Περήφανος και υπερόπτης
Της Δέσποινας Μακρινού
Αν και δεν είναι συνώνυμα είναι και τα δύο ιδιαίτερα “χαρίσματα” ενός πρωθυπουργού, που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα.
Ενός πρωθυπουργού, που κατοικοεδρεύει σε έναν άλλο πλανήτη, ανύπαρκτου, αλλά επινοημένα υπαρκτού, λόγω των “μοναδικών” σουρεαλιστικών ικανοτήτων του.
Όλα πάνε καλά λοιπόν στο μυαλό και την πεποίθηση του “ηγέτη” μας και είναι “απορίας άξιον” γιατί τον αμφισβητούμε.
Ελλάδα 2- 0 και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Διευρυμένο έως εξαντλήσεως αντοχών ωράριο, κοινωνικό κράτος και υγεία σε πλήρη ετοιμότητα και συνεργασία με τα … γραφεία κηδειών, αυξήσεις σε ενέργεια και προιόντα πρώτης ανάγκης για να διατηρήσουμε τη σιλουέτα μας, παιδεία για λίγους και εκλεκτούς, γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ανάπτυξη σε καμμένες εκτάσεις για να αποδείξουμε ότι τίποτα δεν μας σταματά, τίποτα δεν φοβόμαστε, σκάνδαλα και υπεξαιρέσεις, γιατί η ζωή ανήκει στους τολμηρούς και αδίστακτους.
Όλα δικαιολογημένα και όμορφα τακτοποιημένα, για μιά καθημερινότητα με “ενδιαφέρον” ώστε να μην βαριόμαστε.
Κατά τα άλλα καμία αγωνία δεν έχουμε για τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού μας στη Θεσσαλονίκη, αφού το παιχνίδι, μέχρις στιγμής, παίζεται μονότερμα.
Πολιτική εκπλήξεων δεν φαίνεται να σκιάζει το “μεγαλόπνοο” έργο καταστροφής του αλλαζόνα και υπερόπτη πρωθυπουργού και του περιβάλλοντός του, σ’ αυτή τη μικρή Λιλιπούπολη των “μπιζελιών”.
Το παιχνίδι παίχτηκε και “Λαέ της Λιλιπούπολης σήκωσε παντιέρα αν θέλεις να προκόψεις” γιατί με τον Κυριάκο πρωθυπουργό “δεν βλέπεις άσπρη μέρα”.
