Νίκος Πλουμπίδης ο ακέραιος!
Γράφει η Ευτυχία Καρύδη ΦαράκουΤραπέζωμα στη βεράντα του σπιτιού του Μίκη, Επιφανούς 1, απέναντι από την Ακρόπολη. Στην παρέα ο Χαρίλαος (Φλωράκης), η Λίντα Άλμα και ο Μάνος της (Κατράκης), ο Γιάννης Ρίτσος, ο Γρηγόρης Φαράκος και η αφεντιά μου. Ο Μίκης δε σταματάει να θυμάται και να διηγείται. Δεν ξέρεις αν είναι πιο συναρπαστικό να τον ακούς να μιλάει ή να τραγουδάει παίζοντας στο πιάνο.
Μερικά μέτρα πιο κάτω τα Πετράλωνα, η παραγκογειτονιά Ασύρματος ή Ατταλιώτικα γνωστά από την ταινία “Συνοικία το όνειρο”. Ο Μίκης, μέγας να πετάει μπηχτές, δήθεν αδιάφορα, στρέφεται στον Κατράκη
—Μα, κι εσύ καημένε, πώς δέχτηκες να παίξεις τον “Νεκροφόρα” στην “Συνοικία”. Άκου Νεκροφόρας!
—Εδώ, βρήκα να γεννηθώ 14 Αυγούστου, μέρα δολοφονίας του Νίκου Πλουμπίδη. Εμείς τον στείλαμε στο Σφαγείο. Εμείς τον προδώσαμε. Κι εσένα, ο Νεκροφόρας σε πείραξε;
Ο Ρίτσος, ο Φαράκος, ο Μίκης τον παρακολουθούν ατάραχοι. Η Μυρτώ του Μίκη, η Λίντα με μάτια έκπληκτα. Ο Χαρίλαος αμίλητος.
Είχε συμβεί, με διευθυντή του “Ριζοσπάστη” τον Γρηγόρη Φαράκο, κλέβοντας από τον “Βίο του Μάξιμου του Γραικού” του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου, να γράψω στον “Ριζοσπάστη”:
“Κι ο Νίκος Πλουμπίδης ακέραιος όπως ο Μάξιμος ο Γραικός προδομένος απ΄τα αδέλφια του τους χριστιανούς, εκτελείται 14 Αυγούστου 1954 στο Δαφνί, τραγουδώντας την Διεθνή. Μόνη δίπλα του, συντρόφισα αγέρωχη τον υπερασπίζεται η Έλλη Παππά”.
Πυρ και μανία ο Χαρίλαος από τη δημοσίευση ενός τέτοιου γραπτού. Μα εκείνη την βραδυά μόνο ακούει.
