Γιάννης Κωνσταντέλιας, ετών 19, «most wonder kid» στην Ευρώπη μετά τα «θαύματα» στο ματς με την ΑΕΚ, από μικρό παιδί πετροβολούσε την ζωή στα γήπεδα του Βόλου. Εκεί, κοντά στην θάλασσα, πιτσιρίκι καθώς ήτανε, κάποιος ψαγμένος συμπατριώτης του, του άνοιξε κουβέντα:
«Το νερό, δίχως το κύμα, δεν μπορεί να ονειρεύεται ακτές». Έγινε μότο ζωής για τον μικρό Γιαννάκη. Με το τετράγωνο μυαλό του, συνέπεια της έφεσης που είχε στα μαθηματικά, άρχισε να χτίζει συνείδηση ποδοσφαιριστή, παρότι ο μαθηματικός στο Λύκειο παρότρυνε τους γονείς του «μη χαθεί από το πανεπιστήμιο το παιδί σας».
Για καλή του τύχη, όμως, ο μπαμπάς, Βασίλης Κωνσταντέλιας, είχε παίξει μπάλα στον Ολυμπιακού Βόλου και τον Τοξότη. Άνθρωπος του μόχθου, σερβιτόρος στα τσιπουράδικα του Βόλου, κόπιαρε τη σχεδόν must επιθυμία του κάθε Έλληνα γονιού να καμαρώσει τα παιδιά του, ό,τι αυτός δεν κατάφερε στην ζωή του.
Και έτσι ο Γιαννάκης, παράτησε κάθε σκέψη για πανεπιστήμια κι αφοσιώθηκε στην μπάλα. Κουβάλησε, όμως, τα γεωμετρικά σχήματα στο ποδόσφαιρο. Τριγωνομετρίες, ημίτονα, συνημίτονα και σήμερα είναι ένας αληθινός homo universalis του ποδοσφαίρου, κάνει τα πάντα κι άριστα στο γήπεδο.
Η ακαδημία της Αγίας Παρασκευής στο Βόλο ήταν υπό την εποπτεία του Ολυμπιακού Πειραιώς, άρα, μία μετάβαση στον Πειραιά ήταν το αναπόδραστο. Όμως, ο υπεύθυνος του Ολυμπιακού στις ακαδημίες Γιώργος Αμανατίδης επαναπαύτηκε στο βέβαιο, μέχρι που στην ζωή της οικογένειας Κωνσταντέλια, ήρθε ο Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος. Υποσχέθηκε βοήθεια σε όλους.
Και στον μπαμπά, μάγειρας στο προπονητικό κέντρο του ΠΑΟΚ και αργότερα στους ξενώνες στη Βασιλίσσης Όλγας, ακόμα και στις δυο αδερφές του Γιάννη, την Ευαγγελία και Κωνσταντίνα. Η μαμά Ελένη έδωσε την ευχή της. Το συναίσθημα που έβγαλε ο ΠΑΟΚ, υπερίσχυσε του όποιου επαγγελματισμού του Ολυμπιακού, αλλά και η απεραντοσύνη της Αθήνας. Ο Ολυμπιακός διέκοψε τη συνεργασία με την ακαδημία της Αγίας Παρασκευής, επειδή το έφερε βαρέως.
Στην Θεσσαλονίκη, ο Κωνσταντέλιας εντάχθηκε στο «εργοστάσιο» παραγωγής ταλέντων, υπό τις οδηγίες του Πάμπλο Γκαρσία. Απαλλαγμένος από τα άγχη της μοναξιάς σαν ξένος στην πόλη, αφού έμενε με τον μπαμπά και τη μαμά, ήλεγξε την συστολή και τη διαστολή της συναισθηματικής του σφαίρας, πρώτο ζητούμενο για προκοπή στην μπάλα. Βοηθήθηκε σε αυτό και ο ξενιτεμός του στο Βέλγιο, στην Εουπέν, όπου η μοναξιά πολλές φορές είναι κι ευεργετική για μεγαλύτερη ομφαλοσκόπηση και καλύτερη ωρίμανση. Για αυτό κι όταν τα φώτα τον τύφλωναν μετά το ματς με την ΑΕΚ, αυτός παρέμεινε ένα χαμογελαστό παιδί, που απαντούσε με καλοσύνη και άνεση. Κάτι σαν τον Μίλτο Τεντόγλου, ένα πράγμα. Ένα ωραίο τυπάκι κι αυτός, εν τέλει.
Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ τον αντάμειψε με συμβόλαιο έως το 2027 έναντι 500.000 ευρώ ετησίως. Είναι πολύ λίγα για να καλύψουν την τιμή του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο τη Ευρώπης. Ήδη, μεγάλα γραφεία ατζέντηδων άρχισαν τα πάρε – δώσε με την ΠΑΕ. «Τόσα δίνω, πόσα θες». Λογικό. Αυτή η ασίστ που έκανε ο Γιάννης στον Νάρεϊ για το πρώτο γκολ του ΠΑΟΚ, έγινε VIRAL και ξεπέρασε σε views ακόμα και τον Μέσι και τον Ρονάλντο. Και συνεχίζει.
