Τόκυο την δεκαετία του ’50. To σφύριγμα ενός τρένου, χιλιάδες κόσμου περιμένει στην πλατφόρμα. Γκρίζοι άντρες, μουντοί, τσακισμένοι από την δουλειά με χαρτοφύλακες στα χέρια. Ανάμεσα τους ένα κορίτσι. Ένα κορίτσι που κρατάει στην αγκαλιά της μια ανοιχτή βεντάλια. Η βεντάλια πάνω έχει ζωγραφισμένο ένα χειμωνιάτικο τοπίο. Το όνομά της είναι Χανάκο.
Σε μια ήσυχη μονοκατοικία κοντά στoν σιδηροδρομικό σταθμό, η ζωγράφος Γιτσούκο Χόντα, διαβάζει την πρωινή εφημερίδα. Λίγα λεπτά πριν ο κόσμος της συντριβεί. Χανάκο.
Ένας νεαρός άντρας, ο Γιόσιο, κοιτάζει το ρολόι του καθώς περιμένει το τρένο που θα τον μεταφέρει στην δουλειά. Ανοίγει την πρωινή εφημερίδα. Ένα όνομα του τραβάει την προσοχή. Χανάκο. Η βεντάλια με το νυχτολούλουδο.
Άνοιξη, καλοκαίρι, χειμώνας. Ποιό έρχεται πρώτα; Το καλοκαίρι ή ο χειμώνας. Η Χανάκο ξέχασε προ πολλού. Αποκομμένη από την πραγματικότητα επισκέπτεται κάθε μέρα τον σιδηροδρομικό σταθμό με μια βεντάλια στα χέρια της. Η βεντάλια ανήκει σε έναν άντρα και απεικονίζει ένα χιονισμένο τοπίο. “Γιόσιο”. Ένας άντρας με πρόσωπο σκελετού. Ένας άντρας με χαρτοφύλακα στο χέρι.
Μετάφραση: Ελένη Μαύρου
Παραγωγή/Σχεδιασμός/ Σκηνοθεσία: Ζαμπία Πατεράκη
Ηθοποιοί:
Μαρίνα Σωκράτη – Γιτσούκο Χόντα
Άλκηστις Βούλγαρη – Χανάκο
Αργύρης Αποστόλου – Γιόσιο
Ο Yukio Mishima και το έργο Hanjo
Το Hanjo ανήκει σε μια σειρά θεατρικών έργων του Mishima, τα οποία αντλούν την θεματολογία τους από γνωστά έργα Νο. Το έργο έχει ονομαστεί έτσι από την Λαίδη Χάνγιο (Hanjo), στην οποία αποδίδεται το ποίημα Enkako. Στο ποίημα αυτό παρομοιάζει μια γυναίκα της αυλής με βεντάλια που χρησιμοποιεί ο εραστής της για να δροσιστεί από την κάψα του καλοκαιριού, αλλά σύντομα την ξεχνάει μόλις έρθει το φθινόπωρο. Αυτή η εικόνα αποτελεί την βάση του πρωτότυπου έργου Νο.
Η ιστορία θέλει δύο νέους, έναν αριστοκράτη και μία εταίρα να ερωτεύονται και να ανταλλάσσουν βεντάλιες ως εγγύηση αγάπης. Όταν χωρίζονται το ερωτευμένο κορίτσι παύει να εξυπηρετεί τους πελάτες της. Φεύγει και περιπλανιέται μέχρι να φτάσει σε ένα ναό, οπού τυχαία διαμένει και o εραστής της. Κάποιος από τους συντρόφους του ζητάει από το “τρελό ” κορίτσι να τους διασκεδάσει. Σε ένα κρεσέντο ψυχικής οδύνης, η κοπέλα χορεύει με την βεντάλια. Την βεντάλια παρατηρεί ο εραστής της και την αναγνωρίζει.
{youtube}NfQE1x2HgEc{/youtube}
Ο Mishima μεταφέρει αυτή την ιστορία στην σύγχρονή του εποχή, για να διαπραγματευτεί την διαμάχη μεταξύ μοντερνισμού και παράδοσης. Την δεκαετία του ’50 η Ιαπωνία γνωρίζει τεράστια τεχνολογική και οικονομική ανάπτυξη, η αλλαγή τρόπου ζωής για πολλούς απειλεί τον χαρακτήρα, την ηθική και την καλαισθησία της παραδοσιακής Ιαπωνίας. Ο Mishima χωρίς να απορρίπτει την πρωτοπορία ανήκε στον χώρο των συντηρητικών. Κανείς όμως δεν περίμενε την είσοδό του στον Ακροδεξιό χώρο, την δημιουργία ιδιωτικού στρατού και έπειτα το 1970 το σκάνδαλο με την απαγωγή του στρατηγού Mashita, την αποτυχημένη προτροπή του προς τον στρατό σε πραξικόπημα και την μετέπειτα αυτοκτονία του με χαρακίρι. Ο Mishima ήταν ένας από τους πιο καταξιωμένους λογοτέχνες της Ιαπωνίας, ο θάνατος του άφησε μουδιασμένη την κοινή γνώμη στην Ιαπωνία και τον καλλιτεχνικό κόσμο στο εξωτερικό.
Ο Μishima ξεκίνησε να γράφει σε πείσμα της αυστηρής και ευκατάστατης οικογένειάς του. Kαταξιώθηκε νωρίς ως συγγραφέας. Σύντομα άρχισε να τον ενοχλεί η εικόνα του ως φιλάσθενου και ντροπαλού διανοούμενου. Ασχολήθηκε με το bodybuilding και έπειτα άρχισε να προωθεί τον εαυτό του ως αρρενωπό playboy. Ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία και την υποκριτική και συνεργάστηκε με τους φωτογράφους Eiko Hosoe και Tamotsu Yato ως μοντέλο σε καλλιτεχνικές φωτογραφήσεις.
Το σημαντικότερο έργο του θεωρείται η Τετραλογία της Γονιμότητας, που αποτελείται από τα βιβλία Ανοιξιάτικο Χιόνι, Αφηνιασμένα Άλογα, Ο ναός της Αυγής και Εκπεσών Άγγελος. Εξίσου σημαντικά είναι τα βιβλία Ο Ναός του Χρυσού Περιπτέρου και Ο ήχος των Κυμάτων- κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Το Hanjo κυκλοφορεί στα ελληνικά σε μετάφραση Ελένης Μαύρου στην συλλογή Πέντε σύγχρονα έργα Νο από τις εκδόσεις Δωδώνη.
Το Hanjo, είναι το δεύτερο έργο του Yukio Mishima που ανεβάζει η σκηνοθέτης/παραγωγός Ζαμπία Πατεράκη. Το 2016 ανέβασε την Μαρκησία ντε Σαντ, του ίδιου συγγραφέα. Το project συμμετείχε στο 2ο Inport Festival του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, όπου παρουσιάστηκε στο φουαγέ του πρώτου ορόφου αξιοποιώντας τον μουσειακό χώρο ως σκηνικό. Η μετάφραση, σε κυκλοφορία από τις εκδόσεις Άγρα, ήταν του Παναγιώτη Ευαγγελίδη.
Ευχαριστούμε την κυρία Αλίκη Δανάλη για την επικοινωνία και την προβολή της παράστασης.
Παραστάσεις:
Από τις 2 Μαΐου στο Θέατρο Χυτήριο, κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Ωρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα χωρίς διάλλειμα
Είσοδος: Γενική είσοδος 10€ με δώρο το πρόγραμμα. Μειωμένο 6€ με δώρο το πρόγραμμα για σπουδαστές δραματικών σχολών και ανθρώπων του χώρου.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Πού: Σημείο Πολιτισμού ΧΥΤΗΡΙΟ
Ιερά Οδός 44 (στάση ΜΕΤΡΟ: Κεραμεικός), Τηλ.: 2103412313
Τηλ. κρατήσεων: 210 3412313 από 17:00 έως 22:00
http://www.chytirio.gr, https://www.facebook.com/XYTHPIOTheatreArtCafe, https://twitter.com/chytirio
Προπώληση εισιτηρίων : www.viva.gr
