“Χρόνια δοκιμασίας” του Δημήτρη Χριστόπουλου
Εκδόσεις Πόλις
Της Δέσποινας Μακρινού
Ένα ταξίδι ιστορικής γραφής του Δημήτρη Χριστόπουλου στη δεκαετία 2015 – 2025.
Ένα ταξίδι σκέψης, κρίσης, στοχασμού και βιωματικής πολιτικής αλήθειας.
Ένα “Ταξίδι στο κράτος” στα “Χρόνια δοκιμασίας”.
Ένα ταξίδι στο νού των ανθρώπων και των πολιτισμών (πολλών ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω).
Ο καθηγητής Δημήτρης Χριστόπουλος, συλλέγει και δημοσιεύει δικά του άρθρα και παρεμβάσεις, που αντέχουν στο χρόνο και επικαιροποιούνται χωρίς μεγάλη προσπάθεια.
Ο τρόπος σκέψης του και η μέθοδος προσέγγισης της αληθινής πλευράς της ιστορίας , καταργεί το χρόνο και αντιστέκεται στην φθορά.
“Τα κείμενα του Δημήτρη Χριστόπουλου ανεξάρτητα με το αν γράφτηκαν δέκα, πέντε ή δύο χρόνια πρίν, παραμένουν αναγκαία” γράφει προλογίζοντας ο ιστορικός Στρατής Μπουρνάζος.
Τα “Χρόνια δοκιμασίας” χωρίζονται σε έξι μέρη. Ανθρώπινα φορτία (Άνθρωποι, Τόποι,Βιβλία), Η Ελλάδα στη γειτονιά της (Μακεδονικό, Ελληνοτουρκικά, Ελληνοαλβανικά), Απ’ το Βορρά μέχρι το Νότο…” (Μεσανατολικό, Ρωσία, Ευρώπη, Κόσμος), Θεσμοί κυριαρχίας και χώροι ελευθερίας ( Κράτος Δικαίου, Δικαιώματα, Πανδημία, Πανεπιστήμιο), Να είσαι πολίτης. Ή να μην είσαι (Έθνος, Λαός, Ξένοι) και Το πολιτικά αστάθμητο στην Ελλάδα (Ρωγμές, Ακροδεξιά, Αριστερά, Το μεσοβασίλειο τέλειωσε).
Απο το 2015 μέχρι σήμερα η ιστορία έχει ξεδιπλώσει τον πλουσιότερο εαυτό της. Για τον συγγραφέα η μάχη των ιδεών συνιστά έναν αγώνα επιβίωσης, αγώνα για μιά ζωή αξιοβίωτη.
“Η ιστορία δεν μας χαρίζεται “Χρόνια δοκιμασίας” φεύγουν, χρόνια μεγαλύτερης δοκιμασίας ήρθαν και έρχονται.Ένας λόγος παραπάνω να το παλεύουμε” γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Και κάτι πολύ προσωπικό.
Στο πρώτο κεφάλαιο με τον γενικό τίτλο “Ανθρωποι” ο Δημήτρης Χριστόπουλος αφιερώνει “Ένα αντίο στον σημαντικό άνθρωπο Αλέξη Οικονομίδη”. Είμαι σίγουρη ότι εκεί, όπου και αν βρίσκεται ο Αλέξης, θα νοιώθει άβολα. Η ανήσυχη ηρεμία του και η έμφυτη συστολή του, κατα βάθος ωστόσο θα είναι ευχαριστημένη.
Για τον Δημήτρη Χριστόπουλο, ο Αλέξης υπήρξε “πραγματικός σύντροφος” και για τον Αλέξη επίσης όσο ζούσε.
