Υα πιο σημαντικά σημεία της συνέντευξης του πρώην Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Le Monde
7 Χρόνια απο την έξοδο των μνημονίων
«Ποτέ δεν διψούσα για εξουσία. Αλλά μου λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους»
Η Ελλάδα οδηγήθηκε στην κρίση για τρεις βασικούς λόγους: δυσλειτουργικό παραγωγικό μοντέλο, γενικευμένη διαφθορά και πελατειακό κράτος. Η κρίση αυτή ήταν μια σύγχρονη Οδύσσεια για τον ελληνικό λαό.
Η έξοδος από τα διεθνή οικονομικά προγράμματα το 2018 σηματοδοτεί την είσοδο της Ελλάδας σε μια νέα εποχή. Ωστόσο, η συντηρητική κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που προσέφερε το τέλος της χρηματοδοτικής στήριξης της χώρας.
Ας θυμηθούμε ότι το 2015 καταφέραμε να αναδιαρθρώσουμε το χρέος και να επωφεληθούμε από χαμηλά επιτόκια μέχρι το 2032. Αυτό δεν θα ισχύει πλέον μετά και, για να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει να αποπληρώνει το χρέος της, θα χρειαστεί υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με το παρόν παραγωγικό μοντέλο, θα είναι δύσκολο.
Παρά την πολύ ισχυρή πίεση των πιστωτών, η κυβέρνησή μου ,επέλεξε να επιβαρύνει τους πλουσιότερους με το βάρος της λιτότητας και μείωσε τις ανισότητες. Υπό την συντηρητική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2019, οι ανισότητες αυξάνονται. Μεταξύ 2015 και 2019, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων αυξήθηκαν κατά 45%, ενώ μειώθηκαν κατά 2,7% για το 10% των πλουσιότερων. Αντίθετα, μεταξύ 2019 και 2023, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων μειώθηκαν κατά 8,1%, ενώ τα εισοδήματα του 10% των πλουσιότερων αυξήθηκαν κατά 13%.
–Το πρόγραμμα που εφάρμοσα μεταξύ 2015 και 2019 οδήγησε σε δημοσιονομικές περικοπές και φόρους ύψους 8,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, έναντι 44 δισεκατομμυρίων για τα δύο προηγούμενα. Το 84 % του βάρους της λιτότητας επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων διεθνών οικονομικών προγραμμάτων.
– Η νεοφιλελεύθερη δεξιά του κ. Μητσοτάκη ή του κ. Bayrou θέλει να προστατεύσει τις ελίτ με κάθε κόστος. Αυτή είναι μία από τις μεγάλες διαφορές με την Αριστερά, η οποία, αντιθέτως, ενδιαφέρεται για την ευημερία των πολλών, των πιο αδύναμων και της μεσαίας τάξης.
– Όταν ανέλαβα την ηγεσία της κυβέρνησης, τα δύο πρώτα προγράμματα ενίσχυσης είχαν αποτύχει να διορθώσουν την κατάσταση. Η συντηρητική κυβέρνηση μας είχε αφήσει ένα χρέος που αντιπροσώπευε το 180% του ΑΕΠ, και άδεια ταμεία.
