ΑΜΚE – Εταιρία Πολιτιστικής Δραστηριότητας
Γρίβα 6, Χαλάνδρι 152 33
E-mail: info@art-syndicate.gr
Site: www.art-syndicate.gr
H Art Syndicate ιδρύθηκε το 1997 από τους Ανδρέα Κουτσουρέλη, Εμμανουήλ Κουτσουρέλη και Γιώργο Κορμανό, με στόχο την παραγωγή πρωτοποριακών πολιτιστικών δραστηριοτήτων σε όλους τους τομείς των παραστατικών τεχνών.
Πρότασή της είναι η διαφορετική ματιά πάνω στη σύγχρονη δημιουργία μέσα από ομαδικές διαδικασίες, η προώθηση νέων ιδεών και δημιουργών και οι διεθνείς πολιτιστικές συναντήσεις.
Οι παραστάσεις της έχουν τύχει ιδιαίτερης ανταπόκρισης από το κοινό, ενώ το 2010 διακρίθηκε με το πρώτο βραβείο στο Sibiu International Open Market Festival της Ρουμάνιας.
Η Art Syndicate μέχρι σήμερα έχει επενδύσει στις παραγωγές της βασιζόμενη κυρίως σε δικούς της πόρους και εν μέρει σε μικρές χορηγίες.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
2011 -2012
Το Παράπονο Του Νεκροθάπτου του Εμμανουήλ Ροΐδη
Θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Ανδρέα Κουτσουρέλη.
Θέατρο Ράγες
2010 – 2011
Michael Kohlhas του Heinrich Von Kleist
Θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Ανδρέα Κουτσουρέλη.
Θέατρο Βooze Cooperativa, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής.
2010 – 2011
Ασυνόδευτες Κυρίες
Μία ιδέα της Κίκας Γεωργίου και του Εμμανουήλ Κουτσουρέλη.
Μουσική παράσταση στο Θέατρο Βooze Cooperativa.
2009
Οπτικοακουστικός Κύκλος
Μουσικό 3ήμερο με τα σχήματα drog_A_tek, Erasers και τον Coti Κ.
Μία ιδέα του Εμμανουήλ Κουτσουρέλη.
Συμμετοχή στο φεστιβάλ Αθηνών. Θέατρο Σχολείο.
2008
Indust_Real Evol_Ution.
Οπτικοακουστική αφήγηση από το μουσικό σχήμα drog_A_tec.
Σκηνοθεσία Εμμανουήλ Κουτσουρέλη.
Συμμετοχή στο φεστιβάλ Αθηνών. Θέατρο Σχολείο.
2006
The Looting of the Box του Ηλία Λάγιου
Πειραματική παράσταση σε σκηνοθεσία Νεκτάριου Παπά και Voltnoi Brege. Συμμετοχή στο φεστιβάλ Αθηνών. Θέατρο Σχολείο.
2004
Πρώτος Ερωτάς Playback του Σάμουελ Μπέκετ
Θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Εμμανουήλ Κουτσουρέλη.
Παρουσιάστηκε στο θέατρο Χώρα, στο Cairo International Experimental Theatre Festival 2005, στο ΕΚΟΝ London Festival 2010 και στο Sibiu International Theatre Festival 2011.
2000
Δεν πιστεύω στα μάτια σου Αλέξανδρου Ψυχούλη και Γιώργου Γυπαράκη
Θεατρική- Εικαστική παράσταση σε πέντε πράξεις και τέσσερα ιντερμέδια.
Σκηνοθεσία Εμμανουήλ Κουτσουρέλη.
Παρουσιάστηκε στο θέατρο του Νέου Κόσμου.
2000
Odysseas, the cyclist
Ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Ανδρέα Κουτσουρέλη με θέμα τον αθλητή ποδηλάτη των παραολυμπιακών αγώνων Οδυσσέα Σαββόπουλο. Μουσική Γιώργου Χριστιανάκη.
Επίσημη συμμετοχή στο 3ο διεθνές φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Καλαμάτας.
1998
Κάτω από το Γαλατόδασος του Dylan Thomas
Θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Γιώργου Κορμανού.
Παρουσιάστηκε στο θέατρο Booze Cooperativa.
1997
Έρως και Ψυχή της Ομάδας Χορού Sine Qua Non
Χορευτική παράσταση σε σκηνοθεσία Εμμανουήλ Κουτσουρέλη.
Χορογραφία Αποστολία Παπαδαμάκη.
Συμπαραγωγή OMMA. Παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής στo πλαίσιo του μήνα χορού.
1995
Το λιοντάρι του Πειραιά
Ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία του Ανδρέα Κουτσουρέλη, με θέμα το λιοντάρι του Πειραιά που διακοσμεί το ναύσταθμο της Βενετίας.
1992
Αναλαμπές
Ντοκιμαντέρ του Ανδρέα Κουτσουρέλη με θέμα τους Ελληνικούς φάρους.
Μουσική Γιώργου Χριστιανάκη, έρευνα υλικού Νικόλα Ζηργάνου, σενάριο Έλενας Μοσχίδη, διεύθυνση φωτογραφίας Γιώργου Σωτηρόπουλου.
1989
Ταξιδεύοντας με το Σείριο
Το πρώτο ντοκιμαντέρ στον κόσμο για την Greenpeace.
Σκηνοθεσία Ανδρέα Κουτσουρέλη και Γιώργου Ραζή. Διεύθυνση φωτογραφίας Γιώργου Σωτηρόπουλου.
1986
Water Trilogy
Παράσταση σύγχρονου χορού, σε σκηνοθεσία Εμμανουήλ Κουτσουρέλη και χορογραφία Muna Tseng. Παρουσιάστηκε στο Emanou-el Midtown YM στη Νέα Υόρκη, στο Riverside Studios και Bloomsbury Theater στο Λονδίνο και στο Θέατρο Λυκαβηττού στην
Αθήνα.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ
2010 -2011
Θεατρικό Εργαστήρι
Θεατρικό workshop από τον Γιώργο Κορμανό σε συνεργασία με το Athens Theatre Laboratory. Με την υποστήριξη του ΥΠΠΟΤ.
2005
Tadashi Suzuki Actor Training
Μέθοδος για ηθοποιούς του σκηνοθέτη Tadashi Suzuki από τον Marcos Martinez. Κέντρο Μελέτης Χορού Ι. Ρ. Ντάνκαν.
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
2008
Art Will
Διάλεξη για τη δημιουργία ηλεκτρονικού χώρου στο διαδίκτυο για τα Άτομα με Αναπηρία. Με την υποστήριξη του Υπουργείου Εργασίας και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Βιβλιοπωλείο Ιανός.
2010
Κωστής Μοσκώφ
Αφιέρωμα στη μνήμη του Κωστή Μοσκώφ. με κυρίους ομιλητές τον Θεόδωρο Πάγκαλο, τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Κωστή Ζουράρη, τον Ιωάννη Μπουτάρη και μέλη της οικογένειας Μοσκώφ. Πραγματοποιήθηκε στην Αιγυπτιακή Πρεσβεία στην Αθήνα.
ΙN
To Ιn στην λέξη Insenso δεν έχει μόνο αρνητική έννοια, η οποία κάνει την λέξη αυτή να σημαίνει το παράλογο, το υπερλογικό, το υπεραισθητό, το παράφρον – έννοια ωστόσο φαινομενικώς αρνητική αφού πρόκειται για την ερωτική διάσταση, για την αισθηματική πλευρά, μιάς γυναίκας σε κατάσταση έξαρσης των αισθήσεων και των αισθημάτων αλλά και του ίδιου τού μυαλού της ως έδρας τού διανοητικού κέντρου εφόσον senso σημαίνει και το νόημα, την σκέψη, την φρόνηση.
Το Ιn σημαίνει και το «εντός», σημαίνει το «μέσα στις αισθήσεις, μέσα στα αισθήματα, μέσα στο νόημα», μέσα δηλαδή στην πλήρη διάσταση του σώματος, και μάλιστα τόσο μέσα ώστε δεν επιτρέπει αυτή η κατεύθυνση καμία παρέκκλιση, καμία υποχώρηση, καμία ένσταση : πρόκειται για την απόλυτη παραδοχή και για την απόλυτη παράδοση σ’ αυτό το «μέσα», με όλες τις συνέπειες που θα έχουν αυτή η παράδοση κι αυτή η παραδοχή, και πρώτη συνέπεια είναι η σταδιακή απομάκρυνση από την κατ’ εξοχήν οργανωμένη δομή που είναι η γλώσσα, ιδιαζόντως ανθρώπινου φορέα έκφρασης τού αισθήματος και τού νοήματος.
Η σταδιακή απομάκρυνση από την γλώσσα, κάνει την Λίβια Σερπιέρι να διολισθαίνει βαθμηδόν προς την έξοδο από την οργανωμένη λογική και το διαρθρωμένο συναίσθημα, και να προσεγγίζει βήμα προς βήμα το σημείο όπου η αποδιοργανωμένη γλωσσικώς εσωτερικότητά της βρίσκει την μοναδική δυνατότητα να περάσει από τους διαχωρισμούς στις ενοποιητικές διαδικασίες, από την απόσταση στην ένωση, από την Λίβια στον Φραντς, να εξέλθει από τα όρια τής συνοχής και τής συνέχειας και να εισέλθει στην περιοχή όπου δεν υφίσταται κανένας περιορισμός, όπου η ζωντανή Λίβια συναντά τον νεκρό Φραντς, όπου η ζωή και ο θάνατος ενώνονται αλληλοαναιρούμενοι, όπου αποκτά εμπράγματη διάσταση το ίδιο το insenso, γίνεται πραγματικότητα το αφύσικο, πραγματοποιείται το ανέφικτο, κερδίζεται αυτό που επί δύο σχεδόν αιώνες η Λίβια προσπαθεί να αποκτήσει : το σώμα τού Φραντς σκοτωμένο από την ίδια και άρα ενωμένο πια μαζί της, μη ανήκον σε κανέναν άλλον παρά μόνο σ’ αυτήν, αφού τώρα τον έχει κάνει απόλυτα δικό της και συγχρόνως η ίδια γίνεται ένα μ’ αυτόν.
Ετσι, insenso είναι η μετωνυμία τού έρωτα στην πέρα από οποιαδήποτε χαλιναγώγηση και οποιαδήποτε κανονικοποιημένη μορφή του. Ο έρωτας είναι insenso επειδή αρχίζει και επεκτείνεται από εκεί όπου τελειώνει η λογική και εξαντλείται το συναίσθημα, αφού τα θέτει και τα δύο πέραν των ορίων τους, και έτσι τους αποδίδει τις αληθινές διαστάσεις τους.
Δημήτρης Δημητριάδης / 16.4.2012
