Το κομπολόι του ΆΡΗ
Από το αρχείο του Θανάση Κάππου
«Είναι δικό του», μου ΄πε φεύγοντας.
Στα ψηλά της Υπάτης. Εκεί, στη Μονή Αγάθωνος!.. Εκείνος ο «διαολό-πάπας», που λέει και εκείνη η τελευταία εν ζωή γυναίκα που έχει δει ζωντανό τον ΑΡΗ.
Στην πλατεία της Σπερχειάδας μετά τον λόγο της Λαμίας. Σκυμμένος και μόνος. «Τι να κάνουμε καπετάνιο;» «Κάντε ότι νομίζετε!» μας απάντησε. «Ήταν σκεπτικός σα να ήξερε. Δεν ήταν ο Άρης που ξέραμε. Εκείνος ο Άρης που ήταν τραγικά γλυκός και εξίσου σκληρός όταν έπρεπε.»
Συζητώντας και πίνοντας ελληνικό καφέ, στα 96 ή 97 της, στο σπίτι της στου Γκύζη. Κάτι που άλλωστε δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Για μια μοναδική προσωπικότητα όπως η Πλουσία Λιακατά!
«Πλουσία στο όνομα και τη χάρη. Να είναι καλά για να μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους που θα την έχουν πάντα ανάγκη!»
Μια μοναδική αφιέρωση από μια σκληρά μοναδική γυναίκα που με τον τσαμπουκά της άνοιγε την πόρτα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Για να λύσει προβλήματα πρώτα δικά της και μετά των άλλων. Αυτή δεν ήταν παρά η «η ιέρεια των δημοτικών χωρών» στην Ελλάδα.
Η μεγάλη Δώρα Στράτου, της οποίας η Πλουσία υπήρξε συνεργάτης για περισσότερα από είκοσι-πέντε χρόνια. Στη διάδοση των ελληνικών χωρών τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι πολιτικές τους διαφωνίες έφταναν μέχρι τον Όλυμπο! Αυτό δεν την εμπόδιζε να της εμπιστεύεται τα πάντα. Και μάλιστα με κλειστά μάτια. Λειτουργούσε αντ΄ αυτού σε όλα μικρά και μεγάλα θέματα, όταν η Δ.Σ. έλειπε εκτός Ελλάδας ή δεν μπορούσε. Μια μοναδική πρώτα φιλία και μετά συνεργασία. Σε άλλες εποχές και με άλλους ανθρώπους.
«Είναι δικό του.» Θυμάμαι πως μόλις είχε σουρουπώσει.
Έχουν περάσει παρά δύο τριάντα χρόνια. Βγαίνοντας από την πόρτα της Μονής ,ενώ εκείνος είχε κλειστεί στο κελί του δεν είχα πολύ-καταλάβει! Μπαίνοντας στο κόκκινο Ιbiza άρχισα να το σκέφτομαι φτάνοντας στις πρώτες φειδωτές στροφές. Με έπιασε μια ταχυκαρδία σε σημείο που νόμιζα πως κάτι θα συμβεί…
Με τα χρόνια είχε μείνει χωμένο βαθιά σε εκείνο το -ιερό- κουτί με τα πολλά ΑΓΙΑ.
Περνώντας και βαραίνοντας τα χρόνια, τα πράγματα και οι καταστάσεις πρέπει να μπαίνουν στον πραγματικό τους χώρο και χρόνο. Στην περίπτωση μας όπως και τα προηγούμενα ΑΓΙΑ θα πάρει την θέση που του πρέπει. Χάρις σε εκείνο τον πολιτικό αρχηγό με την ευρύτητα της σκέψης και το αστείρευτο χιούμορ!.. Καταλαβαίνοντας και μάλιστα με ένα μοναδικό τρόπο πως αν δεν «επενδύσεις» στην ιστορία δεν μπορεί να κάνεις ούτε βήμα!
Ο Θανάσης Κάππος είναι συγγραφέας
