Παρ 17 Μαΐ στις 9:28 π.μ.
Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου
Άραγε η ποίηση θα εξακολουθεί να θρέφει το ανθρώπινο κύτταρο όπως το κάνει χιλιάδες χρόνια; Αυτή ήταν μια σκέψη στον ορμαθό απόψεων του Κωστή Μοσκώφ, Γρηγόρη Φαράκου και της αφεντιάς μου, μια βραδιά στην παλιά Στροφή, απέναντι από την Ακρόπολη. “Δεν ξέρω την διάρκεια. Μα η μακαριότητα των απνευμάτιστων, των αντιποιητών μού είναι αφόρητη” λέει ο Μοσκώφ “με ορθόδοξο- εικονοκλαστικά – μαρξιστικό” πείσμα.
Στη δεκαετία του 1990, ως μορφωτικός ακόλουθος της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αίγυπτο, ο Μοσκώφ καταφέρνει ανάμεσα σε άλλα, η οδός Λέψιους 10, στην Αλεξάνδρεια, όπου το διαμέρισμα του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, να μετονομαστεί σε οδό Καβάφη 4. Να μετατραπεί το σπίτι του ποιητή σε Μουσείο, μια αίθουσα να είναι αφιερωμένη στον Στρατή Τσίρκα. Εκεί να διοργανώνεται κάθε χρόνο Λογοτεχνικό Συνέδριο, να απονέμεται βραβείο, να γίνονται μεταφράσεις Αράβων λογοτεχνών στα ελληνικά, Ελλήνων στα Αραβικά.
Μόλις χθες άκουσα και διάβασα ότι με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Ωνάση ανακαινίστηκε σε Μουσείο το σπίτι του Καβάφη, και τα εγκαίνια έγιναν παρουσία της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Θα ήταν μια ακόμη πολιτισμική αναπηρία αν δεν διατηρούνταν όπως τού πρέπει , το σπίτι- Μουσείο Καβάφη. Μα μού είναι αδύνατον να κρατήσω στο ακρόχειλο την οργή ότι δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά το όνομα του Κωστή Μοσκώφ.
Αναλγησία; Άγνοια που δεν είναι λιγότερο βλαβερή από την πρώτη; Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει να μάθω. Μου αρκεί πως θυμάμαι ακόμα το ποίημα του Κωστή Μοσκώφ
” Σταμάτησε τούτη την Σιωπή που ουρλιάζει
Πως είμαστε Δύο.
Κουράστηκα χρόνους και χρόνους να περπατώ στο ξέφωτο
μόνος ανάμεσα στο Εμένα
και στο Εμένα” *
Κι ακόμα μού αρκεί που θυμάμαι του Κωνσταντίνου Καβάφη
“…..θεοί! να μην τούς δουν
οι τα φαιά φορούντες, περί ηθικής λαλούντες-
στίχους της ηδονής της εκλεκτής που πιαίνει
προς άγονην αγάπην κι αποδοκιμασμένη”**
Αθήνα 17 Μαϊου 2024
~~~~~~~~~~~~~~~
* Κ. Μοσκώφ, Ποιήματα 1987—-Ο Κωστής Μοσκώφ ήταν ποιητής, συγγραφέας, δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, ιστορικός
**Κων. Καβάφης, Θέατρον της Σιδώνος (400 Μ.Χ)