Εχω διαβάσει περισσότερα από δέκα βιβλία για την ”Μάχη των Αθηνών” για τα ”Δεκεμβριανά” ,και θα σας έλεγα ψέματα , και ίσως και ιστορικές ανακρίβειες γιατί είναι γεγονότα που δεν τα έχω ζήσει, αφού τότε ,ούτε αστραπή, δεν ήμουν ακόμη στο βλέμμα του πατέρα μου. Είναι όμως σελίδες που σου τσακίζουν το μυαλό, όταν διαβάζεις για εκείνους ,και τους άλλους, που χάθηκαν για το ”κοινωνικό δίκαιο” όπως ο καθένας, το ερμήνευε εκείνη την εποχή. Αντί να χαρούμε και να οικοδομήσουμε απο την αρχή την Χώρα, αντίθετα, με τη βοήθεια των Αγγλων Σκόμπυ και λοιπών συγγενών, όχι μόνο διαχωρισθήκαμε αλλά λιντσαριστήκαμε σκοτωθήκαμε μεταξύ μας και δικαιώσαμε και αυτούς που έπαιζαν στο σκάκι της εξουσίας στο διαχωρισμό των χωρών … Ας είναι …Μένω σε μια σελίδα της ιστορίας που πιστεύω ακράδαντα ότι τα γεγονότα μας έχουν μεταφερθεί αυτούσια και απο τις δύο πλευρές. Μένω στη σελίδα της δολοφονίας της Ελένης Παπαδάκη.
Λένε ότι ήταν η πιο σπουδαία ηθοποιός που έχει περάσει από το ελληνικό θέατρο. Και αυτό ήταν το λάθος της...Φθόνος Φθόνος
Ομως οι κατηγορίες ήταν απο συναδέλφους της κυρίως ,ότι ήταν στενά συνδεδεμένη με τον τότε Πρωθυπουργό Ράλλη. Αρα , η Ελένη Παπαδάκη είχε την εύνοια της εξουσίας στη πιο δραματική περίοδο ,όπου ο λαός έδινε μάχη με την πείνα, την εξαθλίωση και τον θάνατο. Για κάποιους αυτό ήταν αρκετό.
Η λάμψη της ,έπρεπε να σβήσει. Και δεν είχε καμία σημασία οτι η Ελένη Παπαδάκη, αποδεδειγμένα, σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποίησε την εύνοια του στενού της φίλου, για να βοηθήσει αγωνιστές που είχαν πέσει στα χέρια των Ναζί ή των ντόπιων συνεργατών τους -Ξέρετε εσείς τους δωσίλογους
Πρώτο βήμα για να μην μπορέσει να ξαναπαίξει στο Εθνικό Θέατρο η διαγραφή της απο το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών .Με πρόεδρο τον μεγαλύτερο ηθοποιό όλων των εποχών τον Αιμίλιο Βεάκη. Ο Βεάκης τεράστιος αλλά ασταθής στις πολιτικές του πεποιθήσεις αφού πέρασε απο διάφορα και αντίθετα πολιτικά κόμματα όπου κατέληξε στο ΚΚΕ.
Εκλεγμένα μέλη -συμπολίτευση είτε ως αντιπολίτευση σε εκείνο το ΔΣ του ΣΕΗ ήταν ιερά τέρατα του καλλιτεχνικού χώρου όπως οι Χόρν, Καλουτά, Ρένα Βλαχοπούλου, Ορέστης Μακρής και Βασίλης Αυλωνίτης (από τη δεξιά παράταξη) και Αιμίλιος Βεάκης, Μάνος Κατράκης, Τίτος Βανδής, Δημήτρης Μυράτ, Χρήστος Τσαγανέας Θόδωρος Μωρίδης απο ταΑριστερά…Κάποιοι μάλιστα αντέδρασαν όταν είδαν στη λίστα διαγραφής των ηθοποιών το όνομα της Παπαδάκη. Αλλά ήταν η μειοψηφία στο συμβούλιο.
ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ
(Απο το βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου_)
[Ο τίτλος και τα ονόματα, χωρίς κανένα σχόλιο, όπως δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Απελευθερωτής», 25 Οκτωβρίου 1945]
1) Βεργή Έλσα 2) Δαδοκαρίδου Έλλη 3) Ζαμάνου Χαρ. 4) Θάνος Διονύσιος 5) Ιακωβίδης Μιχάλης 6) Πόπολα Αγγέλα 7) Κόππολα Αλφρέδος 8) Μοσχούτης Δ. 9) Μπέλλα Σμάρω 10) Παπαδάκη Ελένη 11) Παυλόφσκαγια Νίνα 12) Ραμασόφ Ροβέρτος 13) Φελίτσης Δημήτριος και 14) Αγγελική Κοτσάλη.
Η επικύρωση των ονομάτων έγινε δύο μέρες πριν, στο θέατρο «Διονύσια» της Πλατείας Συντάγματος.
Στη δίκη : Οι φωνές που ακούστηκαν πιο δυνατά ήταν των αντιπάλων της Παπαδάκη. Οπως της Μιράντας Μυράτ, ετεροθαλούς αδελφής του Δημήτρη Μυράτ, η οποία χρησιμοποίησε ι ένα απίστευτο υβρεολόγιο για την υποτίθεται, φίλη και γειτόνισσά της, Ελένη.
Είναι η αλήθεια ότι αρκετοί την προειδοποίησαν για να κρυφτεί ή να φύγει απο την Ελλάδα. Εκείνη όμως αρνήθηκε. Ετσι στις 21 Δεκεμβρίου όπως περιγράφει ο Δημήτρης Μυράτ : ”«Το απόγευμα της σύλληψής της , βρισκότανε στο σπίτι μας, λίγο παρακάτω απ’ το δικό της. Έκανε παρέα με τη μάνα μου, παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας. Στο διπλανό δωμάτιο έπαιζε χαρτιά ο πατέρας μου με κάτι φίλους. Εγώ χαρτιά δεν παίζω, παρακολουθούσα. Ξάφνου εισορμά ένας έντρομος νέος με προτεταμένο πιστόλι: ”Η Παπαδάκη, πού είναι η Παπαδάκη;. ”Σας συλλαμβάνω όλους, μπρος, πάμε στην Πολιτοφυλακή”. Ξέχασε την Παπαδάκη και ξεκίνησε να φύγει. Και να η μοιραία στιγμή. Άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε η Ελένη. ”Εδώ είμαι, κύριε, τι θέλετε;”
Στην Πολιτοφυλακή ακολουθήσαμε τον πολιτοφύλακα, μαζί με την Ελένη, η Αιμιλία, η Καραβία και εγώ. Κρατήσανε την Ελένη, εμάς μας διώξανε με το άγριο. Σαν ήρθε ο καπετάν Ορέστης, ο αρχηγός της Πολιτοφυλακής Πατησίων άρχισαν να παρελαύνουν μπροστά του οι κρατούμενοι.
Όπως μάθαμε στη δίκη, , ο καπετάν Ορέστης, της πήρε τα δαχτυλίδια και την ξαπόστειλε για την ομηρεία, αλλά δεν την θυμότανε. Όταν πέρασαν καμιά δεκαριά άλλοι τη θυμήθηκε.
”Πώς είπε αυτή πως τη λένε; Παπαδάκη; Δεν είναι αυτή που καταδικάσανε στο Σωματείο Ηθοποιών;”. Και έδωσε τη διαταγή του θανάτου».
Η Ελένη Παπαδάκη μαζί με άλλους κρατούμενους μεταφέρθηκε σε μια ερημική τοποθεσία στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ στο Γαλάτσι. Εκεί αφού υπέστη φρικτά βασανιστήρια εκτελέστηκε με δύο σφαίρες στον αυχένα από τον εκτελεστή της Ο.Π.Λ.Α. Βλάσση Μακαρωνά. Η διαταγή του Ορέστη ήταν να εκτελεστεί με τσεκούρι («για τους εχθρούς του λαού δεν σπαταλάμε σφαίρες»), αλλά ο Μακαρώνας πιθανότατα τη λυπήθηκε και προτίμησε ένα πιο «ανώδυνο» τρόπο.
Το πτώμα της βρέθηκε ένα μήνα αργότερα.
Στις 26 Ιανουαρίου έγινε η κηδεία της όπου ο θρήνος εναλλασσόταν με την οργή. Παρόντες οι συνάδελφοί της , Δημήτρης Χορν, Αννα Καλουτά, Ανδρέας Φιλιππίδης, Κώστας Μουσούρης, Μαρίκα Νέζερ, Μαρίκα Κοτοπούλη και άλλοι.
Ο Καπετάν Ορέστης λίγο καιρό αργότερα κατηγορήθηκε για πράκτορας των Αγγλων και εκτελέσθηκε απο τους συντρόφους του. Φωτιά στον τάφο του.
Την συνοδεύουν Μελίνα Μερκούρη ,Βασίλης Λογοθετίδης , Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατίνα Παξινού Μαρίκα Νέζερ και κόσμος κόσμος που δεν δέχθηκε με τίποτα αυτή την δολοφονία.
Και αυτές που την κατηγόρησαν έχουν πια πεθάνει μάταια σ ΄όλη τους τη ζωή προσπάθησαν να της μοιάσουν δεν τα κατάφεραν ποτέ!
