Αποχαιρέτησαν τον ποιητή και μέγα υποστηρικτή του Φεστιβάλ Μικρού μήκους Δράμας ,Δημήτρη Χαρίτο χθες στο Α΄νεκροταφείο , καλλιτέχνες, δημιουργοί και οι άνθρωποι που μοχθούν για να ανέβουμε ένα σκαλοπάτι πιο πάνω απο την πνευματική ισοπέδωση που ζουμε στις μέρες μας
Με μία ανάρτηση στο Facebook το Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας, το οποίο παρακολουθούσε ανελλιπώς επί 38 συναπτά έτη, τον αποχαιρετά.
Το Φεστιβάλ Δράμας αποχαιρετά με οδύνη τον κριτικό κινηματογράφου και ποιητή Δημήτρη Χαρίτο που έφυγε από κοντά μας την Παρασκευή 7 Ιανουαρίου σε ηλικία 92 ετών. Ένας από τους πιστότερους φίλους της διοργάνωσης αλλά και της μικρού μήκους ταινίας, ο Δημήτρης Χαρίτος παρακολουθούσε ανελλιπώς το Φεστιβάλ επί 38 συναπτά έτη -από τότε που η κινηματογραφική λέσχη Δράμας ξεκίνησε το θεσμό.
Ήταν πάντα εκεί: Ως φανατικός θεατής, ως κριτικός κινηματογράφου, ως μέλος της κριτικής επιτροπής, αλλά και ως ποιητής –οι ξεχωριστές ποιητικές του συλλογές παρουσιάστηκαν πολλές φορές στο πλαίσιο των βιβλιοπαρουσιάσεων του Φεστιβάλ –με τελευταία τη συλλογή «Τα τριακόσια εξήντα πέντε και το ένα για τα δίσεχτα χρόνια».
Είχε συμμετάσχει αρκετές φορές στις κριτικές επιτροπές του Φεστιβάλ Δράμας, ενώ το 2019 διετέλεσε και πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Εθνικού Διαγωνιστικού –«κι αυτό μου φαίνεται πως θα είναι το χαρτί της συνταξιοδότησής μου», όπως είχε πει ο ίδιος. Ένα «παράσημο» που έφερε τιμητικά καθώς επί δεκαετίες παρακολουθούσε με πάθος τις μικρού μήκους ταινίες, γράφοντας κριτικές που θα ζήλευαν οι σκηνοθέτες της μεγάλου μήκους ταινίας –«μνημεία» οξυδερκούς κριτικής ανάλυσης που έδιναν φτερά στους νέους κινηματογραφιστές, ακόμα κι όταν επεσήμαναν αδυναμίες.
Γιατί ο Δημήτρης Χαρίτος πίστευε στην δύναμη της μικρού μήκους ταινίας, την αντιμετώπιζε ως ένα αυθύπαρκτο καλλιτεχνικό είδος, και αγαπούσε τους νέους σκηνοθέτες. Ήταν άλλωστε και ο ίδιος πατέρας ενός ταλαντούχου κινηματογραφιστή, του Λευτέρη Χαρίτου, ενώ διατηρούσε μέχρι τέλους άρρηκτους δεσμούς με την λατρεμένη του Δράμα όπου πέρασε ένα μέρος της στρατιωτικής του θητείας.
Ο Δημήτρης Χαρίτος υπήρξε ο «νονός» της έκφρασης ότι «η ∆ράµα είναι το μαιευτήριο του ελληνικού κινηματογράφου». Το Φεστιβάλ του ανταποδίδει αυτή την αγάπη. Οι εργαζόμενοι του Φεστιβάλ δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ.
