“Κι εγώ στενάζω στενάζω νύχτα μέρα”
Της Δέσποινας Μακρινού
Σκελετοί με μία σφαίρα στο κεφάλι έξω από το κολαστήριο των φυλακών του Γεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη, βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας των Συντακτών (ΕφΣυν).
Σκελετοί χωρίς όνομα και ταυτότητα με μόνο στοιχείο τον αριθμό της φυλακής και τη ρετσινιά της “παράνομης” ιδεολογίας τους. Αριστεροί κομμουνιστές οι περισσότεροι, καταδικασμένοι τρόφιμοι στο κολαστήριο του διαβόλου, οδηγήθηκαν σε λυτρωτικό θάνατο, χωρίς δάκρυα, χωρίς δικαίωμα στο πένθος, χωρίς την τελευταία σφραγίδα της ονομαστικής καταγραφής της παρουσίας τους στη ζωή.
Σημερα καλούνται οι δικοί τους να τους αναγνωρίσουν με τη βοήθεια της επιστήμης, να τους κλάψουν και να τους θάψουν ασκώντας το αναφαίρετο δικαίωμα του πανανθρωπινου σεβασμού στους νεκρούς. Σήμερα μετά από 70 περίπου χρόνια θα τους αναγνωρίσουν οι συγγενείς και θα τους τιμήσουν αποδίδοντας τους μία αξιοπρεπή θέση στο χώμα της πατρίδας που αγάπησαν, με όνομα και λοιπά στοιχεία.
Η φυλακή του Γεντί Κουλέ, στο φρούριο του Επταπυργίου της Θεσσαλονίκης, αυτό το κολαστήριο των βασανισμών, των εκτελέσεων, των βιασμών και της απανθρωπιάς έκλεισε μετά από μεγάλο αγώνα δικαστικών και απλών πολιτών το 1989. Υπήρξε ο τελευταίος τόπος αποχαιρετισμού για τους πατριωτες του αντιφασιστικού αγώνα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, του εμφυλίου και της χούντας των συνταγματαρχών
Ως μελλοθάνατος των φυλακών υπήρξε και ο Μανώλης Αναγνωστάκης ο οποίος τελικά επιβίωσε και έγραψε “Το πρωί στις 5 ο ξηρός μεταλλικός ήχος. Ύστερα τα φορτωμένα καμιόνια που θρυματίζουνε τις πόρτες του ύπνου και το τελευταίο αντίο της παραμονής, και οι τελευταίοι βηματισμοί στις υγρές πλάκες και το τελευταίο γράμμα στο παιδικό τετράδιο της αριθμητικής σαν του μικρού παραμυθιου το δίχτυ που τεμαχίζει με κάθετες γραμμές του πρωινού χαρούμενου ήλιου της παρέλασης”.
Η φυλακή του Γεντί Κουλέ έγινε τραγούδι αναστεναγμού, μουσικός αποχαιρετισμός, στίχος τιμής…
Βράδιασε μες στο Γεντί Κουλέ
Ο κόσμος έξω χαίρεται την όμορφη ζωή
Κι εγώ στενάζω στενάζω νύχτα μέρα
Μέσα εδώ μέσα ‘δώ στη φυλακή
Έλα μανούλα μου πριν με δικάσουνε
Κλάψε να μ’ απαλλάξουνε
Γιώργος Μητσάκης – Στέλιος Καζαντζίδης
