Η δημοσιογραφική αποστολή στην πόλη Ιζβέβσκ της Δημοκρατίας των Ουντμούρτ στα Ουράλια είχε στόχο την επίσκεψη στο εργοστάσιο Καλάσνικοφ. Εκεί όπου κατασκευάζεται το περίφημο αυτόματο όπλο ΑΚ 47. Τελικά όμως στους δημοσιογράφους δεν επετράπη η είσοδος στο εργοστάσιο παρά μόνο στο μουσείο Καλάσνικοφ. Τελευταία στιγμή το αίτημα για επίσκεψη απορρίφθηκε.
Παρ’ όλα αυτά υπήρχε ακόμη η ευκαιρία να τεθούν ερωτήσεις σχετικά με τις κυρώσεις των ΗΠΑ απέναντι σε ρωσικές εταιρείες, που αφορούν και την εταιρεία Καλάσνικοφ. Σημειώνεται ότι μετά τις 29 Ιανουαρίου 2018 οι κυρώσεις των ΗΠΑ θα εφαρμόζονται και απέναντι σε εταιρείες ή χώρες που συνεργάζονται με επιχειρήσεις, στις οποίες έχουν επιβληθεί ήδη κυρώσεις. Γεγονός το οποίο ενδέχεται να αποτρέψει εταίρους της Αμερικής να προμηθεύονται τα όπλα τους από ρωσικές εταιρείες.
Σύμφωνα πάντως με τον διευθυντή του μουσείου Καλάσνικοφ οι δυτικές κυρώσεις δεν είναι κάτι νέο στα 210 χρόνια ιστορίας της ρωσικής εταιρείας. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το 1807, χρονιά ίδρυσης της εταιρείας Kαλάσνικοφ, υπήρχαν στη Ρωσία άλλοι δύο κατασκευαστές όπλων, ωστόσο μετά από μια σειρά πολέμων με τη Γαλλία ο τσάρος της Ρωσίας αποφάσισε να μεταφέρει «για στρατηγικούς λόγους συνολικά την κατασκευή όπλων μακριά από τα σύνορα με τη Δύση, στα βάθη της Ρωσίας». Έτσι κάπως εδραιώθηκε η Καλάσνικοφ.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, στους δημοσιογράφους παρουσιάστηκαν τα νέα όπλα της εταιρείας, μεταξύ των οποίων και ο διάδοχος του ΑΚ 47, το ΑΚ 204. Δεν δόθηκε άδεια στη δημοσιογραφική αποστολή για φωτογράφιση των νέων όπλων.
Την ίδια ώρα όμως δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει κάποια συνέντευξη με εκπροσώπους της εταιρείας. Κάποιες ερωτήσεις μόνο έθεσαν οι δημοσιογράφοι στους εργαζόμενους του γραφείου τύπου. Ωστόσο δεν έλαβαν καμία απάντηση για ζητήματα ιδιωτικοποίησης, επέκτασης της εταιρείας σε άλλες αγορές ενώ το θέμα των κυρώσεων δεν συζητήθηκε καν.
Αυτό μόνο που είπαν κάποιοι είναι ότι η εταιρεία δεν παράγει πλέον μόνο αυτόματα όπλα αλλά και άλλα προϊόντα όπως για παράδειγμα μη απανδρωμένα αεροσκάφη ή στρατωτικά σκάφη. Mάλιστα η στρατηγική αυτή φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με τη βούληση του ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος πέρυσι κάλεσε τη ρωσική αμυντική βιομηχανία μέχρι το 2020 να στρέψει τη μισή παραγωγή της και σε άλλα προϊόντα, πλην των αυτόματων όπλων.
«Κάθε κρίση είναι και περίοδος νέων δυνατοτήτων»
Αντίθετα ο πρόεδρος της αυτόνομης Δημοκρατίας των Ουντμούρτ, Αλεξάντερ Μπρέχαλοβ, μίλησε ανοιχτά για το θέμα των κυρώσεων, αφού όπως δήλωσε, θεωρεί την περιοχή «τμήμα ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου». Ο Αλ. Μπρέχαλοβ προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις όσον αφορά τη σημασία των κυρώσεων για την περιοχή, στρέφοντας τη συζήτηση στην ανάπτυξη της ασιατικής αγοράς. Επιπλέον τόνισε ότι μπορεί η Καλάσνικοφ να είναι μια εταιρεία με παγκόσμια φήμη, ωστόσο δεν παίζει κάποιο κυρίαρχο ρόλο στην οικονομία της περιοχής. «Η Καλάσνικοφ είναι τόσο σημαντική όσο και οι περίπου 25 άλλες επιχειρήσεις που αποτελούν εδώ τους μεγάλους εργοδότες και σημαντικούς φορολογούμενους. Αυτό είναι όλο».
Όσον αφορά τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές κυρώσεις ο πολιτικός δήλωσε ότι «κάθε κρίση είναι και περίοδος νέων δυνατοτήτων», επισημαίνοντας τις θετικές επιπτώσεις που είχαν στην τοπική και εθνική οικονομία οι ρωσικές κυρώσεις που επέβαλε η Μόσχα ως απάντηση στις κυρώσεις των ΗΠΑ.
DW
