της Λαμπριάνας Κυριακού
Το μαύρο καλοκαίρι του 1996 θα μείνει αλησμόνητο. Ένας Αύγουστος που ακόμα μια φορά γράφτηκε στις μελανές σελίδες της Κυπριακής ιστορίας. Ο ήλιος σαν φλόγα ανεξέλεγκτη διαπερνούσε το δέρμα μας. Έφηβη μόλις 14 ετών. Αστυνομία και ασθενοφόρα παντού, χάος στους δρόμους.
Η καρδιά χτυπούσε σε ξέφρενους ρυθμούς και ο φόβος για την έναρξη ενός ακόμα πολέμου μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας ήταν πολύ έντονος. Η τηλεόραση έδειχνε σε απευθείας μετάδοση τα γεγονότα. Φρίκη…
«Θα είμαστε έτοιμοι για όλα», άκουσα τον πατέρα μου να λέει στον παππού μου «Δεν έχουμε πολλές επιλογές διαφυγής, από θαλάσσης θα φύγουμε στην περίπτωση… ένα βρέφος και δυο έφηβοι θα φύγουν για τα ορεινά της Πάφου.»
Ο Τάσσος Ισαάκ ήταν ήδη νεκρός…. Οι Τούρκοι πανηγύριζαν!
Φέτος συμπληρώνονται 27 χρόνια από την αποφράδα μέρα. 11 Αυγούστου 1996.
Το χρονικό
Με αφορμή την 22η επέτειο της δεύτερης τουρκικής εισβολής στην Αμμόχωστο η Kυπριακή Oμοσπονδία Mοτοσικλετιστών είχε οργανώσει αντικατοχική πορεία με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό την κατεχόμενη Κερύνεια, με 200 μοτοσυκλέτες από 12 ευρωπαϊκές χώρες.
Πέρασαν μέσα από 7 χώρες διανύοντας 25000 χιλιόμετρα…. Oι μοτοσικλετιστές ακολούθησαν μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Eυρώπης για να καταλήξουν στην Kύπρο στις 10 Αυγούστου ενώνοντας τις δυνάμεις τους με ντόπιους μοτοσυκλετιστές.
Κατόπιν όμως διεθνών και τοπικών πιέσεων, η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών ακυρώνει το σκέλος της διαμαρτυρίας εντός της Κύπρου, διοργανώνοντας εναλλακτικά την κεντρική της εκδήλωση στο Μακάριο Στάδιο το πρωί της Κυριακής 11 Αυγούστου. Μία ομάδα μοτοσυκλετιστών αναμεσά τους και ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ, διαφώνησε με την απόφαση της Ομοσπονδίας συνεχίζοντας κανονικά το πλάνο της πορείας τους προς τα κατεχόμενα.
Κατευθυνόμενοι προς το αφύλακτο οδόφραγμα της Δερύνειας, οι μοτοσυκλετιστές ήρθαν αντιμέτωποι με οργανωμένους Τούρκους και Τουρκοκύπριους, ετοιμοπόλεμους κρατώντας πέτρες και ξύλα, ρόπαλα και σιδερολοστούς.
Οι Γκρίζοι Λύκοι, ήταν εκεί παραμόνευαν γιατί ήταν έτοιμη να χύσουν άλλη μια φορά ελληνικό αίμα…
Οι μοτοσικλετιστές εισήλθαν στη Νεκρή Ζώνη κι από εκείνη τη στιγμή η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει, όταν δέχτηκαν την επίθεση των Τούρκων. Οι Τούρκοι άρχισαν να πυροβολούν!
Η δολοφονία του Ισαάκ
O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων αντιδιαδηλωτών καθώς και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένως με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς, μέχρις ότου αυτός εξέπνευσε. Άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την τουρκοκυπριακή, σύμφωνα με την έκθεση του OHE.
Οι Τούρκοι συνέχισαν τις προκλήσεις και την επόμενη ημέρα, όταν απήγαγαν δύο Έλληνες που μπήκαν κατά λάθος στις κατεχόμενες περιοχές. Ο Τάσος είχε παντρευτεί λίγο καιρό πριν. Η γυναίκα του ήταν έγκυος, στον όγδοο μήνα. Σχεδόν ένα μήνα μετά τη δολοφονία του, ήρθε στη ζωή η κόρη του Αναστασία.
Στις 24 Ιουνίου 2008 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ένοχη την Τουρκία για τις δολοφονίες Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δηλαδή δεν προχώρησε σε ενέργειες για την εύρεση των ενόχων. Επίσης επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Ισαάκ.
