της Μαρίας Δεναξά
Mετά απο 6 μήνες αιματοχυσίας και παρόλο που ο Καντάφι παραμένει άφαντος -όχι για πολύ, υπογραμμίζουν αρκετά γαλλικά δημοσιεύματα – το «party» της μοιρασιάς του Λιβυκού πλούτου ξεκινά!
Για τους ανυπόμονους δυτικούς, οι συγκρούσεις στα νοτιανατολικά της χώρας φαίνεται πως είναι απλά «λεπτομέρειες» μπροστά στα «λάφυρα» που θα παραλάβουν με τις ευλογίες του λαού της Λιβύης, ο οποίος αισθάνεται υποχρεωμένος (κυρίως στους Γάλλους) για τη στρατιωτική επιχείρηση.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα που βομβάρδισε Λυβικούς στόχους στις 19 Μαρτίου, τη στιγμή που ο μαύρος χρυσός ξανατραβούσε την ανηφόρα. Τυχαίο; Δεν νομίζω!
Στη συνέχεια, πρώτοι ήταν οι Γαλλοι που έσπευσαν να αναγνωρίσουν το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ως τον μοναδικό νόμιμο εκπρόσωπο του λαού της χώρας.
Ενώ πρώτος και καλύτερος ήταν ο Σαρκοζί απο τη «συμμαχία των προθύμων» που πρίν απο λίγες ημέρες πάτησε το πόδι του στη χώρα.
Ο Ντέιβιντ Κάμερον απλά τον ακολουθούσε!
Η ειρωνική διάθεση αποτύπωσης των γεγονότων πηγάζει απο το παρακάτω περιστατικό, το οποίο έλαβε χώρα μετά την ηχηρή διάψευση από τους αντικαθεστωτικούς, ενός δημοσιεύματος της Liberation που υποστήριζε οτι η Γαλλία εχει συμφωνήσει από τον Απρίλιο στην εκμετάλλευση του 35% του Λιβυκού πετρελαίου -με αντάλλαγμα την υποστήριξή της …
Το περιστατικό είναι το ακόλουθο. Στις αρχές του Σεπτέμβρη, 400 σημαντικοί επιχειρηματίες -οι περισσότεροι διευθυντές ομίλων του CAC 40 (Τοtal, Alstom, Peugeot, Vinci κ.α.) συμμετείχαν σε μια ενημερωτική συνάντηση για τις «χρυσές» ευκαιρίες και τις προοπτικές επενδύσεων στο νέο Εl dorado της Β. Αφρικής.
«Το γεγονός του να είσαι γάλλος δημιουργεί ψυχολογικό προβάδισμα στην Λιβύη», είπε ο υφυπουργός Εξωτερικού Εμπορίου Πιέρ Λελούς, υπογραμμίζοντας χωρίς αναστολές οτι «ο Γάλλος πρόεδρος πήρε πολιτικά και στρατιωτικά ρίσκα που δημιούργησαν τέτοιο κλίμα ώστε ο λαός της Λιβύης κι η μεταβατική ηγεσία να γνωρίζουν τι χρωστούν στη Γαλλία! Δεν θα κοκκινίσουμε κιολας επειδή θα επωφεληθούν οι επιχειρήσεις μας απο αυτό το πλεονέκτημα» …κατέληξε !
Και γιατί να κοκκινίσουν, άλλωστε, όταν μόνον η ανοικοδόμηση της Λιβύης (κατασκευές, τηλεπικοινωνίες, υγεία, ασφάλεια κτλ ) εκτιμάται απο το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο στα 200 δισ δολάρια, σε βάθος 10ετίας; Εκτός αυτού, η Λιβύη εχει αποδεδειγμένα πετρελαϊκά αποθέματα 43,6 δισ. βαρέλια καλής ποιότητας που προορίζονται, κυρίως, για την Ευρωπαϊκή αγορά και αποφέρουν τεράστια κέρδη, καθώς το κόστος εξόρυξής τους δεν είναι μεγάλο.
Σ’ αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν 1500 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, τα αποθέματα φρέσκου νερού σε πηγάδια χιλιάδων χρόνων κάτω απο την έρημο στα νότια της χώρας, ενώ οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις της είναι ανεκτίμητης σημασίας για τη διασφάλιση τροφής σε παγκόσμια, πλέον, κλίμακα!!
Οχι, δεν θα πρέπει να έχουμε αυταπάτες! Ποτέ κανένας πόλεμος δεν έγινε για ανθρωπιστικούς λόγους ή αλλους ευγενείς σκοπούς!
Πίσω απο την αγάπη της Γαλλίας (που σημειωτέον αρνείται να φιλοξενήσει πρόσφυγες από το Μαγκρέμπ) για τη Λιβύη κρύβεται η δίψα για business και, κυρίως, για φυσικό αέριο και πετρέλαιο … κι ας λένε!
Όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έως σήμερα όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις «για τη Δημοκρατία» των μεγάλων δυτικών δυνάμεων κατέληξαν αργά η γρήγορα σε μια τρανταχτή αποτυχία.
Στο Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν ποτέ δεν ήταν τόσο δημοφιλείς.
Στο Ιράκ, το χάος κυριαρχεί.
Στο Κόσοβο είναι οι Σέρβοι που υπομένουν με τη σειρά τους..
Οσο για τη Λιβύη-Γαλλία-Συμμαχία … το μέλλον θα δείξει!
aixmi.gr
