Τι να σημειώσω και τι να μνημονεύσω εγώ για τον Νίκο Πουλατζά ,όταν μπορεί κανείς να τον γνωρίσει απ΄ευθείας απο τα κείμενα του μεγάλου δημοσιογράφου Κώστα Σταματίου.
Κώστας Σταματίου
Τον γνώριζε προσωπικά και τις ατέλειωτες συζητήσεις τους ακόμη και τις φιλικές συζητήσεις τις μετέφερε στα ΝΕΑ
Ναυαρχίδα τότε του Πολιτισμού η εφημερίδα του συγκροτήματος μαζί με το ΒΗΜΑ. Να σας αναφέρω έτσι για παράδειγμα κάποιες υπογραφές των πολιτιστικών σημειωμάτων. Μάριος Πλωρίτης ,Κώστας Νίτσος, Βασίλης Ραφαηλίδης, Γιώργος Πηλιχός, Φάνης Κλεάνθης.Κώστας Ρεσβάνης .
Γράφει λοιπόν ο Κώστας Σταματίου στις 9-10-82 για το Νίκο Πουλατζά
Συμπηρώθηκαν προχθές τρία χρόνια απο τη μέρα που ο Νίκος πουλατζάς πήδηξε στο κενό της ανυπαρξίας απο ένα παράθυρο παρισινού ουρανοξύστη…Ηταν η προμελετημένη ”έξοδος” απο τη σκηνή του ” Θεάτρου των Εθνών ” που ενορατικά είχε δει καταδικασμένο στην άφευκτη χρεοκοπία.
Το γεγονός είναι πως πριν τρία χρόνια ο τελευταίος ίσως απο τους μεγάλους θεωρητικούς του μαρξισμού κατέρριψε το ρεκόρ συντομίας της γήινης τροχιάς του ,μιας τροχιάς που είχε αρχίσει στην Αθήνα, Σεπτέμβρη του ΄36 ,λίγες μέρες μετά την κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά.
Ο Νίκος ήταν ‘ενα απο τα σπάνια χαρισματικά άτομα.Γοητευτικός άνετος,πάντα καλοβαλμένος στη φροντισμένη ”ατημελησιά” του συνδύαζε το ευχάριστο παρουσιαστικό με μιαν εκπληκτική ζωντάνια μια μοναδική ευστροφία.Βαθύς στο στοχασμό αλλά ταυτόχρονα και παιγνιώδης…
Μεθοδικά . ο Πουλατζάς, απο βιβλίο σε βιβλίο -(Οι κοινωνικές τάξεις στο σύγχρονο καπιταλισμό) προσπαθεί να ρίξει παρθενικό φώς στο πρόβλημα των σχέσεων εξουσίας και πάλης των τάξεων διευρύνοντας όλες τις ατραπούς.
-Το Κράτος η εξουσία ο Καπιταλισμός (1978)
- Η Κρίση των δικτατοριών Πορτογαλία Ελλάδα Ισπανία (1975)
Τον θυμάμαι σαν ΄νάναι τώρα άνοιξη του ΄79 ,μετά το φαγητό μας στην ” Κουπόλ” του Μονπαρνάς να διασχίζει το βουλεβάρτο για να πάει να μου αγοράσει τα ΝΕΑ….
Του άρεσε η επιτυχία .Θυμάμαι πόσο καμάρωνε που οι ”Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Γαλλίας” είχαν κάνει ”βιτρίνα” με φωτογραφίες του και αντίτυπα του τελευταίου βιβλίου του ”Το Κράτος η εξουσία ο σοσιαλισμός”
Ο Νίκος ήταν βιαστικός σ΄όλα.Στις σπουδές του, στην έρευνα την διδασκαλία.Στην Πολιτική. Στην άνοδο. Στην Επιτυχία
Αυτό που με ξαφνιάζει πιο πολύ ωστόσο είναι η δική μας βιασύνη να τον ξεχάσουμε…Τρία χρόνια τώρα τον αφήσαμε να ”καταψύχεται”κατω απο την γρανιτένια ταφόπετρα του κοιμητηρίου Μονπαρνάς στα ”αζήτητα”…
Κώστας Σταματίου Τα Νέα 9-1ο- 82
΄΄Το βιβλίο και ο χρόνος” προλογίζει ο δημοσιογράφος Κώστας Ρεσβάνης
