Είμαι επάνω από το τηλέφωνο και περιμένω. Η γυναίκα μου από το άλλο δωμάτιο μου φωνάζει: Κώστα, τι να βάλω στην ορκωμοσία; Άσε με ρε Λίζα και ακόμη να μου τηλεφωνήσουν από το γραφείο του πρωθυπουργού για το χαρτοφυλάκιο. Εδώ θα γίνει υπουργός αυτός ο ξευτίλας ο Μάριος και εμένα ακόμη να μου τηλεφωνήσουν. Αλλά βλέπεις εγώ δεν υποστήριξα τον αρχηγό στην εκλογή του, εγώ ήμουν με τον άλλον και μου το φυλάει.
Ο δικός μου όμως δεν θα απαιτήσει κι εμείς οι δικοί του να πάρουμε χαρτοφυλάκια;
Κάπως έτσι γίνονται υπουργοί κάποιοι, αν όχι όλοι, με το ποιος υποστηρίζει ποιόν στην εκλογή αρχηγού του κόμματος. Δεν υπάρχει καμιά αξιοκρατία στην ανάθεση χαρτοφυλακίου σε άτομα του κόμματος. Θα μου πείτε που υπάρχει αξιοκρατία στην Ελλάδα για να υπάρχει και στους υπουργούς. Κάποιος αναλαμβάνει το υπουργείο Υγείας και η ειδικότητά του είναι επιχειρηματίας. Άλλος αναλαμβάνει το υπουργείο υποδομών και είναι γιατρός. Αφού τα χαρτοφυλάκια μοιράζονται ανάλογα με το ποιος ψήφισε ποιόν και πόσους ψήφους μας έφερε ο τάδε και ο δείνα. Περίμενε λοιπόν εσύ κακόμοιρε Έλληνα ψηφοφόρε να υπάρξει αξιοκρατία στην Ελλάδα. Αφού λοιπόν ο υπουργός διορίζεται με αυτά τα κριτήρια, έτσι λοιπόν και αυτός θα κάνει τα δικά του ρουσφέτια για να μπορέσει να ξανά βγει στις επόμενες εκλογές και να ξανά γίνει υπουργός.
Α ρε κακόμοιρη Ελλάδα.