Ήρχεν ο Μάης μάτια μου,
Ήρχε το καλοκαίρι
Ήρχε ο καιρός πουλάκι μου
Που θα γενούμε ταίρι.
Της Ειρήνης Βλαστάρη. 
Πρωτομαγιά !!!!!Μια από τις πιο όμορφες μέρες του χρόνου, που νιώθουμε ανάμεσα στα δάχτυλά μας τη ζεστή ουσία της ζωής. Και οι Θερμιώτες τη γιορτάζουν άπλετα!!!Την παραμονή της Πρωτομαγιάς οι νέοι μαζεύουν λουλούδια από τις αυλές και τα περιβόλια , φτιάχνουν τη μαγιάτικη ανθοδέσμη και την κρεμούν έξω από την πόρτα της αγαπημένης τους ή για την κοπέλα που ενδιαφέρονται. Και όλα αυτά με τη συνοδεία του βιολιού και του λαούτου και το σκοπό του Μάη . Το γύρισμα του τραγουδιού αναφέρεται στην αναχώρηση των νέων αντρών του νησιού κατά τον Μάη, όταν καλοσυνεύει ο καιρός και ανοίγουν οι δρόμοι της δουλειάς σε θάλασσα και σε στεριά. Κυρίως όμως για το θέρος , όπως λένε στα Θερμιά το θέρισμα.
Ήρχεν ο Μάης μάτια μου,
Ήρχε το καλοκαίρι
Ήρχε ο καιρός πουλάκι μου
Που θα γενούμε ταίρι.
Σού ‘ φερα κυρά το Μάη
Την πρωτομαγιά το βράδυ
Το Μάη και το Θεριστή
Στη γη δεντρί δεν πιάνει
Μόν ‘ της αγάπης το δεντρί
ανθούς και φύλλα βγάνει.
Μάη μου με τα λουλούδια
Και με τα πολλά τραγούδια
Παράστιμο με βάλαν να θερίζω
Για να με δέρνει ο άνεμος
και ο ήλιος να μαυρίζω.
Κρίθινιο ψωμί και γάλα
κι όλη μέρα μες τη σκάλα.
Ανοίξαν τα σπαρτόπουλα
φεύγουν τα Θερμιωτόπουλα.
Ανήμερα την Πρωτομαγιά οι Θερμιώτες ξεχύνονται στα χωράφια και τα περιβόλια για να μαζέψουν λουλούδια και να φτιάξουν το «Μάη» . Και στη συνέχεια ακολουθούν τα γλέντια παντού σε όλη την Κύθνο.
Οι κούνιες είναι ακόμα δεμένες και στολισμένες με το «Μάη» στις πλατείες της Χώρας . Οι νέοι και οι νέες κουνιούνται με τη σιγουριά πως, αν θέλουν, μπορούν να προετοιμάσουν οι ίδιοι το μέλλον τους.
Ακούς δε και τη Θερμιώτικη παροιμία «Σαν έπρεπε δεν έβρεχε , το Μάη δροσολόγα».
Το έθιμο της Πρωτομαγιάς να στολίζουμε τις πόρτες των σπιτιών με στεφάνια λουλουδιών έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια και τότε συμβόλιζε την υποδοχή της δύναμης της φύσης στο σπιτικό. Έχει να κάνει με την ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη, τη βλάστηση.
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα, την κατίσχυση της ζωής επί του θανάτου και έχει ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές για τη γονιμότητα των αγρών και, κατ’ επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων Για τη λαϊκή αντίληψη, στο μήνα Μάιο συνυπάρχουν οι ιδιότητες του καλού και του κακού, της αναγέννησης και του θανάτου και συγκεντρώνονται την πρώτη του ημέρα, την Πρωτομαγιά.
Αναφέρει ο Αντώνης Γούναρης στο βιβλίο του Η ΚΥΘΝΟΣ (έκδοση Συνδέσμου Δρυοπιδέων , Αθήνα 1938): «Την 1ην Μαϊου κρεμνούν γυρλάντες από λουλούδια στα παράθυρα και στα μπαλκόνια , οι νεαροί συγκεντρώνονται για να τραγουδήσουν «Ξανάρθε ο πρώτος Μάιος και με παρακαλεί να σας πω ότι οι χειμωνιάτικες μέρες πέρασαν».-«Ναι , απαντούν τα κορίτσια , ο Μάιος ξανάρθε και μου είπε να πάω να θερίσω , αλλά εγώ απήντησα στο Μάη , ότι δεν θα πάω στους αγρούς για να μη με κάψη ο ήλιος».
Ειρήνη Βλαστάρη
