Οι Βάκχες χορεύουν συρτάκι

bezar_badminton
Facebook
Twitter
LinkedIn

Το Μπαλέτο Μπεζάρ γιορτάζει τα 25 του χρόνια με τον «Διόνυσο» σε μουσική Βάγκνερ και Χατζιδάκι, το «Syncope» αλλά και το διάσημο «Μπολερό»

50 χορευτές από το Μπαλέτο «Μπεζάρ» της Λοζάνης γίνονται ένα με τον ρυθμό στον «Διόνυσο» αλλά και στο «Μπολερό»

Η «φωνή» και η «κίνηση» ενός από τους ιδρυτές του σύγχρονου χορού μαζί με το μπαλέτο του συνεχίζουν να γοητεύουν το κοινό και μετά την «αναχώρησή» του από τη ζωή. Το Μπαλέτο «Μπεζάρ»της Λοζάνης γιορτάζει τα 25 του χρόνια, παρουσιάζοντας τρία από τα σημαντικότερα έργα του ρεπερτορίου του από αύριο μέχρι την ερχόμενη Κυριακή, στο Θέατρο Μπάντμιντον. Πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Μορίς Μπεζάρ, το συγκρότημα χορού του πραγματοποιεί περιοδείες ανά τον κόσμο με τον Ζιλ Ρομάν στο τιμόνι του.

Ο νυν καλλιτεχνικός διευθυντής του Μπαλέτου, που είχε ορίσει ο ίδιος ο Μορίς Μπεζάρ, προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό το έργο του διάσημου καλλιτέχνη ακολουθώντας πιστά τα βήματά του. Οι χορογραφίες που περιλαμβάνει το πρόγραμμα είναι ο «Διόνυσος» (σουίτα) σε μουσική Ρίχαρντ Βάγκνερ, Μάνου Χατζιδάκι και κοστούμια Τζιάνι Βερσάτσε, το «Syncope», μία δημιουργία του διαδόχου του Μπεζάρ Ζιλ Ρομάν, και το πασίγνωστο «Μπολερό», την πλέον εμβληματική χορογραφία του Μορίς Μπεζάρ, σε μουσική του Μορίς Ραβέλ.

Ενας Ελληνας αφηγείται τον μύθο του Διονύσου, στον «Διόνυσο», τη θαυμαστή γέννησή του και τον έξαλλο χορό του, εκεί που η Ελλάδα και η Μέση Ανατολή συναντιούνται στο Πέρασμα για την Ινδία.

Κοστούμια, σκηνικά, μουσική και φυσικά ο ατέλειωτος, υπέροχος, ενστικτώδης χορός αποτελούν έναν πνευματικό εορτασμό της ζωής, στις πιο απρόβλεπτες σαρκικές και πνευματικές της διαστάσεις.

Το μπαλέτο «Διόνυσος» δημιουργήθηκε, τροποποιήθηκε και ενδυναμώθηκε στο Μιλάνο το 1984, καθώς κατάφερε και καθιερώθηκε, αμέσως, ως μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του πλούσιου ρεπερτορίου του Μπεζάρ. Αργό στην αρχή, ταραχώδες αργότερα, καταφέρνει και κορυφώνεται με την είσοδο των «Βάκχων» στην ταβέρνα, όπου ο ρυθμός εντείνεται παρέα με είκοσι χορευτές που επιδίδονται σε ένα «διονυσιακό» συρτάκι. Γι’ αυτό και δεν αποτέλεσε καμία έκπληξη το γεγονός πως ο Μπεζάρ τοποθέτησε την πλοκή στη σύγχρονη εποχή σε μια ταβέρνα της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης. Το γεγονός, δε, ότι οι χορευτές συμμετέχουν περισσότερο από τις χορεύτριες, επίσης δεν ξάφνιασε κανένα, αφού ο μύθος του Διονύσου είναι κυρίως ανδρικός.

Μία μουσική σε κόντρα-τέμπο. Μία μουσική, ένα βήμα, ένας παλμός. Στην ιατρική είναι η παύση ή η επιβράδυνση της καρδιάς. Πέντε με δέκα δευτερόλεπτα αναισθησίας, κατά τα οποία το μυαλό μας μπορεί να φανταστεί, να εφεύρει ή να ξαναδεί τα πάντα.
Αναμνήσεις ή φαντασία; Μνήμη ή δημιουργία; Ο Ζιλ Ρομάν στο «Syncope» επαναπροσδιορίζει τη θέση του και τις μνήμες του, δημιουργώντας με μοναδικό στυλ και φαντασία το χορευτικό αυτό πρελούντιο.

Το «Μπολερό» δεν είναι ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Ραβέλ, αλλά είναι το πιο δημοφιλές. Αποτελεί μια αληθινή ενορχηστρωτική πραγματεία. Ο συνθέτης εισάγει ένα ένα τα διαφορετικά όργανα της ορχήστρας, βασιζόμενος, απλώς και μόνο, στην επανάληψη ενός κυρίου θέματος που χωρίζεται σε δύο μουσικές φράσεις. Το έργο αρχίζει με τον ρυθμό του μπολερό, που παίζεται από το ταμπούρο, ενώ οι βιόλες και τα βιολοντσέλα υποστηρίζουν τον ρυθμό.

«Φρεσκάδα και απλότητα»

Ο Μoρίς Μπεζάρ περιέγραφε το «Μπολερό»: «Η μουσική, αν και πολύ διάσημη, διατηρεί ακόμα μια φρεσκάδα χάρη στην απλότητά της. Μια μελωδία (αρχικά ανατολίτικη και όχι ισπανική) περιστρέφεται αργά γύρω από τον εαυτό της, αυξάνοντας τον ήχο και την ένταση, καταβροχθίζοντας τον ηχοχώρο και καταπίνοντάς τον στο τέλος της μελωδίας».

Ο Μπεζάρ, σε αντίθεση με τους καλλιτέχνες που χορογράφησαν το «Μπολερό» πριν από αυτόν, αποφεύγει τις εύκολες καθιερωμένες επιλογές και στρέφεται στην απλή, αλλά εξίσου δυνατή, έκφραση της ουσίας. Δίνει τον κεντρικό ρόλο (της μελωδίας) σε μια χορεύτρια και στη συνέχεια σ’ έναν χορευτή. Ο ρυθμός ερμηνεύεται από μια ομάδα χορευτών. Οι πενήντα (50) χορευτές γίνονται ένα με τον ρυθμό και τη μελωδία και απογειώνουν τις αισθήσεις του κοινού με μια απαράμιλλη επιβλητικότητα.

Εκθεση

Κατά τη διάρκεια των παραστάσεων του Μπαλέτου Μπεζάρ της Λοζάνης, το φουαγιέ του Θεάτρου Μπάντμιντον θα φιλοξενήσει έκθεση με κοστούμια μεγάλων παραστάσεων των Μπαλέτων Μπεζάρ της Λοζάνης.

Που: Κεντρική Σκηνή

Πότε: 6 – 10 Ιουνίου

Εισιτήρια: από 20€

www.badmintontheater.gr

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ
akarali@pegasus.gr

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.