Καλησπέρα Παυλίνα. Θα μας πεις λίγα λόγια για το ποια είναι η Παυλίνα και πως σκέφτηκες να ασχοληθείς με την μουσική ;
Η Παυλίνα είναι άλλο ένα ασυνήθιστο κορίτσι της διπλανής πόρτας.Πολύπλευρη,συχνά παρεξηγημένη,πάντα ευθυς και ειλικρινής-κάτι που δεν ήμουν εκ φύσεως αλλά έγινα εκ πεποιθήσεως καιτοι το πληρώνω ακριβά πολλές φορές-,προσιτή,ευτυχώς απαλλαγμένη απο εμπάθειες και φθόνερα συναισθήματα,με πολλές ιδιαιτερότητες σαν κάθε καλλιτέχνη και γεμάτη αντιθέσεις και ετεροκλιτα χαρακτηριστικά.Ασχολήθηκα με τη μουσική αρχικά γιατι απλα αποτελούσε ζωτική αναγκη για μένα.Αργότερα αποφάσισα να ασχοληθώ και επαγγελματικα γιατι μέσα σε όλα είμαι και ασυμβιβαστη.Είχα επιλογές μα δεν βολεύομαι μεσα στο ‘’σχεδον’’ και στο ‘’περιπου’’.Γεννήθηκα έτσι.Εγώ θα κυνηγούσα και θα έκανα ακριβώς αυτό που ήθελα.Όχι ‘’σχεδόν’’.Οχι ‘’περίπου.Όχι συμβατικά.Όχι συνηθισμένα.
Θεωρείς ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα προχωράνε οι καλλιτέχνες που αξίζουν ή εκείνοι που έχουν περισσότερες γνωριμίες ανεξαρτήτως μουσικής ?
Πιστεύω οτι ανέκαθεν οι κατάλληλες γνωριμίες ,καθώς και ο παράγοντας τύχη έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην πορεία ενός καλλιτέχνη.Νομίζω οτι αυτό που έχει αλλάξει στις μέρες μας είναι τα κριτήρια-και αναφέρομαι κυρίως στα ελληνικά δεδομένα.Ζούμε μία οπτικοακουστική εποχή…οπου το πρωτο συνθετικό έχει πλέον μεγαλύτερη βαρύτητα.Και, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν εννοώ ότι όποιος εχει καταφέρει κατι στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα το οφείλει στην εξωτερική του εμφάνιση,στις περισσότερες περιπτώσεις ομως η εικόνα είναι απλα κάτι που παίζει σημαντικό ρόλο.Δεν το κατηγορώ αυτο,όμως θεωρώ οτι είναι σαφώς άδικο να παραμερίζονται ή να αγνοούνται ταλέντα λογω εμφανισης ή και οποιουδήποτε άλλου ασήμαντου μουσικά κριτηρίου.Στην αμερικανική μουσική βιομηχανία ,που είναι και η μεγαλύτερη του κόσμου, τα μουσικά κριτήρια και standards είναι σαφως υψηλότερα και αυστηρότερα…κι όμως,ούτε η ηλικία,ούτε η εμφάνιση,ούτε η πρότερη πορεία του εκάστοτε καλλιτέχνη έχει αναστείλει την πορεία του.Βέβαια,ας μην ξεχναμε και κατι πολύ σημαντικό:όσο ταλέντο κι αν έχεις,ότι γνωριμίες,ότι εμφάνιση,και όλη την τύχη του κόσμου δεν κάνεις τίποτα χωρίς προσωπική δουλειά.Ο ηθοποιός-και όχι μόνο-Παναγιώτης Πετράκης είχε πει σε μια συνεντευξή του στη κρατικη τηλεόραση οτι στην Ελλάδα τα επαγγέλματα του ηθοποιού και του τραγουδιστη θεωρούνται απαίδευτα,οτι δηλαδή το ταλέντο αρκεί.Το ταλέντο είναι ο μισός δρόμος….αν δεν κουνήσεις τα πόδια σου ένας εργατικός ατάλαντος μπορεί να σε περάσει όπως η χελώνα τον λαγό στον μύθο του Αισώπου.
Αν δεν κάνω λάθος έχουν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο 2 κομμάτια σου. Να περιμένουμε σύντομα και μια ολοκληρωμένη δουλειά ?
Στα τέλη του Απρίλη η δουλειά θα είναι ολοκληρωμένη και διαθέσιμη στο διαδίκτυο.Θα είναι ένα maxi single με 5 κομμάτια.Πήρε λίγο χρόνο παραπάνω απο τον αναμενόμενο,μα είμαι απολύτως σίγουρη ότι ο κοσμος θα αποζημιωθεί στο ακέραιο για την επιπλέον αναμονή.Δεν λέω τίποτε παραπάνω….δεν χρειάζεται.Το μουσικό αποτέλεσμα θα μιλήσει μόνο του.
Η μεγαλύτερη επιβράβευση για ένα καλλιτέχνη ποια θεωρείς ότι είναι και αν την έχεις αισθανθεί μέχρι τώρα ?
Θαρρώ πως όλοι παλεύουμε για την αναγνώριση.Για μένα αυτή η αναγνώριση γίνεται πιο σημαντική όταν ξέρεις ότι έχεις αγγιξει ψυχές με αυτο που κάνεις, είτε τραγουδας, είτε γράφεις στίχο ή μουσική.Γι αυτό και όταν μου γράφουν σχόλια σχετικά με τα κομμάτια μου,περισσότερο με ενθουσιάζει και με αγγίζει όταν εγκωμιάζουν την ερμηνεία μου,παρά τη φωνή μου.Ίσως να κάνω και λάθος,μα θαρρώ πως σε αντίθεση με τις τεχνικες φωνητικής,η ερμηνεία δεν διδάσκεται.Απλα το’χεις.
{youtube}YyNbQxyPyyE{/youtube}
Ξέρουμε ότι γράφεις και στίχους. Όταν γράφεις στίχους είναι από προσωπικές εμπειρίες ή από κάποια κατάσταση που μπορεί να έχεις δει?
Είναι λίγο απ’όλα.Στο πλείστον των περιπτώσεων είναι απο προσωπικές εμπειρίες ή καταστάσεις στις οποίες έχω υπάρξει θεατής ή παρατηρητής.Και τότε ο στίχος είναι πάντα λίγο καλύτερος…..αλλά αυτός είναι και ο λόγος που δεν γράφω συχνά.Ο μόναδικός τρόπος να γράψω στίχο χωρίς να υπάρχει εμπειρικό ερέθισμα είναι να γράψω πάνω σε μουσικη.Εκεί με οδηγεί εκείνη για να γράψω….όμως κι εκεί είναι πρακτικά αδύνατον να απουσιάζει η προσωπική σκοπιά…ακόμη και στην διήγηση μιας φανταστικής ιστορίας ο διηγητης βάζει την δική του πινελιά.
Για την κρίση στην Ελλάδα ποια η γνώμη σου και τι θα συμβούλευες τους ανθρώπους που έχουν χάσει την ελπίδα τους ?
Ζούμε σε μια χώρα που απο την απαρχή της ιστορίας της ,χιλιάδες χρόνια πριν,έως και σήμερα δεν υπήρξε ποτε πλούσια.Ή μάλλον η χώρα υπήρξε πάντοτε πλούσια,ο λαός της ποτέ.Οι Έλληνες ήταν παντοτε φιλομαθείς,ποτέ φιλάργυροι.Θεωρώ τουλάχιστον βλακώδες να χάνουμε την ελπίδα μας.Έχουμε αντέξει και πολύ χειρότερα.Κι αν τωρα κακομάθαμε για 3-4 δεκαετίες,η ανάγκη είναι αυτη που φέρνει στην επιφάνεια τις πραγματικες μας αντοχές και ικανότητες.Οι γονείς μου περασανε πόλεμο και κατοχή.Οι παππούδες μου χειρότερα.Αν εκείνοι άντεξαν όλα αυτα και κατάφεραν να ορθοποδήσουν&να δημιουργήσουν ,θα ήμουν αχάριστη να έχανα τις ελπίδες μου και να πάψω να αγωνίζομαι τώρα με την φτηνή δικαιολογια οτι ‘’είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και δεν αντέχω’’.Αν αντεξαν εκείνοι,μπορώ κι εγώ.Κι αν μπορώ εγώ,σίγουρα μπορούν κι αλλοι.
Για να ξαναγυρίσουμε στα κομμάτια σου. Η συνεργασία σου με τον Δημήτρη Λιόλιο πως προέκυψε και τι έχεις αποκομμίσει από αυτή ?
Έχω αναφέρει πολλάκις ότι η συνεργασία μου με τον Δημήτρη Λιόλιο απετέλεσε διδακτική εμπειρία για μένα.Η γνωριμία που κατέληξε στην εκπληκτική αυτή συνεργασία θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί τυχαία.Μα εγώ θα ελεγα οτι ‘’όταν ο μαθητής είναι έτοιμος,εμφανίζεται ο δάσκαλος’’.Τι αποκόμισα? Με μία λέξη: αυτοσυνειδητοποίηση. Σε μουσικο,προσωπικό και υπαρξιακό επίπεδο.Και φυσικά μία εκπληκτική δουλειά.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης της Ροκ Σκηνής που είναι όνειρό σου να συνεργαστείς μαζί του ?
Ειναι πολλοι!!!Με μερικούς είναι ανεφικτο-π.χ.με τον Γιώργο Πολυχρονιάδη.Στο παρελθόν έχω συνεργαστει με τα ΓΥΜΝΑ ΚΑΛΩΔΙΑ και σίγουρα θα ήθελα να το επαναλάβω.Αλλά θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ και με άλλους καλλιτέχνες και σχήματα όπως οι αγαπημένοι MOTIVO4,οι ΚΑΡΜΑ,και φυσικά ο Δημητρης Λιολιος!!!
Εμείς σου ευχόμαστε καλή επιτυχία στα επόμενα βήματα σου. Θα ήθελες να ευχηθείς και εσύ κάτι σε σένα στην Παυλίνα αν ναι τι θα ήταν αυτό ?
Μόνο δύναμη και αντοχή για να συνεχίσω…γιατί σίγουρα θα συνεχίσω.
Black Sugar
