«Για τους μεγάλους φιλολόγους είναι ιλαροτραγωδία, τραγικωμωδία, ειρωνικό δράμα. Κι όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί υπονομεύουν την τραγική του διάσταση», επισημαίνει και τονίζει ότι αν και έχει «φαινομενικά αίσιο τέλος, μια που η Ελένη φεύγει με τον Μενέλαο», το έργο έχει πολλές ερμηνείες και πτυχές.
Στην παράσταση της συμπαραγωγής των δύο ΔΗΠΕΘΕ ο Τεύκρος απαγγέλλει Σεφέρη, θυμίζοντας το ποίημα του νομπελίστα και το μάταιο του εγχειρήματος… «Αυτό το για ένα πουκάμισο αδεινό, για μια Ελένη, σε αυτή η εκδοχή του μύθου είναι που βασιστήκαμε για να μιλήσουμε. Και να θίξουμε τη ματαιότητα του πολέμου. Γιατί είναι ένα βαθύτατα αντιπολεμικό έργο – με πολύ πιο σουρεαλιστικά στοιχεία από τις “Τρωάδες”». Και συνεχίζει: «Από γραφής του το έργο έχει μια ελαφράδα, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να το πεις κωμικό».
Μέσα σε ένα άχρονο σκηνικό, όπου το νερό κυλά γύρω, η «Ελένη» των ΔΗΠΕΘΕ, όπως λέει ο Βασίλης Νικολαΐδης «δεν υπονομεύεται ενώ ο Χορός εντάσσεται ρεαλιστικά στην παράσταση». Κι εμείς, κάπου ανάμεσα στο γέλιο και το κλάμα, παρακολουθούμε τα δρώμενα…
Η πρεμιέρα θα γίνει στο Κάστρο της Καλαμάτας στις 5 Ιουλίου – στη συνέχεια η παράσταση θα περιοδεύσει. Στο Ηρώδειο θα δοθούν δύο παραστάσεις στις 15 και στις 16 Ιουλίου.
Η ταυτότητα της παράστασης
«Ελένη» του Ευριπίδη
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης.
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης.
Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκος Σαριδάκης.
Μουσική – Μουσική Διδασκαλία: Νίκος Ξανθούλης. Χορογραφία Αγγελική Στελλάτου.
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ.
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Τσαπόγας.
Παίζουν: Πέμυ Ζούνη, Αντώνης Καφετζόπουλος, Νίκος Αρβανίτης, Αντώνης Καρυστινός, Νίκη Παλληκαράκη, Γιάννης Κοτσαρίνης, Γιώργος Τσαπόγας.
Χορός: Νίκη Παλληκαράκη, Ευγενία Μαραγκού, Σωτηρία Ρουβολή, Ηλέκτρα Καρτάνου, Κατερίνα Φωτιάδη, Εύα Κάρτσακλα, Μαρία Τζάνη, Νίκη Αναστασίου, Εύη Γιαννακοπούλου.
