Ο θεατρικός σκηνοθέτης Αντώνης Αντύπας έφυγε απο τη ζωή σ΄ ηλικία 83 ετών.
Την είδηση έκανε γνωστή η σύζυγός του, η σπουδαία μουσικός , Ελένη Καραΐνδρου, με ανάρτησή της στο Facebook
«Ο αγαπημένος μου Αντώνης Αντύπας, ο άνθρωπος που 40 χρόνια μου χάρισε την αγάπη του και την απόλυτη αφοσίωση δεν υπάρχει πια. Τον ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου και θα μείνει για πάντα ο πολύτιμος οδηγός μου. Αντώνη μου σ αγαπώ και θα σε βλέπω πάντα με το γέλιο στο όμορφο σου πρόσωπο».
Ο Αντώνης Αντύπας γεννήθηκε το 1941 στον Βύρωνα της Αθήνας. Η πορεία του στο θέατρο ξεκίνησε από την υποκριτική, αρχικά από το Θέατρο Τέχνης του Κουν -1966-
Το 1964 συμμετείχε στον χορό των Ορνίθων του Κουν και το 1965 στον χορό των Περσών και πάλι του Κουν. Από το 1965 ως το 1971 συμμετείχε σε μια σειρά παραστάσεων ξένων έργων σε σκηνοθεσία του Κουν (Μαρά/Σαντ του Πέτερ Βάις το 1965, Εξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα του Λουίτζι Πιραντέλλο το 1968, το Παιχνίδι της σφαγής του Ευγένιου Ιονέσκο το 1970 και Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ το 1971) και σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λαζάνη (Το καλοκαίρι του Ρομαίν Βενγκαρτέν το 1968) και ο Δράκος του Εβγκένι Σβαρτς το 1971.
Το 1972-1979 ακολουθούν μια σειρά από συμμετοχές του σε παραστάσεις συχνά ξένων έργων με τη σκηνοθεσία του Αλέξη Μινωτή (Ο λοχαγός του Κέπενικ του Καρλ Τσούκμαγερ το 1972), του Λάμπρου Κωστόπουλου (Τέλος καλό, όλα καλά του Ουίλιαμ Σαίξπηρ το 1973 στο Εθνικό Θέατρο), του Κώστα Μπάκα, του Νίκου Χατζίσκου, του Γιώργου Μιχαηλίδη, του Κανέλου Αποστόλου και του Λεωνίδα Τριβιζά (Ρωμέιικο Πανόραμα του Βαγγέλη Γκούφα το 1978, Στη ζούγκλα των πόλεων του Μπέρτολτ Μπρεχτ το 1979).
Εκεί, στα χρόνια του 1970, εκδηλώνει ενδιαφέρον για τη σκηνοθεσία. Το 1971-72 παρακολουθεί σεμινάρια σκηνοθεσίας στη σχολή City Literary Institute στο Λονδίνο και το 1972 εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη του Αλέξη Μινωτή. Η σκηνοθετική καριέρα του ξεκίνησε με έργα Αμερικανικού Ρεαλισμού.
Στο πλαίσιο της δράσης του στο Απλό Θέατρο, θα αποκτήσει φιλική σχέση με συγγραφείς όπως ο Χάρολντ Πίντερ και ο Μπράιαν Φρίελ, οι οποίοι και θα παρευρεθούν σε παραστάσεις του (όπως ο Πίντερ στη “Νεκρή ζώνη” το 2000 και ο Φρίελ στον “Ξεριζωμό” το 2003). Το 2001 ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τις “Τρωάδες” του Ευριπίδη στην Επίδαυρο. Θα σκηνοθετήσει για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο το 2017 με τους “Πόθους κάτω από τις λεύκες” του Ο’Νηλ.
