Χαιρετισμούς από την Ανατολική Κωνσταντινούπολη που σήμερα έχει 95% υγρασία.
Γράφει ο Πέτρος Μπιρμπίλης
Ακούσαμε τη Μαντόνα, την ακούσαμε με τη Μαντόνα, αγαπήσαμε και πιστέψαμε τη Μαντόνα, στενοχωρηθήκαμε για τη Μαντόνα, φρικάραμε με τη Μαντόνα, τρομάξαμε για την υγεία της Μαντόνα.
Τελικά…Νοιαζόμαστε για τη Μαντόνα.
Αν θεωρείς οτι κάποιος σε έχει ψυχαγωγήσει και ταυτόχρονα έβαλε ένα σπόρο μέσα σου, δηλαδή σε ψυχ-αγώγησε στην κυριολεξία, θες το καλό του.
Μακάρι να βγει πιο ευτυχισμένη απ’ αυτή την περιπέτεια, που, όπως λένε, παραλίγο να της κοστίσει τη ζωή.
Συνήθως ή αυτό συμβαίνει ή το αντίθετο. Ας μη συμβεί το δεύτερο, γιατί κάποιοι, ανάμεσά τους και αυτή, δεν γνωρίζουν μέτρο. Η ιστορία του Νάρκισσου είναι γνωστή. Θέλουμε μια ευτυχισμένη Μαντόνα γιατί ποιο το κέρδος εκείνου που κατακτάει τα πάντα, όμως καταλήγει με δυστυχισμένη ψυχή.
