Πέθανε σήμερα σε ηλικία 67 ετών από κορονοιο, ο διακεκριμένος σκηνοθέτης της όπερας και του θεάτρου, Βασίλης Νικολαΐδης, ο οποίος συνεργάστηκε με την Εθνική Λυρική Σκηνή για περίπου δύο δεκαετίες.
Ο γνωστός σκηνοθέτης τους τελευταίους μήνες έδινε σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του κόλλησε κορονοϊο και απήλθε το μοιραίο.
Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή μέσω του προσωπικού του λογαριασμό στο facebook ο Σπύρος Μπιμπίλας, πρόεδρος του ΣΕΗ.
Σε παλιότερη συνέντευξη του στο Αντώνη Μποσκοΐτη, ο Βασίλης Νικολαϊδης εξέφρασε την δυσαρέσκεια του για τον τρόπο που τον αντιμετώπισαν οι δημοσιογράφοι όταν του απονεμήθηκε το Βραβείο Σκηνοθεσίας Κάρολου Κουν. Συγκεκριμένα είπε: “Μα είμαι παραπονεμένος, άρα δεν πειράζει. Επιβιώνω και μ’ αυτό. Πιστεύω ότι είμαι παραπονεμένος και αδικημένος. Όταν είχα πάρει το Βραβείο Κουν, όλοι οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι πριν το βραβείο μού έγραφαν ύμνους, έκαναν τούμπα, σου λέει «Ποιος είναι αυτός που δεν τον ξέρουμε και παίρνει βραβείο σκηνοθεσίας;» Δεν έχω δώσει γη και ύδωρ πουθενά, δεν φίλησα ποτέ κατουρημένη ποδιά. Κοιτάζομαι το πρωί στον καθρέφτη και αισθάνομαι πολύ καθαρός, δε ντρέπομαι για τίποτα απ’ όσα έκανα στη ζωή μου.”
Ο Βασίλης Νικολαίδης, γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θεατρολογία στο Παρίσι, ειδικευόμενος στην όπερα. Αρχής γενομένης το 1985, κυρίως με μουσικά έργα, έχει σκηνοθετήσει μέχρι σήμερα περισσότερες από 70 παραγωγές. Από το 1991 συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή, από το 1992 με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και από το 2000 με το Εθνικό Θέατρο.
Έχει συνεργαστεί, επίσης, με άλλα ελληνικά θέατρα (Πόρτα, Τέχνης, ΚΘΒΕ, Αμόρε, Θεσσαλικό Θέατρο κ.ά.), το Φεστιβάλ Αθηνών και τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ελληνικών πόλεων.
Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Μαρία Κάλλας, Οι μεταμορφώσεις μιας τέχνης» (1983). Εργάστηκε ως παραγωγός μουσικών εκπομπών στο Γ΄ Πρόγραμμα (από το 1984) και ως σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο (από το 1988).
Επιμελήθηκε τα προγράμματα της Ορχήστρας των Χρωμάτων, αρκετές κυκλοφορίες δίσκων και έγραψε άρθρα σε πολιτιστικά περιοδικά (Τέταρτο, Δίφωνο κ.ά.). Έχει διδάξει υποκριτική σε νέους τραγουδιστές στο Ωδείο Ατενέουμ και στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας.
Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.
Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Μουσικής και Θεάτρου (1998) και με το Βραβείο Σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν» (2000). Διετέλεσε μέλος του ΔΣ της ΕΛΣ (1994), για την οποία, στο διάστημα 1991-2012, σκηνοθέτησε 19 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών έντεκα λυρικών έργων, μεταξύ των οποίων:
Ένας χορός μεταμφιεσμένων [Un ballo in maschera], Αδριανή Λεκουβρέρ [Adriana Lecouvreur], Ο βαφτιστικός, Τα παραμύθια του Χόφμαν [Les contes d’Hoffmann], Άννα Μπολένα [Anna Bolena], Ο τροβαδούρος [Il trovatore], Κάρμεν [Carmen], Ναμπούκκο [Nabucco] (Ηρώδειο, 2010-11). Σκηνοθέτησε τις πρώτες παρουσιάσεις από την ΕΛΣ των έργων Η όπερα του ζητιάνου [The beggar’s opera] του Τζων Γκέυ (1996-97) και Ο γυρισμός του Αργύρη Κουνάδη (1990-91).
Τα τελευταία χρόνια έχει σκηνοθετήσει τα έργα:
Λεωφορείον ο Πόθος του Τ. Ουίλιαμς (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, 2010) ,
Ναμπούκο, όπερα του Βέρντι (Ε.Λ.Σ., Ηρώδειο, 2011),
Ελάτε σ’ εμάς για έναν καφέ του Π. Κιάρα (θέατρο «Θεμέλιο» και θέατρο «Φούρνος», 2013-2015),
Μια ξεχωριστή μέρα του Ετ. Σκόλα (θέατρο«Skrow»,2013),
Γλυκό πουλί της νιότης του Τ.Ουίλλιαμς (Κ.Θ.Β.Ε., 2014),
La strada (θέατρο «Victoria»,2014),
Εταιρικοί Διάλογοι του Λουκιανού ( θέατρο «Έναστρον», 2015),
Μια υπέροχη Κυριακή για εκδρομή του Τ.Ουίλλιαμς (θέατρο «Φούρνος», 2015),
Η εύθυμη Χήρα, οπερέτα του Φ. Λέχαρ (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2015),
Ισμήνη του Γ. Ρίτσου (θέατρο «Φούρνος», 2016),
Από το 1984 ως το 2006 εργάστηκε ως παραγωγός μουσικών εκπομπών στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Κύριες εκπομπές του:
«Μουσικές εξαίσιες ενός αόρατου θιάσου» (Το θέαμα και η μουσική του),
«Βραδιά Όπερας». Εργάστηκε επίσης ως μουσικός παραγωγός, στην ΕΡΤ2 και στον «9,84».
