“Ηκυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει, και θα προχωρήσει σε λήψη επιπλέον μέτρων” για την απορρόφηση των κραδασμών της ακρίβειας, τονίζει ο Θοδωρής Ρουσόπουλος στην ΑΥΓΗ της Κυριακής. Ο βουλευτής της Ν.Δ. αναγνωρίζει ότι η ουκρανική κρίση θα επιδεινώσει τα πράγματα και υποστηρίζει ότι η Ν.Δ. δεν θα αφήσει κανέναν πίσω. Ο πρώην υπουργός Επικρατείας θεωρεί ορθή την απόφαση για αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία θέτοντας το εξής ερώτημα: «Σε μία απευκταία μελλοντική επιθετική κίνηση εναντίον της Ελλάδας, με ποιο ηθικό βάρος θα απαιτήσουμε την αμυντική συνδρομή άλλων χωρών, όταν εμείς δεν θα έχουμε πράξει το ίδιο απέναντι στην Ουκρανία;». Τέλος, αναλύει τις ευθύνες τις Δύσης στην επιδείνωση της ουκρανικής κρίσης και επισημαίνει ότι πρέπει να αποσαφηνιστεί αν εξοπλισμός της Γερμανίας θα τεθεί στη διάθεση του ΝΑΤΟ ή κάποιας άλλης αμυντικής συμμαχίας εντός της Ε.Ε.
Κύριε υπουργέ, η ρωσική εισβολή και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο σύνολο της ουκρανικής επικράτειας προκαλούν βαθιά ανθρωπιστική κρίση. Ποια είναι η πραγματική στόχευση της Μόσχας και των αναθεωρητικών κινήσεων του Βλ. Πούτιν;
Η Ρωσία εδώ και αρκετά χρόνια αποτελεί σαφέστατα μία αναθεωρητική δύναμη, η οποία δείχνει να μην ενδιαφέρεται για τις διεθνείς συνθήκες και για το μεταπολεμικό οικοδόμημα δικαίου και ασφάλειας στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Οι σχετικές κινήσεις του Προέδρου Πούτιν ξεκινούν το 2008 με την κρίση της Νότιας Οσετίας, συνεχίζονται με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και κορυφώνονται σήμερα, με την εισβολή στην Ουκρανία. Προφανής στόχος, η επανάκτηση πρώην σοβιετικών εδαφών στη σφαίρα επιρροής της. Και, παρότι δεν δικαιολογείται, ερμηνεύεται καθώς ο Πρόεδρος Πούτιν βίωσε αλλά και αναδείχθηκε μέσω της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης.
Η Δύση έχει ευθύνες στην επιδείνωση της ουκρανικής κρίσης;
Επειδή αυτό που θα σας πω κινδυνεύει να παρεξηγηθεί, θα το αιτιολογήσω: Ναι, υπάρχουν ευθύνες, αφού η Δύση δεν φρόντισε να πάρει με το μέρος της τη Ρωσία, που ανήκει περισσότερο στην Ευρώπη και λιγότερο στην Ασία. Οι ευθύνες αυτές, που μοιράζονται μεταξύ ΝΑΤΟ και κυβερνήσεων της Δύσης, εν ουδεμία περίπτωση δικαιολογούν τη βίαιη παραβίαση κανόνων Διεθνούς Δικαίου, την εισβολή σε ξένο έδαφος, τους βομβαρδισμούς, τις δολοφονίες πολιτών και τη στόχευση αλλαγής καθεστώτος σε μια ανεξάρτητη χώρα. Δεν ξέρω πώς θα γινόταν η σύμπλευση Ευρώπης-Ρωσίας-Αμερικής, εάν θα μπορούσε να επιτευχθεί, αλλά ξέρω πως θα ζούσαμε σε έναν κόσμο που μόνο πρόοδο σε όλους τους τομείς θα μπορούσε να γνωρίσει.
Με δεδομένη την κατάσταση όπως διαμορφώθηκε, ένα συνακόλουθο λάθος της Δύσης είναι ότι δεν επετεύχθη η ενεργειακή της αυτονομία, με αποτέλεσμα οι εκβιασμοί Πούτιν -που ξεκίνησαν από το φθινόπωρο- να βρίσκουν έδαφος και να έχουν αποτελέσματα που εν τέλει πληρώνουν οι λαοί της Ευρώπης. Έσπασε παράλληλα το μεταπολεμικό ταμπού που αφορά τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας. Οι πρόσφατες ανακοινώσεις του Όλαφ Σολτς τι σηματοδοτούν;
Σηματοδοτούν πως πολλά γύρω μας αλλάζουν. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που πρέπει να διασαφηνιστεί γρήγορα είναι κατά πόσον αυτός ο εξοπλισμός θα τεθεί στη διάθεση του ΝΑΤΟ ή κάποιας άλλης αμυντικής συμμαχίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η απόφαση της κυβέρνησης για αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία εγείρει τις ενστάσεις της αντιπολίτευσης. Υπάρχει αλλαγή δόγματος της εξωτερικής πολιτικής; Ποια η σκοπιμότητα της ενεργού εμπλοκής, για πρώτη φορά, της Ελλάδας σε ένοπλη στρατιωτική σύγκρουση;
Η Ελλάδα ιστορικά, πολιτισμικά και ηθικά πάντα συνασπίζεται με τον αμυνόμενο και όχι με τον αδίκως επιτιθέμενο. Η Ιστορία μας, η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε και η συνεχής προκλητικότητα των δικών μας γειτόνων καθιστά μια τέτοια επιλογή απολύτως φυσική για τη χώρα μας.
Περαιτέρω, είμαστε μέλη δύο συμμαχιών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, και στοιχιζόμαστε στην κατεύθυνση των συνασπισμών μας. Άλλωστε, διαχρονικά στηρίζουμε την ανάγκη διαμόρφωσης μίας κοινής αμυντικής πολιτικής στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά, ξέρετε, υπάρχει και μία πρακτική αναγκαιότητα που καθιστά ορθή την απόφαση της κυβέρνησης: αυτή του προηγούμενου. Τι εννοώ; Σε μία απευκταία μελλοντική επιθετική κίνηση εναντίον της Ελλάδας, με ποιο ηθικό βάρος θα απαιτήσουμε την αμυντική συνδρομή άλλων χωρών, όταν εμείς δεν θα έχουμε πράξει το ίδιο απέναντι στην Ουκρανία; Δεν μπορείς να εφαρμόζεις δύο μέτρα και δύο σταθμά κατά το δοκούν. Πρέπει να εφαρμόζεις μία εξωτερική και αμυντική πολιτική που εδράζεται σε αξίες και στη realpolitik.
Δεν προϋποθέτει την εισήγηση του ΚΥΣΕΑ και την ενημέρωση των πολιτικών δυνάμεων η λήψη της συγκεκριμένης απόφασης;
Η χώρα διαθέτει νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση που απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Βουλής. Επομένως, η υπεύθυνη κυβέρνηση σε συνεννόηση με το ΚΥΣΕΑ, το οποίο συνεκλήθη, προχωρά στις αποφάσεις που σχετίζονται με την εξωτερική πολιτική. Βεβαίως, η συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στη Βουλή την περασμένη Τρίτη ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία για να υπάρξει διακομματική συνεννόηση, αλλά τούτο δεν κατέστη δυνατόν, εξαιτίας επαμφοτεριζόντων στάσεων κομμάτων της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει προϊδεάσει για σημαντικές αναταράξεις στην αγορά ενέργειας μετά τη ρωσική εισβολή. Επειδή η ακρίβεια προϋπήρχε της επιδείνωσης της ουκρανικής κρίσης, έχουν γίνει λάθος χειρισμοί από την κυβέρνηση; Πώς πρέπει, εφεξής, να αντιμετωπίσει τις εκρηκτικές ανατιμήσεις;
Υπενθυμίζω πως το σύνολο των μέτρων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας το εξάμηνο Σεπτεμβρίου 2021 έως Φεβρουάριο 2022 ξεπερνά τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Επιδοτούμε στο μέτρο των δυνατοτήτων του κρατικού προϋπολογισμού ένα σεβαστό μέρος των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου. Τώρα, βεβαίως, η ουκρανική κρίση θα επιδεινώσει τα πράγματα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει, και θα προχωρήσει σε λήψη επιπλέον μέτρων. Ο υπουργός Ανάπτυξης ανακοίνωσε ότι μπαίνει πλαφόν στο περιθώριο κέρδους σε καύσιμα, σιτάρι και όποιο προϊόν επηρεάζεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Θα ακολουθήσουν και επιπλέον κυβερνητικές ανακοινώσεις. Σε κάθε περίπτωση, όπως πράξαμε σε όλες τις προηγούμενες εξωτερικά επιβαλλόμενες κρίσεις που επηρέασαν την κυβερνητική μας θητεία, έτσι και τώρα δεν θα αφήσουμε κανέναν πίσω.