Έφυγε από τη ζωή η συγγραφέας Κατερίνα Ζαρόκωστα στα εβδομήντα της χρόνια.
Την είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε ο Πέτρος Τατσόπουλος με ανάρτησή του στο Facebook.
Τελευταίο της βιβλίο, που εκδόθηκε λίγο καιρό πριν, ήταν η συλλογή με αυτοβιογραφικά διηγήματα «Ιστορίες οικογενειακής τρέλας» (εκδ. Σοκόλη).
Βιογραφικό
Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνική Ψυχολογία στην ECOLE PRATIQUE DE PARIS. Από το 1979 ως το 1993 συνεργάστηκε με την Κρατική Ραδιοφωνία, αρχικά με το Γ΄ Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι, και στη συνέχεια με το Α΄ Πρόγραμμα, σε εκπομπές πολιτιστικού περιεχομένου. Συνεργάστηκε επίσης με την Κρατική Τηλεόραση (ΕΤ1), ως σεναριογράφος (ΚΟΧΛΙΑΣ, ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ, Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ), ως συντονίστρια συζήτησης σε εκπομπή με αντικείμενο προβλήματα εφήβων και ενηλίκων (ΜΙΚΡΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ) και ως σύμβουλος ενημερωτικής εκπομπής (ΥΜΕΙΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ).
Υπεύθυνη βιβλιοπαρουσίασης στο περιοδικό Elle (1993 – 2000) και στο περιοδικό Θητεία.
Δίδαξε Γαλλική γλώσσα στην ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΛΕΣΧΗ ΑΘΗΝΩΝ και Ελληνική γλώσσα και πολιτισμό σε Αμερικανούς φοιτητές στο ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ.
Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, ΝΕΑ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ και με τα περιοδικά ΤΕΤΑΡΤΟ, ΔΙΑΒΑΖΩ, Η ΛΕΞΗ, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ, ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ και τα ΔΕΚΑΤΑ. Υπήρξε μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού ΡΕΥΜΑΤΑ
Διατέλεσε μέλος του ΔΣ της Εταιρείας Συγγραφέων. Είναι μέλος της κριτικής επιτροπής για το Athens Prize for Literature, όσον αφορά το ελληνικό μυθιστόρημα.
Εργογραφία:
Πεζογραφία
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΑΤΟΙ, νουβέλα για παιδιά. Κέδρος 1983, Καστανιώτης 1997, 3η έκδοση 1999.
Όπου οι γάτοι αποδεικνύονται ωριμότεροι απ΄ τους ανθρώπους, γίνονται φίλοι με τον χειρότερο εχθρό τους και συγχωρούν αυτούς που αγαπούν ακόμα κι αν αυτοί τους έχουν πληγώσει.
ΤΟ ΛΕΚΑΝΤΩ, συλλογή διηγημάτων, Χατζηνικολή 1986.
Οκτώ διηγήματα που πραγματεύονται, το καθένα με τον τρόπο του, τη δύσκολη ερωτική ζωή της γυναίκας.
ΤΟΜΕΚ, νουβέλα, Νεφέλη 1992, Καστανιώτης 1998.
Μέσα από την γνωριμία του με την μαντάμ Σουζύ, ξακουστή μάντισσα από την Μικρά Ασία, καθώς και μέσα από τον έρωτα του με την Μάρθα, ο νεαρός Τόμεκ (χαϊδευτικό του Θωμά στα πολωνικά), γιος πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου, βρίσκει επιτέλους αυτό που ποθούσε: μια θέση στον κόσμο.
ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΧΑΔΙ, νουβέλα, Καστανιώτης 1996, 3η έκδοση 1997.
Δεκαετία του ’50, καλοκαίρι, μυρωδιές από πεύκο και σκίνο. Η νεαρή ’Αρτεμις είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον έρωτα της για τον σαλπιγκτή του παρακείμενου στρατοπέδου και στην ερωτική φιλία που την συνδέει με τον πρώτο της εξάδελφο.
ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙ ΟΥΡΑΝΟΣ, μυθιστόρημα, Καστανιώτης 2000, 11η έκδοση 2004.
Η ιστορία μιας οικογένειας με φόντο τα ενενήντα τελευταία χρόνια του Ελληνισμού. 1908 – 1988. Έρωτες κάτω απ΄ τον αστερισμό του πολέμου, οικογενειακά μυστικά, δυνατά πάθη. Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια, τη μνήμη, την ελπίδα, αλλά και για τη δύναμη της αγάπης που υψώνεται πάνω από καταστροφές και πολέμους.
ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ, ιστορίες, Καστανιώτης 2005.
Επτά ιστορίες μιλάνε γι’ αυτή την πολύπαθη και πολυτραγουδισμένη σχέση. Μετέρα και κόρη: σχέσεις στοργής και εχθρότητας. Ως τη νίκη της μιας πάνω στην άλλη. Ως τη συμφιλίωση. Ως την τελευταία πνοή.
ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ (IN DER SONNE DES MITAGS), διηγήματα, δίγλωσσο έκδοση (ελληνικά και γερμανικά), Νοστός 2005.
Ακόμη και κάτω από τον ήλιο του μεσημεριού που πλημμυρίζει τον κόσμο με φως, λιγοστεύοντας τις σκιές, άνθρωποι και πράγματα δεν είναι μόνον αυτό που δείχνουν. Αυτά τα τρία διηγήματα επιχειρούν να ανιχνεύσουν κάτι από το κρυμμένο εκείνης της ώρας.
ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ, διηγήματα, Καστανιώτης 2009. Έξι διηγήματα με ήρωες που μετεωρίζονται ανάμεσα σε αντικρουόμενες επιθυμίες. Κι όταν φτάσει η ώρα της κρίσης ποιος μπορεί να πει αν αυτό οφείλεται στην πανουργία του έρωτα και της τύχης ή στις παγίδες που έστησαν οι ίδιοι στον εαυτό τους.
ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΡΑΖΗ, μυθιστόρημα, Μεταίχμιο 2016. Πρόκειται για το δεύτερο μυθιστόρημα ενός δίπτυχου (το πρώτο ήταν το «Ένα κομματάκι ουρανός» ) που ασχολείται με την αρχή και την εξέλιξη της ζωής των Μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα εσιάζει κυρίως στους Κωνσταντινουπολίτες πρόσφυγες. Ανάμεσά τους οι αδερφές Ραζή, Μέλπω, Τέτα και Χαρίκλεια που ζουν στη μια όχθη και ονειρεύονται την άλλη. Ευτυχισμένες οι μέρες στην Πόλη πριν απ’ την Κατστροφή, δύσκολο το ξεκίνημα στην Ελλάδα όπου μετατράπηκαν αυτομάτως σε πολίτες Β΄κατηγορίας, πρόσφυγες. Ακολουθούμε την πορεία της καθεμιάς, διαπιστώνοντας πώς η Ιστορία επηρεάζειτη μοίρα ενός ατόμου. Το βιβλίο αγκαλιάζει και τη δεύτερη γενιά και φτάνει μέχρι την Μεταπολίτευση.
Μεταφράσεις
Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Η ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ, Χατζηνικολή 1980, 2η έκδοση 2000
Μπορίς Βιάν, ΔΡΑΚΩΛΑΣ, ’Αγρα 1982
Πηγη:in.gr
