“Η κραυγή του λαού της Αριστεράς στη Γαλλία”   UNION!!! Ενότητα! l’Humanité 11 Ιουνίου2024   Της Δέσποινας Μακρινού

Oip (2)
Facebook
Twitter
LinkedIn

 

“Η κραυγή του λαού της Αριστεράς στη Γαλλία”

 

UNION!!! Ενότητα!

l’Humanité 11 Ιουνίου2024

Thumbnail (8)

Της Δέσποινας Μακρινού

 

Με φόντο τα τελευταία αποτελέσματα στη Γαλλία και την εντυπωσιακή άνοδο της ακροδεξιάς Μαρί Λεπέν, πολλαπλασιάστηκαν οι κραυγές του λαού της Αριστεράς για συνεργασία και σύμπλευση.

Έτσι και κάτω απο την ισχυρή λαική βούληση, προέκυψε η συμφωνία των Αριστερών,  Σοσιαλιστών,  Κομμουνιστών και Οικολόγων.

Με τη σύμπραξη των τεσσάρων κομμάτων και σχημάτων, εκτιμάται ότι μπορεί να ακακοπεί η επεκτατική λαίλαπα της ακροδεξιάς.

Τα τέσσερα κόμματα, που αυτοπροσδιορίζονται στην Κεντροαριστερά και την Αριστερά, αν και δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται, ευελπιστούν στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, να δημιουργήσουν δημοκρατικό ανάχωμα  στην επέλαση των ακραίων και επικίνδυνων ιδεών.

 

Le pouvoir de ceux qui ne sont pas au pouvoir” Η εξουσία πρέπει να σταματήσει την εξουσία!

“Για να μην γίνεται κατάχρηση, είναι απαραίτητο, μέσω της διευθέτησης των πραγμάτων, η εξουσία να σταματήσει την εξουσία” (Μοντεσκιέ).

 

Κανείς ωστόσο δεν μπορεί σήμερα να τα καταφέρει μόνος του. Ο πολυκερματισμός τρέφει το αχόρταγο τέρας του εθνικισμού και του φασισμού.

Η συνεργασία, πάνω σε ένα έστω μίνιμουμ πρόγραμμα διακυβέρνησης, αποτελεί για την χώρα του Διαφωτισμού και των επαναστατικών θεμελιωδών συνθημάτων μονόδρομο. Μόνο έτσι θα καταφέρει να δώσει πνοή στην Δημοκρατία και να απομακρύνει το ενδεχόμενο μιάς ολοκληρωτικής καταστροφής. Μιάς καταστροφής επιβαρυντικής για όλο τον κόσμο και ιδιαιτέρως για την Ευρώπη.

Η συνεργασία των τεσσάρων κομμάτων, ιδιαιτέρως στις μονοεδρικές περιφέρειες, απασχόλησε, όπως φαίνεται, τους ηγέτες της Αριστεράς και αποτέλεσε ίσως ένα απο τα βασικότερα σημεία της απόφασης γι αυτή την “πράξη συνεργασίας”.

Η συνεργασία δεν ήταν εύκολο και σίγουρο ότι θα επιτευχθεί. Υπήρξαν σοβαρές διαφωνίες και αντιρρήσεις από τους εκπροσώπους όλων των κομμάτων και ιδιαίτερα απο το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Η διαπίστωση ότι αυτή είναι μονόδρομος, προεκυψε μετά απο πολλή σκέψη και ουσιαστικό προβληματισμό.

“Η κραυγή του λαού” ήταν εκκωφαντική και έφτασε μέχρι τα κομματικά γραφεία, καταφέρνοντας να επηρεάσει τις αποφάσεις.

 

 

 

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.