Η Γαλλία και ο κόσμος όλος ,συνταράσσεται στο άκουσμα της είδησης ότι ο μεγάλος θεωρητικός του μαρξισμού αποφάσισε στα 43 του χρόνια να μας εγκαταλείψει πηδώντας στο κενό της ανυπαρξίας απο το παράθυρο του Παρισινού διαμερίσματός του.
Θα μεταφέρω σε τούτες τις γραμμές ένα σημείωμα του Κώστα Σταματίου του σπουδαίου επίσης δημοσιογράφου που γνώριζε τον Νίκο Πουλαντζά και είχε μοιραστεί πολλές στιγμές της ζωής του μεγάλου διανοητή…
”Θυμάμαι πόσο καμάρωνε, ο Νίκος, που οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Γαλλίας είχαν κάνει ”βιτρίνα ” με φωτογραφίες του και αντίτυπα των έργων του, το τελευταίο του βιβλίο ”Το Κράτος, η εξουσία ο σοσιαλισμός” ακριβώς στη γωνία του βουλεβάρτου Σαν Μισέλ και της Πλατείας της Σορβόννης Σ΄ αρέσει, σ΄ αρέσει με ρωτούσε, καθώς χαζεύαμε τις χιλιάδες των φοιτητών που περνούσαν συνεχώς από μπροστά μας…”
Αυτό το τεράστιο κύμα των φοιτητών που τον ακολούθησε σε λίγους μήνες στο κοιμητήριο του Μον Παρνάς μη μπορώντας να κατανοήσει γιατί δραπέτευσε ο δάσκαλος απο την παγκόσμια σκηνή της πολιτικής υποκρισίας.
Ενα βλέμμα να ρίξει κανείς στα βιβλία του θα δει οτι ο Νίκος Πουλατζάς περιγράφει την σημερινή μας εξέλιξη…
Μόνο που κάνει κριτική, σ΄ αυτούς που θεώρησαν οτι μπορούσαν να εκφράσουν και να ηγηθούν των πανανθρώπινων ιδεών …Μέγα το λάθος του, για αυτό και τον άφησαν να ”καταψύχεται” κάτω απο την γρανιτένια ταφόπλακα στο Μονπαρνάς με την κορυφαία ρήση του ”Ο σοσιαλισμός θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα είναι σοσιαλισμός”
