Στις 16-17 του μηνός η παράσταση του Ρ. Γκαρσία με μουσική Μ. Φρομέντι
Υπό τους ήχους της μουσικής του Χάιντν, και συγκεκριμένα του έργου του «Οι επτά τελευταίες λέξεις του Χριστού στον Σταυρό»,
ο ισπανός σκηνοθέτης Ροντρίγκο Γκαρσία παρουσιάζει στην Αθήνα την παράσταση «Golgota Picnic» σε συνεργασία με τον ιταλό μουσικό και πιανίστα Μάριο Φρομέντι.
Βαθειά επηρεασμένος και με σαφείς αναφορές στη ζωγραφική, από τον Ρούμπενς ως τον Γκόγια, και με μια ελευθεριάζουσα άποψη απέναντι στα ερωτήματα της ζωής και της θρησκείας, ο Γκαρσία πειραματίζεται πάνω στις έννοιες του χρόνου και της ιστορίας.
Μπορεί ο Γολγοθάς και η Σταύρωση να βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της προσωπικής αναμέτρησης του δημιουργού με το δημιούργημά του, αλλά όπως ο ίδιος επισημαίνει, με το Golgota Picnic» δεν θέλει να μιλήσει για τον Χριστό αλλά για τον εαυτό του.
«Παλιότερα, πριν από δέκα πέντε χρόνια, πρώτα έγραφα και ύστερα μετέφερα επί σκηνής το έργο μου. Ακολουθούσα κι εγώ τη γνωστή διαδικασία των θεατρικών συγγραφέων. Κατάλαβα όμως ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα σε αυτά που συμβαίνουν στο χαρτί και τα άλλα, εκείνα που γίνονται στο σανίδι», λέει ο Ροντρίγκο Γκαρσία. «Κατέληξα λοιπόν στο συμπέρασμα ότι το 90% των γραφόμενων δεν ανταποκρίνονται στη θεατρική πράξη.
Κι έτσι άλλαξα πορεία και άρχισα από την ανάποδη, ή καλύτερα από την άλλη πλευρά: Ξεκινώ τα έργα μου από τη σκηνή προς το χαρτί, τη γραφή κι έτσι καταφέρνω να εκφράσω καλύτερα τις ιδέες μου. Ετσι συνέβη και στο Golgota Picnic», προσθέτει κι εξηγεί ότι παρ΄ό,τι αφορμή στάθηκε ο Χριστός, η μουσική και η ζωγραφική, τελικά «το έργο αναφέρεται στη δική μου ζωή.
Ολα τα έργα για τη ζωή κάποιου προσώπου μιλάνε. Αλλωστε για τι άλλο να μιλήσουν;», αναρωτιέται. Με δεδομένο το ενδιαφέρον του για τη ζωή του Χριστού, ο Γκαρσία, επηρεασμένος από σκηνοθέτες της 7ης τέχνης και τις αντίστοιχες ταινίες τους, όπως του Παζολίνι ή πιο πρόσφατα του Σκορτσέζε, βυθίστηκε στις εικόνες και έπλασε το δικό του, θεατρικό σκηνικό. Η χρήση βίντεο ήρθε να προστεθεί _όπως άλλωστε το συνηθίζει, ενώ η άρνησή του για κάθε είδους συμβατικών σκηνικών τον οδήγησε σε άλλες λύσεις.
Γέμισε τη σκηνή με ψωμάκια για χάμπουργκερς, γιατί όπως ανέφερε σχετικά «θέλω να δουλεύω με φυσικά υλικά και εξαρτήματα, στα οποία προσδίδω μια ποιητική διάσταση, καθώς τα βγάζω έξω από το σύνηθες περιβάλλον τους. Ενα κομμάτι ψωμί είναι ένα κομμάτι ψωμί, αλλά μπορεί να σημαίνει και πολλά άλλα πράγματα ενώ κάνει και μια άμεση αναφορά στη θρησκεία. Θα ήταν εύκολο να σας πω ότι με τον τρόπο αυτό έκανα το πιο οικονομικό σκηνικό, αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος…».
Ενα σχόλιο πάνω στη θρησκεία και τον άνθρωπο με μια δόση ειρωνείας αλλά και αυτοκριτικής από τον αυτόν τον ισπανό συγγραφέα, σκηνοθέτη και σκηνογράφο που γεννήθηε το 1964 στο Μπουένος Αϊρε και από το 1986 ζει και εργάζεται στη Μαδρίτη.
Ξεκίνησε την πορεία του το 1989, δημιουργώντας τη δική του ομάδα πειραματικού θεάτρου. Οι επιρροές του καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα, από τον Ισπανικό Χρυσό Αιώνα της Ποίησης, ως τον Μπέκετ, τον Σελίν ή τον Τόμας Μπέρνχαρντ ενώ είναι έντονη η επίδραση της ζωγραφικής στα έργα του, κυρίως ο Γκόγια της Μαύρης Περιόδου. Επίσης τον έχει επηρεάσει ο Μουνιουέλ. Με τον στόχο οι παραστάσεις του να αγγίζουν πολύ κόσμο και όχι μόνον του ειδικούς και τους γνώστες, εμπνέεται από την καθημερινότητα, τη ζωή στην πόλη, τους φίλους του. Ονειρεύεται ένα θέατρο όπου ο καθένας θα ήθελε να παρακολουθήσει χωρίς κανέναν δισταγμό ενώ η μουσική είναι απόλυτα συνδεδεμένη με κάθε του δημιούργημα.
ΠΟΤΕ & ΠΟΥ
«Golgota Picnic» σε σκηνοθεσια του Rodrigo Garcia και μουσική του Μάριο Φορμέντι. Φεστιβάλ Αθηνών: Σάββατο και Κυριακή, 16-17 Ιουνίου στο κτίριο Δ΄ της Πειραιώς 260, στις 21.00.
