Σχόλιο του Νίκου Φιλιόπουλου
Αυτή την ημέρα που έχει γραφτεί στην ιστορία όλου του κόσμου σαν η πιο μαύρη μέρα του πλανήτη, βλέποντας τηλεόραση με τις ζωντανές συνδέσεις, με τις περιγραφές των δημοσιογράφων (που δεν είχαν ιδέα τι γινότανε), μείναμε όλοι με το στόμα ανοικτό, πως είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια γεγονότα στην εποχή μας που κάποτε τα βλέπαμε στον κινηματογράφο για διασκέδαση. Πέρασαν κάποιες μέρες, πέρασαν κάποιοι μήνες, πέρασαν κάποια χρόνια, διαβάσαμε πολλά και διάφορα, αλλά ασφαλή συμπεράσματα δεν έχουμε βγάλει ακόμη.
Κατηγόρησαν τον Μπιλ Λάντεν γι’ αυτές τις επιθέσεις στην Αμερική, όλοι οι αντιτρομοκράτες του πλανήτη με πρώτους και καλλίτερους τους ίδιους τους Αμερικάνους.
Σαν ένα άτομο όμως που νομίζω ότι έχω λίγο μυαλό, όχι πολύ, λίγο, έχω μία απορία.
Κατά καιρούς, βγήκαν διάφοροι εμπειρογνώμονες, στον γραπτό και στον ηλεκτρονικό τύπο, και με διάφορες δηλώσεις τους, μάλιστα είχαν γίνει και διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση, κατηγόρησαν την Αμερική για στημένο παιγνίδι.
Να υπενθυμίσω εδώ ότι στους δίδυμους πύργους και στα άλλα τρομοκρατικά χτυπήματα, δολοφονήθηκαν περίπου 3.500 άνθρωποι.
Έχω λοιπόν τώρα την εξής απορία:
Κατηγορούν διάφοροι την Αμερικανική κυβέρνηση για στημένο παιγνίδι. Γιατί η Αμερικανική κυβέρνηση δεν στέλνει αυτούς τους κυρίους, που διαδίδουν αυτά, στα Αμερικανικά δικαστήρια να τιμωρηθούν οι συκοφάντες; Γιατί δεν βγάζει έστω ένα δελτίο τύπου, όχι τώρα, τότε, και να βάλει τα πράγματα στην θέση τους; Γιατί δεν δίνει εξηγήσεις στους συγγενείς των θυμάτων; Γιατί δεν καθαρίζει την αξιοπιστία της Αμερικανικής κυβέρνησης; (Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί έστω και από μέσα μας) Θα το μάθουμε ποτέ εμείς οι απλοί πολίτες αυτού του πλανήτη; Μάλλον όχι. Ίσως τα παιδιά των παιδιών μας, ίσως.
