι του οικισμού, που βρίσκεται στη μαγούλα Ιμβρου Πηγάδι, είχαν ανεπτυγμένα μέσα παραγωγής. Μαζί με τα ψημένα και χρησιμοποιημένα ή τα φρεσκοψημένα σκεύη, και τα τροφικά κατάλοιπα, εντοπίσθηκε και ένα μικρό ομοίωμα-ειδώλιο κλιβάνου, μοναδικό για την Ελλάδα.
Η ανασκαφέας Νίνα Κυπαρίσση- Αποστολίκα παρουσίασε το εύρημα στο πλαίσιο συνεδρίου για το Αρχαιολογικό Εργο στη Θεσσαλία. Η ανασκαφή ξεκίνησε από τα πρανή του δρόμου σε βάθος 3,57μ. όπου είχε αποκαλυφθεί συμπαγής τοίχος πλάτους 70-80 εκατοστών. Ο τοίχος αυτός χώριζε το σκάμμα στα δύο. Η νότια πλευρά έδινε έντονες κόκκινες πυρακτωμένες επιχώσεις. Από εκεί «βγήκαν μεγάλα τμήματα πήλινων πλακών που όταν συγκολλήθηκαν έδωσαν ενδιαφέροντα σκεύη τετράγωνης κάτοψης καθώς και λίγα ειδώλια και εργαλεία, μαζί με μάζες πηλού με αποτυπώματα κλαδιών ή καλαμιών στην εσωτερική επιφάνειά τους».
Στην αρχή, και ευλόγως, το σύνολο είχε εκτιμηθεί ως εσωτερικό σπιτιού και στρώμα καταστροφής. Αλλά η μελέτη της στρωματογραφίας έδωσε κάτι ξεχωριστό, μαζί με την επέκταση της ανασκαφής. «Αρχισαν να βγαίνουν πολλά κεραμικά ευρήματα, όχι σκόρπια και αποσπασματικά, αλλά συμπληρώθηκαν ολόκληρα αγγεία που φαίνονταν να έρχονται πρώτη φορά στο φως, ήταν δηλαδή αχρησιμοποίητα. Ενα ειδώλιο κεραμικού κλιβάνου ακέραιο μας έδωσε την πρώτη αφορμή για υπόθεση χρήσης του χώρου και ερμηνείας αυτής της έντονης πυράκτωσης». Για τους ανασκαφείς, έγινε φανερό «πως πράγματι βρισκόμαστε στον πυρήνα ενός ή μάλλον περισσότερων κεραμικών κλιβάνων, μέσα στους οποίους εκτιμούμε ότι θα υπάρχουν και άλλα (μόλις) ψημένα και μη χρησιμοποιημένα αγγεία κατά χώραν. Αυτό θα διερευνηθεί με πολύ προσεκτικά μικρά βήματα και εφόσον διασφαλιστεί ότι δεν καταστρέφονται δομικά στοιχεία των κλιβάνων».
Τα αγγεία, όπως φαίνεται, ψήνονταν εκεί και στιλβώνονταν ή διακοσμούνταν αλλού. «Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναγνωρίσαμε ανάμεσα στις πυρακτωμένες επιχώσεις κέρατα ελαφιών ίσως και άλλων ζώων. Συλλέχθηκε επίσης ικανή ποσότητα καμένων καρπών συγκεντρωμένων, οπότε δεν μπορούμε να αποκλείσουμε, παράλληλα με το ψήσιμο κεραμικών, να γινόταν και ψήσιμο τροφών» λέει η κ. Κυπαρίσση.
Αγγελική Κώττη
