του Γιάννη Αποστολόπουλου
Η ανεξέλεγκτη λειτουργία των Τραπεζών ως προς τις αποφάσεις τους για συνεχώς νέες επιβαρύνσεις των πελατών τους για τις διάφορες υπηρεσίες είναι πλέον δεδομένο. Με κάθε τρόπο στόχος είναι η μείωση του κόστους λειτουργίας τους και η αύξηση των κερδών τους αδιαφορώντας για τον παράγοντα άνθρωπος.
Και στο πλαίσιο της πρώτης επιδίωξης η κατάργηση πολλών υποκαταστημάτων, παρότι και σε αυτά ο κόσμος που περίμενε ακολουθούσε τις καθιερωμένες ατελείωτες ουρές.
Υποκατάστημα της Εθνικής στο Νομισματοκοπείο με εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής, όπου και ο ίδιος διαμένω. Έκλεισε για λόγους «οικονομίας».
Αναγκαστικά νέα επιλογή το άλλο υποκατάστημα στη Μεσογείων, λίγο πριν και απέναντι από την ΕΡΤ. Μεγάλη και εδώ η αναμονή. Έκλεισε και αυτό λες και υπολειτουργούσε.
Έτσι αναγκαστικά απέμενε το υποκατάστημα στην πλατεία Αγίας Παρασκευής. Εκεί πια ο κακός χαμός. Δεν είναι μόνο οι ώρες που πρέπει να περιμένεις αλλά και το χειρότερο, ο κόσμος πολύς τα καθίσματα δεν φτάνουν και πρέπει να περιμένεις όρθιος.
Κάπου το ίδιο βασανιστήριο και στην ALFA BANK, όπου δεν δίνουν χαρτί προτεραιότητας αλλά πρέπει να περιμένεις όρθιος σε μια ατέλειωτοι ουρά, ανεξάρτητα από την ηλικία σου και τα προβλήματά σου.
Κανένας σεβασμός στον άνθρωπο, το χρόνο του και την αξιοπρέπειά του
Και από πάνω αυξάνονται τα κοστολόγια. Είδαμε την Πειραιώς να επιβάλει από το καλοκαίρι χρέωση 3 ευρώ για κάθε ανάληψη από ΑΤΜ με κάρτα άλλης Τράπεζας με το σύστημα ΔΙΑΣ. Ακολουθούν και οι άλλες.
Με όλα αυτά φέρνουμε στο μυαλό μας αυτό που ελέχθη για τον ληστή με τις γλαδιόλες τον τραγικό Θεόδωρο Βενάρδο. Όταν είπαν πως ένας ληστής λήστεψε μία Τράπεζα το σχόλιο ήταν «ένας μικρός ληστής λήστεψε έναν πολύ μεγαλύτερο ληστή».
