«Να μην τραγουδάμε μόνο για την ειρήνη – ας κάνουμε ειρήνη!»
Shir laShalom!
Γιτζάκ Ράμπιν – Οταν η ειρήνη πυροβολήθηκε στο στήθος!
4 Νοεμβρίου 1995
Της Δέσποινας Μακρινού
4 Νοεμβρίου 1995! Τελ Αβίβ.
Η πλατεία ήταν γεμάτη! Πάνω απο 100.000 Ισραηλινοί επευφημούσαν τον πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν! Το τέλος του φόβου και των καταφυγίων ήταν στο ορατό μέλλον. Οι κάτοικοι του Τελ Αβιβ, νοιώθανε κοντά τη λήξη των μαχών, νοιώθανε την ειρήνη να πλησιάζει.
Το τραγούδι της Μιρι Αλόνι Shir laShalom, καλούσε τον κόσμο να γιορτάσουν όλοι μαζί τον πολυπόθητο ερχομό της. Έδωσε το μικρόφωνο στον Ράμπιν και του ζήτησε να την συντροφεύσει. Το έκανε αμήχανα. Τραγουδούσε για την ειρήνη όταν δέχθηκε μιά σφαίρα.
Μιά σφαίρα και η ειρήνη δολοφονήθηκε ! Μιά θανατηφόρα σφαίρα στο στήθος.
Δεν φορούσε αλεξίσφαιρο. Δεν ήθελε να φορέσει. Δεν ήθελε να πιστέψει στο έγκλημα. Πίστευε στους ανθρώπους.
Επεσε αιμόφυρτος !
“Να μην τραγουδάμε μόνο για την ειρήνη! Ας κάνουμε ειρήνη” ήταν τα τελευταία λόγια του. Σαράντα λεπτά αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο.
Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ απο έναν φοιτητή. Ο ίδιος όταν συνελήφθη, δήλωσε ότι διαφωνούσε με τη συνθήκη του Όσλο, που είχε υπογράψει ο Ράμπιν το 1993, σύμφωνα με την οποία αναγνώριζε την Παλαιστινιακή Αρχή, ως φορέα αυτόνομης αλλά και περιορισμένης εξουσίας των Παλαιστινίων στη Δυτική όχθη του Ιορδάνη ποταμού και στη Λωρίδα της Γάζας.
Η ίδια συμφωνία επικυρώθηκε, δύο χρόνια αργότερα στο Λευκό Οίκο, ενώπιον του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και σφραγίστηκε μέ θερμή χειραψία του Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιτζακ Ράμπιν και του Παλαιστίνιου ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ. “ Σας λέμε σήμερα με δυνατή και καθαρή φωνή: αρκετό αίμα και δάκρυα. Αρκετά” δήλωσαν και οι δύο.
Αυτό ωστόσο δεν άρεσε στους αντιπάλους του και το σχέδιο εξόντωσης μπήκε σε εφαρμογή. Άρχισε ένας βρωμικος επικοινωνιακός πόλεμος με φωτογραφίες του Ράμπιν με παλαιστινιακή μαντήλα, με στολή των Ες Ες καθώς και με άλλες μισαλόδοξες και γεμάτες κακία επεμβάσεις.
Ο Ράμπιν υπήρξε θερμός υποστηρικτής του Δίκιου και της Ειρήνης. Για την προσφορά του στην ειρήνη της Μέσης Ανατολής, βραβεύτηκε με Νόμπελ το 1994, το οποίο μοιράστηκε με τον Γιάσερ Αραφάτ και τον Σιμόν Πέρες.
Με το θάνατό του δολοφονήθηκε και η ειρήνη. Ο επόμενος πρωθυπουργός Μπενιαμιν Νετανιάχου, κέρδισε τις εκλογές με σύνθημα την κατάργηση της συμφωνίας.
Οι σημερινές εξελίξεις υπογραμμίζουν με κατάφαση την μεγάλη έλλειψη του Ράμπιν, την αγάπη του για την προστασία του λαού του καθώς και την χαρακτηριστική νηφαλιότητα του, σε δύσκολες και ακραίες καταστάσεις.
Η Μέση Ανατολή φλέγεται αυτή τη στιγμή και οι δύο λαοί νοιώθουν απροστάτευτοι και εκτεθειμένοι.
“Υπάρχουν δύο λαοί που δεν έχουν πού αλλού να πάνε. Ούτε οι Παλαιστίνιοι μπορούν να πάνε πουθενά αλλού. Ούτε οι Ισραήλινοί όμως έχουν πού αλλού να πάνε. Και αυτό κάνει το πρόβλημα τόσο δύσκολο, Θα μπορούσε να είχε λυθεί τότε αλλά…” επισημαίνει ο Ισραηλινός συγγραφέας Αμος Οζ.
Ωστόσο κάποιοι είχαν διαφορετικά σχέδια. Και έτσι η ειρήνη θάφτηκε μαζί με το άψυχο σώμα του Ράμπιν.
