Τ’ όνομά σου : στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο*
Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος! 16 χρόνια μετά
Της Δέσποινας Μακρινού
Δεκέμβρης του 2008, την ημέρα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος μαθητής 15 ετών, δέχεται θανάσιμη σφαίρα απο την στοχευμένη βολή του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα.
Ήταν έφηβος. Αψηφούσε το θάνατο. Η γενιά του μεγάλωσε και γαλουχήθηκε μέσα σε μιά τεχνολογική έκκρηξη. Με το ίντερνετ, την τηλεόραση, τα smartphones, τα social media.
Η γενιά, που αντίκρυζε το μέλλον της με ανησυχία και προβληματισμό. Ζούσε αφόρητα κάτω απο την καταπίεση ενός ανάλγητου συστήματος. Αγανακτούσε και πίστευε ότι με το νεανικό ενθουσιασμό και την εφηβική αυτοπεποίθηση μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο.
Με αναπτυγμένα τα νεανικά αντανακλαστικά, αφουγκραζόταν την οικονομική κατάρευση μιάς χώρας και υιοθέτησε μία μέθοδο αντίδρασης, που για πολλούς υπήρξε κατακριτέα.
Το αίμα ωστόσο ενός αθώου παιδιού στο οδόστρωμα, ήταν αρκετό να ταράξει τον ήσυχο ύπνο του αδιάφορου πολίτη και να τον μετατρέψει σε Αγανακτισμένο πολίτη. Έτσι μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου ακολουθεί η δυναμική των Αγανακτισμένων πολιτών στους δρόμους και τις πλατείες.
Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου, έχει καταγραφεί στη μνήμη όλων των Ελλήνων και κυρίως των εφήβων. Αποτελεί ορόσημο για νέες διεκδικήσεις, για πράξεις ελπιδοφόρου ανυπακοής και αυτοσεβασμού.
Σήμερα ο νεαρός τότε έφηβος, θα ήταν 31 ετών. Πιθανόν να ήταν άνεργος. Πιθανόν να ήταν επιστημονικός μετανάστης, πιθανόν να ήταν…
Η σφαίρα που πολύ νωρίς ολοκλήρωσε τον μικρό κύκλο της ζωής του, διεκδικεί και έχει καταγραφεί στην ιστορία ως μία σφαίρα κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η τιμωρία του ενόχου παραμένει εκκρεμής και αμφίβολο αν ποτέ θα εκτελεστεί.
Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας – και ίσως πολλοί άλλοι σαν αυτόν – κυκλοφορεί και χαίρεται τη ζωή του. Παραλίγο μάλιστα να αθωωθεί εντελώς, λόγω προτέρου εννομου βίου.
Ό,τι και αν συμβεί όμως, στη συνείδηση όλων μας θα παραμείνει ως ο φονιάς ενός αθώου μικρού παιδιού και ώς υπεύθυνος των επεισοδείων που ακολούθησαν, στην καταστροφή περιουσιών.
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έχει περάσει στη συνείδηση όλων, ως τον θάνατο του “Ιερού ελαφιού”(Λάνθιμος ).
*Ο στίχος είναι απο το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου Μεγαλυνάρι
