Γράφει η Ευτυχία Καρύδη -Φαράκου
Δεν καταλαβαίναμε. Και πώς ήταν δυνατόν, στα δύο-τρία χρόνια σου να καταλάβεις; Αλλά, αλήθεια, αυτοί, που τα χρόνια τους δεν είναι λίγα.
Έχουν πάρει είδηση ότι της Τέχνης στόχος είναι η ψυχή και όχι η αναψυχή;
Πολύ αμφιβάλλω. Ευτυχώς όμως, τίποτα δεν μένει άγραφο. Τόσες φορές που ακούσαμε τα ακαταλαβίστικα. Τελικά, στην tabula rasa του νηπιακού εγκεφάλου μας κάτι, καταγράφηκε. Από στόμα σε στόμα και οπωσδήποτε στα jour fix επαναλάμβαναν, ό,τι ο Στρατής Μυριβήλης δεν έχανε ευκαιρία να υπενθυμίζει.
-Δεν μπορείτε να φανταστείτε! Με πόση αγωνία, τα μικρά δάχτυλα του εξάχρονου Βολιώτη αγοριού διευθύνουν τις θαυμάσιες συγχορδίες που κ α ν ε ί ς δεν του δίδαξε. Το όνομά του Βαγγέλης Παπαθανασίου!
Γράφεται, διορθώνεται και ξαναγράφεται “Η Ζωή εν Τάφω” του Μυριβήλη. Έτσι ο συγγραφέας της γίνεται Ακαδημαϊκός. Μα, εδώ το κάθε άθυρμα συγχωρείται. Γιατί σώνει και καλά ασυγχώρητος ένας Μυριβήλης; Ένας υπέροχος Μυριβήλης που σημειώνει για τον εξάχρονο από τον Βόλο: “Π ν ε ύ μ α ο Θ ε ός κι ΄ό π ο υ θ έ λ ε ι π ν ε ι”
Ίσως το πνεύμα , όπου θέλει πνει. Μα βέβαιο είναι πως και το σώμα όποιος το καταφρονεί, ισόρροπος δεν είναι. Ανίκανος, ανέραστος είναι να παραβγεί στους ” Δρόμους της Φωτιάς.” Γνωστό ότι γι αυτούς τους” Δρόμους Φωτιάς”, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου παίρνει ΟΣΚΑΡ, που λίγο τον ενδιαφέρει. Αρνείται να πάει να το παραλάβει “ Με τόση φωτιά. Πώς να το αποτολμήσω; Θα έλιωνε “μας λέει, κατεβάζοντας ανήμερα του Αγίου Γρηγορίου ,γιορτή του Γρηγόρη Φαράκου δυο μηλόπιττες σαν μια μπουκιά. Ενεοί τον παρακολουθούμε. η παλιά, εκ των παλαιών,,,, δημοσιογράφος Δήμητρα Γκουντούνα, οι Τζένη και ο Δημήτρης Κρεμαστινός, εμείς κι εμείς οικογενειακά. “Μη σας νοιάζει θα σας φτιάξω άλλη” τον καθησυχάζει η μάνα μας.
“Είμαι βέβαιος! Σας ευχαριστώ. Ξέρετε, εμείς “η πελατεία” μόνο μαζί σας μπορούμε να νοιώσουμε πως αξίζουμε χωρίς αυτόγραφα”
Χρόνια μετά, 29 Μαρτίου 2024 η Δήμητρα Γκουντούνα προσπαθεί να περισώσει για πάντα κάτι από τον εαυτό της. Ακόμη και το μικρό γατάκι της, που έφυγε όπως όλοι 0ι θνητοί.
Με ένα μπουκέτο φρέζες παραμονή της 30ης Μαρτίου εγώ θα πάω στου Γουδή , Νοσοκομείο “Σωτηρία” . Λίγο πιο πάνω από τις Α΄ Πανεπιστημικακή Πνευμονολογική και Μικροβιολογική Κλινική, όπου τα ονόματα εκτελεσμένων. Το 1952, ημέρα Κυριακή που ΟΥΤΕ οι ναζί δεν έκαναν εκτελέσεις, εκτελέστηκαν ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Δημήτρης Μπάτσης, ο Νίκος Καλουμένος ,ο Ηλίας Αργυριάδης.
` “Οι δρόμοι της φωτιάς” γιομάτοι προαισθήματα θα τραγουδούν θριαμβευτικά από το Δ΄ Βιβλίο των Βασιλέων: της Παλαιάς Διαθήκης ” Και εγένετο αυτών πορευομένων. Επορεύοντο και ελάλουν και ιδού άρμα πυρός και ίπποι πυρός και διέστειλαν ανά μέσον αμφοτέρων, και ανελήφθη Ηλιού εν συσσεισμώ, ως εις τον ουρανόν”.
