Όταν η οικονομική διαφθορά κυριαρχεί…Οι «Αχαρνής» πάνε Επίδαυρο με όποιο κόστος – Συνέντευξη Τύπου

Facebook
Twitter
LinkedIn

Της Λαμπριάνας Κυριακού

Το θέατρο δεν μπορεί να εξασθενήσει, τόσο εύκολα, κι ας είναι οι μέρες δύσκολες, ασφυκτικά γεμάτες ανασφάλεια και αβεβαιότητα από τον οικονομική διαφθορά  που μας καταδιώκει.

Κι εμείς σύσσωμοι, οι δημοσιογράφοι, χωρίς δεύτερη σκέψη, ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα των συντελεστών της  παράστασης «Αχαρνής», που πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Τρίτης – μετά από δεύτερη σκέψη, συνέντευξη τύπου με αφορμή τη συμμετοχή της παράστασης στο Φεστιβάλ Επιδαύρου, στις 10 και 11 Ιουλίου.

Δεν αφήνεις έτσι ευκολα να πάνε χαμένες και  να καούν  μέσα στη λαίλαπα των ημερών, οι προσπάθειες όλων αυτών των σημαντικών εκπροσώπων της Τέχνης  και είναι συγκινητικό να ρισκάρουν, με όποιο κόστος, να υλοποιήσουν αυτό το μεγάλο  έργο  του Αριστοφάνη,  που μελετούσαν και έκαναν πρόβες τόσο  καιρό.

Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Κακλέας, σκηνοθέτης της παράστασης : « Οι καιροί είναι δύσκολοι το θέατρο είναι παρόν, και ο καθένας οφείλει και προσωπικά και ιστορικά  να δείξει ανάστημα.  Είναι πολιτική πράξη αυτό που κάνουμε σίγουρα αλλά γίνεται μέσα από αυτό που εμείς ξέρουμε να κάνουμε καλά, την τέχνη μας.  Πιστεύω ότι το θέατρο είναι μια τέχνη πολύ δυνατή και σε δύσκολους καιρούς ξέρει να παίζει βασικό ρόλο. Βασικό ρόλο να φωτίσει, όχι τον φανατισμό των ανθρώπων, αλλά να θυμίσει τον βαθύ του εαυτό τον δύσκολο τρόπο να ζει κανείς, πέρα από συνθήματα και κλισέ. Τη βαθύτητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτό θα μας οδηγήσει στις σωστές αποφάσεις και στη σωστή πορεία για να μη χαθούμε. Γιατί δεν είμαστε ένας τυχαίος λαός”

Μόλις στα 20 του χρόνια ο Αριστοφάνης, γράφει τους «Αχαρνείς» όπου διδάχθηκαν  για πρώτη φορά στα Λήναια το 425 π.χ. Μια άκρως  επίκαιρη παράσταση, με το Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο ρόλο του Δικαιόπολη.

«Ο Αριστοφάνης είναι ένας κεκαλυμμένος  τραγωδός μέσα από τα έργα του θέλει να πει πολλά πράγματα για την  εποχή του , και το χειρότερο είναι ότι λέμε ότι ο Αριστοφάνης είναι διαχρονικός, δηλαδή η μαλακία του Έλληνα είναι διαχρονική. Πραγματικά ευχαριστώ όλους εσάς που ήρθατε – δεν το περίμενα – τελικά η τέχνη αποδεικνύει ότι  είναι ένα βάλσαμο στις ψυχές όλων μας, και εμάς που προσπαθούμε  να κάνουμε κάτι όμορφο. Μακάρι να τα καταφέρει ο κόσμος να είναι στην Επίδαυρο, όσοι και να έρθουν θα είμαστε εκεί. » συμπλήρωσε ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος.

«Ευχαριστούμε πολύ τους ανθρώπους που βοήθησαν  να κατέβουμε αυτό το Σαββατοκύριακο στην Επίδαυρο και το Χορηγό αλλά και τον Γιάννη Κακλέα. Ελπίζουμε» τόνισε  ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης « η παράσταση να είναι μια σταγόνα ανακούφισης σε όλα αυτά που περνάμε και για μας, αλλά  και για τον κοινό  που θα την δει.

Ο  Φάνης Μουρατίδης με τη σειρά του είπε: «Νιώθω τρομερά ευλογημένος που συνεργάζομαι σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν φοβούνται, που δεν τρομάζουν, που νιώθουν τιμή τους, την   Παρασκευή και το Σάββατο  να είναι στην Επίδαυρο και να δώσουν  την υπόσχεση στον κόσμο ότι κάτι διαφορετικό θα συμβεί και μπορεί από αυτό  να ανοίξει ένα παράθυρο στο καινούργιο.»

Αξίζει να σημειωθεί ότι η  κωμωδία αυτή του Αριστοφάνη, είναι  η αρχαιότερη και  σώζεται μέχρι σήμερα ολόκληρη.

Ο Γιάννης Κακλέας λίγο πριν την αναχώρηση του, για την Επίδαυρο, όπου θα συνέχιζαν τις πρόβες με το θίασο, μας αποχαιρέτησε με ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και

για το δίκαιο.

Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα

ματώσουν απ΄τις φωνές

το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων

Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.

Τα σκηνικά είναι του Μανόλη Παντελιδάκη, τα κοστούμια της  Εύας Νάθενα,  η μουσική του  Σταύρου  Γασπαράτου, οι χορογραφίες της  Αγγελικής Τρομπούκη, οι φωτισμοί του  Σάκη Μπιρμπίλη , η Μουσική διδασκαλία της  Λίας Βίσση.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα δούμε τους : Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, Άρη Σερβετάλη, Φάνη Μουρατίδη, Λεωνίδα Καλφαγιάννη    και ο Χρήστο Χατζηπαναγιώτη.

Ενώ τον υπόλοιπο θίασο αποτελούν οι: Σωκράτης Πατσίκας, Λάμπρος Κτεναβός, Θάνος Μπίρκος, Γιώργος Κοψιδάς, Αγγελική Τρομπούκη, Κώστας Γαβαλάς, Στέλιος Ιακωβίδης, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Αλέξης Φουσέκης, Αχιλλέας Χαρίσκος, Θανάσης Ζερβόπουλος


Λίγα λόγια για την πλοκή του έργου:

Ένας Αθηναίος αγρότης, ο Δικαιόπολις, απηυδισμένος από τον πόλεμο και το συνεπακόλουθο γεγονός ότι είναι αναγκασμένος να μένει κλεισμένος μέσα στα τείχη της πόλης μακριά από τον αγροτικό του δήμο, είναι αποφασισμένος  να επιβάλλει στην Εκκλησία του Δήμου, συζήτηση για την σύναψη συνθήκης ειρήνης με τη Σπάρτη. Στη συνέλευση  παρελαύνουν καλοπληρωμένοι Αθηναίοι πρέσβεις που μόλις έχουν επιστρέψει από την Περσία και υπόσχονται ανύπαρκτη βοήθεια από το μεγάλο βασιλιά και ο Θέωρος που σέρνει μαζί του έναν πεινασμένο μισθοφορικό στρατό από τη Θράκη· για την ειρήνη ούτε κουβέντα.

Αφού ο Δικαιόπολις διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει ελπίδα πραγματοποίησης της επιθυμίας του, καλεί, προτού τελειώσει η συνεδρίαση της εκκλησίας του δήμου τον Αμφίθεο και τον στέλνει στην Σπάρτη, προκειμένου αυτός να συνάψει ιδιωτική συνθήκη ειρήνης μόνο για τον Δικαιόπολη και την οικογένειά του. Ο Αμφίθεος επιστρέφει την στιγμή που κηρύσσεται το τέλος της εκκλησίας, φέρνοντας στον Δικαιόπολη τρία «δείγματα ειρήνης». Οι Αχαρνείς (ο χορός) εξαγριώνονται και είναι έτοιμοι να τον σκοτώσουν, αλλά τον αφήνουν να εκθέσει τα επιχειρήματά του. Ο λόγος του Δικαιόπολη πείθει το ένα ημιχόριο. Ο άλλος μισός Χορός ακόμα εξαγριωμένος, αλλά σε δυσχερή πλέον θέση, καλεί σε βοήθεια τον στρατηγό Λάμαχο. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στον κωμικό ήρωα και τον στρατηγό καταλήγει στην ήττα του δεύτερου και στην μεταστροφή του δεύτερου ημιχορίου. Η κωμωδία τελειώνει με το Δικαιόπολη να έχει κερδίσει βραβείο οινοποσίας, ενώ ο Λάμαχος έχει τραυματιστεί σε μάχη με τον εχθρό.

 

{youtube}aoyegMMrcnM{/youtube}

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.