Ο Γιώργος Λεωτσάκος υπήρξε ένας διακεκριμένος μουσικολόγος και μουσικοκριτικός στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 89 ετών άφησε ο Γιώργος Λεωτσάκος, κορυφαίος μουσικολόγος, κριτικός μουσικής και πρωτοπόρος στην έρευνα της έντεχνης ελληνικής μουσικής.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Κριτικών Μουσικής, Θεάτρου και Χορού, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος.
Η κηδεία του και η αποτέφρωση της σορού του θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 17 Αυγούστου στις 11.00 π.μ., στη Ριτσώνα.
Ο πρώτος μουσικολόγος που επισκέφθηκε την σοσιαλιστική Αλβανία
Ο Γιώργος Λεωτσάκος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Αυγούστου 1935. Σπούδασε θεωρητικά με τους συνθέτες Κώστα Κυδωνιάτη και Γιάννη Ανδρέου Παπαϊωάννου και το 1964 έλαβε δίπλωμα αντιστίξεως και φούγκας από το Ελληνικό Ωδείο. Κατόπιν υπήρξε αυτοδίδακτος.
Ως μουσικοκριτικός κάλυψε όλο σχεδόν το φάσμα του αθηναϊκού Τύπου από το 1959 έως τον Μάρτιο του 2021. Συγκεκριμένα, εργάστηκε στις εφημερίδες Η Καθημερινή, Μεσημβρινή (1959-1965), Τα Νέα, Το Βήμα (1965-1979), Πρωινή (1979-1980), Ελεύθερη Γνώμη (1983-1985), Πρώτη (1986-1989), Επικαιρότητα, στο εβδομαδιαίο 6 Ημέρες της Ημερησίας (1999-2002), στο Εξπρές (2003-2013) και στο ηλεκτρονικό περιοδικό κριτικής μουσικής, θεάτρου, χορού και εικαστικών τεχνών Critics΄ Point (2013-2020).
Το 1981 υπήρξε ο πρώτος μουσικολόγος του κόσμου που επισκέφθηκε την σοσιαλιστική Αλβανία, γνωρίζοντας σε βάθος το ιδιόμορφο και εντυπωσιακά αποδοτικό σύστημα της μουσικής ζωής, παιδείας και παραγωγής. Ερευνητικό υλικό του για την ΕΕΜ δημοσίευσε στην εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος – Larousse – Britannica, στο Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, αλλά και, κυρίως, στην παγκοσμίου κύρους αγγλική μουσική εγκυκλοπαίδεια Grove.
Επίσης συμμετείχε στην αγγλόφωνη αλβανική έκδοση Biographical Dictionαry of Balkan Composers, παρουσιάζοντας Έλληνες συνθέτες.
Τα κυριότερα έργα του
Κυριότερα έργα του είναι τα: «Αλβανική Μουσική» (Αθήνα 1985, εκτός εμπορίου). «Λύχνος υπό τον μόδιον, Έργα Ελλήνων συνθετών για πιάνο 1847-1908» (ΠΕΚ 1999). «Παύλος Καρρέρ Απομνημονεύματα και Εργογραφία» (Μουσείο Μπενάκη, 2003). «Σπύρος Σαμάρας (1861-1917). Ο Μεγάλος Αδικημένος της Εντεχνης Ελληνικής Μουσικής. Δοκιμή βιογραφίας» (Μουσείο Μπενάκη, 2013). Επίσης, υπό τον γενικό τίτλο «Μουσικολογικά Ιχνηλατήματα», έχει δημοσιεύσει σε ελληνικά μουσικολογικά περιοδικά 25 περίπου εκτενέστατα μελετήματα πάνω σε διαφόρους Έλληνες συνθέτες.
Ανάμεσα στις μεταφράσεις του ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι παρακάτω: «Αrmand Lanou, Καλημέρα, κύριε Ζολά» (Γ. Φέξης, 1961), «Simon Vestdijk, Ελ Γκρέκο, Δομήνικος Θεοτοκόπουλος» (Άλβα, 1965), «Yasunari Kawabata Η χώρα του χιονιού» (Κέδρος, 1968), «Nguyen Du. Η κόρη με τα ξεσκισμένα σπλάχνα» (Κέδρος, 1969), «Emile Vuillermoz, Ιστορία της Μουσικής», 2 τόμοι (Υποδομή, 1980 -1981), «Βenvenuto Cellini Η ζωή του Μπενβενούτο Τσελλίνι, Φλωρεντινού, ιστορημένη από τον ίδιο» (Άγρα, 1994).
Τελευταία του συγγραφική εργασία αποτελεί η μελέτη αφιερωμένη στο έργο του Σπύρου Σαμάρα, Αναλύσεις Σκηνικών Εργων, Α’ και Β’ τόμος (24 γράμματα, 2024).
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
