O Randy Schneider θεωρεί τον εαυτό του έναν επαγγελματία Santa Claus από το 1999, όταν βρέθηκε σε ένα κατάστημα παιχνιδιών για να αγοράσει άνετες μπλούζες και ένα πλούσιο κορμό για να υποκριθεί ο ίδιος. Σήμερα ο 66χρονος Schneider φοράει την δική του, πραγματική, λευκή κορφή συνεχίζοντας να υπερασπίζεται το μυστήριο.
Ο ίδιος κάνει κάθε χρόνο στο σχολείο Charles W. Howard για τους Βασίληδες στο Μιζγκάν περισσότεροι από δύο εκατοντάδες Αμερικανούς, Καναδά, Δανίας και Νορβηγίας για να μάθουν πώς κατασκευάζουν ξύλινα παιχνίδια, να βελτιώσουν τις δεξιότητες στην αφήγηση, να μάθουν πως οδηγείς το σκάνδαλο χωρίς να το κάνεις, να ταιριάζεις τους ταράνδους και όλα αυτά για να διαδώσει το πνεύμα των Χριστουγενών.
Κατά τη διάρκεια του τριμήνου του ετήσιου εργαστηρίου, όλες οι βουτιές είναι διαθέσιμες σε όλους ανά πάσα στιγμή. «Είναι το Χάρβαρντ των σχολείων για τα Σάντα», λέει ο Schneider, ένας συνταξιούχος χειριστής γερανού, για το Σχολείο που ιδρύθηκε το 1937 και από το 1987 είναι ΜΚΟ υπό τη διεύθυνση του Tom και Holly Valent.
“Είναι προνόμιο να είσαι ένας Άϊ Βασίλης”, δήλωσε στο Reuters ο Τομ, καθισμένος σε ένα ψηλό ξύλινο θρόνο με το λεξικό “SANTA” χαραγμένο επάνω του. “Κάθε παιδί που έρχεται και κάθεται στα γωνιά του Άϊ Βασίλη κουβαλάει αυτή την ανάμνηση για πάντα, οπότε θέλεις να κάνεις ό, τι μπορείς για να του χαρίσεις όμορφες, αιωνιές αναμνήσεις”, λέει.
O Santa Fred Osther, ετών 80, ταξίδεψε από το μακρινό Όσλο της Νορβηγίας για να παρακολουθήσει τα σεμινάρια φέτος. Φορώντας το κόκκινο, το κεντρικό καπέλο του θυμίσθηκε περισσότερο από το νάνο, αλλά τα παιδιά δεν ενοχλήθηκαν στο ελάχιστο όταν οι μαθητές της σχολής βρέθηκαν στο τοπικό υποκατάστημα του Toys R Us. Σε ένα διάδρομο, λίγο πιο πέρα, η πεντάχρονη Claire πλησίασε τον Santa Barry Westmoreland. Του πέταξε η μαλακή γενειάδα και του είπε: “Α! Υπάρχεις τελικά πραγματικά !!!”.
