Παυλος Ζάννας: ” στον
Αντωνάκη μου”..
Το όνομα Αντώνης Σαμαρά ς – που βιωνει ενα δυσβάσταχτο προσωπικό και οικογενειακό δραμα- το πρωτάκουσα το 1971 στη πτέρυγα πολιτικών κρατουμένων των φυλακών Κορυδαλλού. Από τον Παύλο Ζάννα ,έναν από τους πιο σεμνούς, ευγενείς και μορφωμένους συγκρατουμενους, εγγονό της Πηνελόπης Δελτα,απόγονο Λαμπρής οικογένειας αγωνιστών της Δημοκρατίας της Θεσσαλονικης και σύζυγο της Βιργινία Μπενάκη.
Λόγω της εξαιρετικής παιδείας του και της μοναδικής γνώσης Γαλλικών και Αγγλικών ( είχα τη Θεία τύχη να είμαι καθημερινός μαθητης του και στα δυο) ήταν ο μονος που αποτολμήσε να μεταφράσει στη φυλακή το μυθιστόρημα ποταμό του Μαρσέλ Προυστ ” αναζητώντας το χαμένο χρονο” το οποίο και άφησε ημιτελές λόγω του πρόωρου θανάτου του.
Τοτε ο Ζαννας εγραψε κι άλλο ένα βιβλίο για τη ζωή στη φυλακή,αφιερωμένο στον ‘ πολυαγαπημενο του ανηψιο Αντώνη Σαμαρα ” δισέγγονο της Πηνελόπης Δέλτα!
Τα θυμήθηκα και μελαγχολησα συγκρίνοντας το επίπεδο ηθους, μόρφωσης και ευγένειας των τότε αγωνιστών της Δημοκρατιας και των πολιτικών ( εκτός από κάποιους..εφιαλτες) με το ντροπιαστικο επίπεδο των σημερινών..
