Επιμέλεια Λαμπριανα Κυριακού
Το θέατρο Τέχνης, ύστερα από επτά χρόνια απουσίας από την Επίδαυρο, με συμπαραγωγούς το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και το ΔηΠεΘε Ιωαννίνων, έδωσε ηχηρό παρόν με την παράσταση Μήδεια του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του θεάτρου Μαριάννας Κάλμπαρη.
Το διήμερο 4 με 5 Αυγούστου, περισσότεροι από 15.400, θεατές επισκέφθηκαν το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου για να παρακολουθήσουν το δράμα της Μήδειας, με πρωταγωνιστές τους: Μαρία Ναυπλιώτου, Χάρης Φραγκούλης και αλφαβητικά οι Γεράσιμος Γεννατάς, Μαριάννα Κάλμπαρη, Αλεξάνδρα Καζάζου, Σύρμω Κεκέ, Ιωάννα Μαυρέα, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Θεοδώρα Τζήμου. Το θέατρο Τεχνης με τη σειρά του ευχαριστεί, τους 15,400 θεατές που τίμησαν με την παρουσία τους την παράσταση και ευχαριστεί θερμά τους χορηγούς και αρωγούς του δύσκολου αυτού εγχειρήματος, τους συνεργάτες και συμπαραγωγούς θεσμούς για την εμπιστοσύνη και τη στήριξη. “Η επιτυχία, τονίζει, σε δύσκολους καιρούς είναι υπόθεση ομαδική.”
Η “Μήδεια” του Ευριπίδη / Η Βαρβαρότητα του Έρωτα” δεν τελείωσε το ταξίδι της στην Επίδαυρο, συνεχίζει και όλο τον Σεπτέμβριο με επόμενο σταθμό στο Φεστιβάλ Άνδρου, στις 19 Αυγούστου.
Δευτέρα, 4 Σεπτεμβρίου
9:00 μμ – “Μήδεια” του Ευριπίδη / Η Βαρβαρότητα του Έρωτα” στο Κηποθέατρο Παπάγου
Τρίτη, 5 Σεπτεμβρίου
9:00 μμ – “Μήδεια” του Ευριπίδη / Η Βαρβαρότητα του Έρωτα” στο Κηποθέατρο Παπάγου
Τετάρτη, 6 Σεπτεμβρίου
9:00 μμ
“Μήδεια” του Ευριπίδη/ Η Βαρβαρότητα του Έρωτα στο Φεστιβάλ Αισχυλείων- Ελευσίνα
Τετάρτη, 13 Σεπτεμβρίου
9:00 μμ – “Μήδεια¨ του Ευριπίδη / Η Βαρβαρότητα του Έρωτα” στην Ηλιούπολη
Παρασκευή, 22 Σεπτεμβρίου
9:00 μμ – “Μήδεια” του Ευριπίδη/ Η Βαρβαρότητα του Έρωτα” στη Νέα Σμύρνη
Τρίτη, 3 Οκτωβρίου
8:30 μμ – “Μήδεια” του Ευριπίδη
«Δύο φορές βάρβαρη η Μήδεια, από καταγωγή και από έρωτα» γράφει στον πρόλογο της μετάφρασής του ο Γιώργος Χειμωνάς. Δύο όψεις έχει ο έρωτας: τη «βάρβαρη», τη βυθισμένη στον πόνο και στο σκοτάδι αλλά και την ονειρική, την ηδονική, την ιδανική. Μέσα από το μύθο της Μήδειας όπως αυτός παρουσιάζεται στο έργο του Ευριπίδη αλλά και μέσα από ένθετα στα στάσιμα του έργου κείμενα και ποιήματα αρχαιοελληνικής γραμματείας, η παράσταση του Θεάτρου Τέχνης επιθυμεί να μιλήσει για το ανεξήγητο του έρωτα. Γι’ αυτό το «μέγα κακό που σπαράζει τους ανθρώπους». Για τον πόθο που είναι δεμένος με τον πόνο, για τους όρκους αιώνιας αγάπης και πίστης που δίνονται για να καταπατηθούν, για την προδοσία, την εκδίκηση, την καταστροφή. Γι’ αυτό το τρομακτικό πέρασμα από το φως στο σκοτάδι της βαρβαρότητας του έρωτα. Γιατί «δεν υπάρχει οργή πιο φοβερή και αθεράπευτη από αυτήν που γεννιέται ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν αγαπηθεί».
