Γιώργος Μιχαλακόπουλος – Ο “Σόλων” της τηλεοπτικής μας αθωότητας
Κείμενο και σκίτσο Γιάννης Κουτσοκώστας
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ήταν ένας από τους τελευταίους μεγάλους του Ελληνικού θεάτρου, ένας από τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς της γενιάς του, αλλά και ένας ενεργός πολίτης, πρωταγωνιστής και συμμέτοχος στο κίνημα πάντα στην πλευρά της προόδου. Έφυγε από τη ζωή στις 16 Δεκεμβρίου, πριν από ένα χρόνο σε ηλικία 85 ετών έχοντας αφήσει το δικό του διακριτό στίγμα στο θέατρο, τον κινηματογράφο και στην τηλεόραση με το ταλέντο, το ήθος, τη σεμνότητα, που τον διέκρινε στην πολυετή καριέρα του.
Ο «Σόλων» της τηλεοπτικής μας αθωότητας «έφυγε» για να συναντήσει στον παράδεισο τον «Λουκά» (Βασίλης Διαμαντόπουλος) και να επαναλάβουν το αλησμόνητο “Εκείνος και εκείνος”(1972-1974) στο οποίο με ένα γλυκόπικρο, αλλά και αιχμηρό χιούμορ φιλοσοφούσαν για τις περιπέτειες της ζωής τους, κάτω από τη μύτη της χούντας.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1938 στην Αθήνα, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1959, ως πρωτοετής σπουδαστής, στις «Όρνιθες» του Καρόλου Κουν στο Ηρώδειο. Ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 στον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη, ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους μεγάλων συγγραφέων. Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας και έπαιξε μεταξύ άλλων στα έργα: «Ω, τι κόσμος μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά, «Συνεργός» του Φρ. Ντύρεμαντ, «Βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Τσέχωφ. Το 1981, οργάνωσε στις φυλακές Κορυδαλλού το θεατρικό εργαστήρι με κρατούμενους.
Είχε εμφανιστεί σε παραστάσεις όπως: «Έγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» και «Το τίμημα». Επίσης, σκηνοθέτησε αρκετά έργα, μεταξύ άλλων τα: «Τα παιδιά στο Δάσος του Ρομπέν» του Τζ. Κρόκερ, «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, «Ο θάνατος του Εμποράκου» του Άρθουρ Μίλερ, «Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ.
Έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του το 1964, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους στις ταινίες «Οι Φτωχοδιάβολοι», «Ο πολύτεκνος» και «Φεύγω με πίκρα στα ξένα». Από τους πιο γνωστούς ρόλους του ήταν ο ποιητής Φανφάρας στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη» του Γιάννη Δαλιανίδη (1969) ενώ συμμετείχε μεταξύ άλλων στις ταινίες «Η ωραία του κουρέα» του Ντίνου Δημόπουλου (1969), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), «Ένα γελαστό απόγευμα» του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), το «Φράγμα» του Δημήτρη Μακρή (1982), «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), «Ο Κύριος με τα Γκρι» του Περικλή Χούρσογλου το 1997.
Είχε τιμηθεί με το Α’ Βραβείο Ανδρικού ρόλου Καρόλου Κουν και το βραβείο «Αιμίλιος Βεάκης», είχε διατελέσει καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, την περίοδο 1974- 1986 και αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ.
Τον Νοέμβριο του 2023 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, νοσηλεύτηκε στο Σισμανόγλειο όπου και άφησε την τελευταία του πνοή 10 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του περασμένου χρόνου.
