Ο Κρόνος καταβροχθίζει το γιό του
Της Δέσποινας Μακρινού
Ούτε ο Φρανθίσκο Γκόγια δεν θα μπορούσε να αποδώσει εικαστικά αυτό που εξελίσσεται στο χώρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α σήμερα.
Ο άνθρωπος, που κατάφερε να αναδείξει σε ηγετική φυσιογνωμία τον Πρόεδρο του κόμματος του, σήμερα ζητά την “κεφαλήν επι πίνακι” και την απομάκρυνσή του.
Δηλώνει παρων και μαίνεται κατά της ανικανότητας και της περιορισμένης αριστερής του επάρκειας.
Εκτιμά μάλιστα ότι ίδιος στο τιμόνι του κόμματος, η Αξιωματική Αντιπολίτευση θα παίξει τον ρόλο που δεν μπόρεσε έως τώρα να κερδίσει.
Άλλο ένα δράμα εξελίσσεται λοιπόν, στους κόλπους του ταλαίπωρου κόμματος και πολύ περισσότερο του ταλαίπωρου λαού, που βρίσκεται σε απόλυτη απελπισία.
Ο Παύλος Πολάκης δηλώνει ότι είναι ο μόνος που μπορεί να “τα βάλει” με την κυβέρνηση Μητσοτάκη με πρόγραμμα “λαϊκά κατανοητό, κοινωνικά αναγκαίο, σε σύγκρουση με την διαπλοκή και με ελπίδα στη νέα γενιά”.
Επισημαίνει μάλιστα ότι η “πολιτική του ενός ανδρός αρχή, που δεν έχει πολιτικό επιτελείο και σχεδιασμό, των ασύνδετων βιντεακίων στα σόσιαλ, της επίδειξης της προσωπικής ζωής, των προσωπικών επιλογών και του πλούτου που σκεπάζουν και οτιδήποτε σωστό, εκφωνείται ως θέση γιατί δεν το ακούει η κοινωνία”.
Αυτά λοιπόν μετά την ταλαιπωρία, που ο ίδιος με μεγάλο μερίδιο ευθύνης, κατάφερε να εκχωρήσει στον σημερινό Πρόεδρ, σήμερα τα αναιρεί και επιτίθεται θριαμβευτικά.
Και αφού το κόμμα βιώνει εσωτερικό σπαραγμό και αποσυντίθεται εις τα εξ ών συνετέθη , χωρίς ίχνος αυτοκριτικής αποφασίζει ότι είναι ο μόνος που μπορεί να το “σώσει”.
Ο Παύλος Πολάκης, εκμεταλλευόμενος την απήχηση που έχει στον κόσμο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και με “χορηγό” την δεινή θέση που βρίσκεται η Αριστερά στη χώρα μας, διεκδικεί αρχηγική θέση, καταρρίπτοντας τα προεκλογικά επιχειρήματα που ο ίδιος είχε επιστρατεύσει για την υποστήριξη του νυν Προέδρου.
Είναι άλλη μιά αμετροεπής αντίδραση του συγκεκριμένου στελέχους μετά την αποπομπή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα?
Είναι μία προσωπική μάνητα, που εκφράζεται με σκαιότητα, όπως μας έχει συνηθίσει ο συγκεκριμένος πολιτικό?
Είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό του και τις δυνατότητες του ?
Ποιός ξέρει τι κρύβει ο Σφακιανός?
Μιά πολλή σημαντική προσφορά στην υπόθεση της Αριστεράς, θα ήταν όλα αυτά να μην γίνονται στο όνομά της. Γιατί στην πραγματικότητα αυτά δεν έχουν σχέση με την ουσιαστική της ταυτότητα. Και ασφαλώς καμία επίσης σχέση με το ηθικό πλεονέκτημα, που είθισται να την ακολουθεί.
Το γράφουμε ήρεμα!
