Πόσα μισά, να πετάξουμε στη θάλασσα για να έρθουμε στα μέτρα μας και της ιστορικής αλήθειας..
Λέω να μείνω σε κάποιες στιγμές της ιστορίας που δεν είναι πολυσυζητημένες. Αλλωστε ,οι ιστορικοί είτε με την προσταγή του Φόρεϊν Οφις είτε με τους άλλους… Εκείνους ,που κουβαλούν την ιστορία στην καμπούρα τους και μας έχουν δώσει τα σημάδια εκείνης της εποχής.
Πάμε μια βόλτα μαζί με τους ανώνυμους και επώνυμους της εποχής.
Ανώνυμοι οι 150.000 χιλιάδες ναυτεργάτες , που παλεύουν με τα κύματα και την απόγνωση .Μας τους συστήνει ο Κώστας Στεφανάτος στο βιβλίο του ”Οι Ναυτεργάτες”
Μέρες του ΄36 . Ο Μεταξάς γνωρίζει τις κινητοποιήσεις ήδη των ναυτικών μας που πεινάνε (κρίση 29-32
). Θα καθυποτάξει τον ναυτικό συνδικαλισμό ,θα εγκαταστήσει πράκτορες ,σε προξενεία και λιμεναρχεία και ο Μανιαδάκης στη γωνία να τους περιμένει ! .Οι λιμενεργάτες φακελώνονται . Πολλοί συνδικαλιστές καταλήγουν στον πάγο του Μανιαδάκη με τα βραστά αυγά στις αμασχάλες και το ρετσινόλαδο. Ο Μανιαδάκης που αργότερα, είχε παραμείνει και μετά τον Μεταξά, που όπως σημειώνει ο Σεφέρης στα Ημερολόγιά του, πέφτει ψάθα ,πτώμα, όταν μαθαίνει ότι μπαίνουν οι Γερμανοί στην Αθήνα .Βρε τον λεβέντη της φακής.
Α! Να αναφερθώ και σ΄ αυτό που γράφει ο υπέροχος Κεφαλλονίτης Στεφανάτος.-Εφοπλιστές εισπράττουν τέσσερα δισεκατομμύρια το χρόνο (5.000 καράβια) και μισό δισεκατομμύριο οι 150.000 χιλιάδες ναυτεργάτες όλοι μαζί το χρόνο…
Ο γιατρός Τάκης Σινόπουλος ,φοιτητής ,τότε ,έχει εμφανιστεί στα ελληνικά γράμματα το 1934 με το ποίημα «Προδοσία». Αλλοι τον υποδέχθηκαν με περισυλλογή και άλλοι απλά τον… παρακολουθούσαν. Η πορεία της ζωής του δύσκολη. Δύσκολες οι εποχές . Πόλεμος! Τον στέλνουν στο Λουτράκι. όπου ο Μεταξάς και ο Παπάγος έχουν γεμίσει τα νοσοκομεία ανάπηρους της Αλβανίας .Νεκροί του ”Εθνικού Στρατού”, σακάτηδες. Νεκροί του ”Δημοκρατικού Στρατού”, σακάτηδες. Αιχμάλωτοι, συνοπτικές καταδίκες, απόσπασμα. Γράφει ο Φράιερ Ο Σινόπουλος έχει περάσει κι ένα στρατοδικείο γιατί τις ιατρικές του ιδιότητες ,τις παραχωρεί προς όλες τις κατευθύνσεις Με λίγα λόγια ήταν ακομμάτιστος.
Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ και στην πιο γνωστή στιγμή της ιστορίας στις μέρες του ΄36 .
Το εργατικό αίμα του Μάη εκείνης της χρονιάς στη Θεσσαλονίκη .από την μαζική διαμαρτυρία των καπνεργατών ,τον πυροβολισμό και τον νεκρό καπνεργάτη .Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο Επαναστατικό ξέσπασμα του Γιάννη Ρίτσου που έγραψε μέρες Μαγιού μου Μίσεψες Μέρες Μαγιού σε χάνω. Τούτο το ποίημα τυπώθηκε σε 10.000 αντίτυπα και κάηκαν από τον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. Αλλά εμείς οι νεότερες γενιές το τραγουδήσαμε και θα τον τραγουδούν και οι επερχόμενες γενιές.
Μπορεί τον Γιάννη Ρίτσο να τον βάζανε παρέα με τις γάτες στα τσουβάλια στην εξορία , αλλά είχε πια παντρευτεί με την φωνή της Επανάστασης και η ποίησή του έχει ταξιδέψει σ΄ όλο τον κόσμο και τούτο το ιερό τραγούδι που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης ,τόσα χρόνια μετά το τραγουδάει όλη η Γη!
