Η εξουσία και οι κουτές παραφυάδες της!
Του Θανάση Κάππου
Είναι μια κάτι παραπάνω από ελκτική υπόθεση. Δε χρειάζεται πολλούς κόπους και θυσίες.
Αν καταφέρεις, πάντα, να την κατακτήσεις.
Σε κάνει όμως στις περισσότερες περιπτώσεις να αρνηθείς πολλά και να χάσεις ακόμη περισσότερα. Αν είσαι ερωτευμένος σε κάνει να χάσεις μια βόλτα με τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου. Σε κάνει να ξεχάσεις φίλους και γνωστούς, κρατώντας μόνο αυτούς που σε συμφέρει ή στη χειρότερη περίπτωση αυτούς που χρειάζεσαι.
Είναι όμως η εξουσία προνόμιο των κουτών ανθρώπων;
Σχετική θεώρηση. Πάντως είναι βέβαιο πως οι κουτοί άνθρωποι λατρεύουν την εξουσία. Μάλιστα, μόλις πιάσουν στασίδι κάνουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Με μια σκληράδα απέναντι σε φίλους και εχθρούς που σπάει κόκκαλα. Αφήστε, που συν τοις άλλοι οι κουτοί εξουσιάζοντες νομίζουν πως έχουν και το πλεονέκτημα του «κουφού».
Τα χτεσινά και τα μελλούμενα κάνουν σαν να μην τους απασχολούν καθόλου. Εκτιμούν πως η εγκατάσταση τους στον άμβωνα θα είναι αιώνια.
Αφήστε που ποτέ δεν τους γίνεται μάθημα το «χαστούκι» των προκατόχων τους. Η μόνη τους έννοια είναι να μιλούν με τους όμοιους τους, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από αντίστοιχη δύναμη, μοναδικότητα και εξουσία. Στραμμένοι προς τη μικρή πλατεία τους, δε βλέπουν, δεν ακούν, δεν αισθάνονται.
Τους υπόκωφους και μη θορύβους. Η επιθυμία τους πρέπει πάση θυσία να γίνεται πραγματικότητα! Ο κουτές παραφυάδες της εξουσίας θέλουν διακαώς την εξουσία για να εξαγνιστούν δήθεν και να αποδείξουν πως δεν είναι κουτοί. Όταν χάνονται από την εξουσία δεν μένει ούτε καν η στάχτη τους.
«Εξατμίζονται» τα πάντα. Έπαρση. Αυταρέσκεια. Δήθεν κύρος. Δύναμη. Την οποία νομίζουν πως έχουν. Σειρά γεγονότων επιβεβαιώνουν διαχρονικά του λόγου το αληθές. Σε όλες τις κοινωνίες και όλα τα καθεστώτα. Το γιατί ευφυείς, λιγότερο ή περισσότερο άνθρωποι, ανέχονται κουτούς στην εξουσία είναι ερώτημα και πιθανώς συζήτηση άλλης στιγμής…
*Ο Θανάσης Κάππος είναι συγγραφέας και ποιητής
