Μπούκ, ο αλήτης του Λος Αντζελες
Της Δέσποινας Μακρινού
Στις 16 Αυγούστου του 1920, γεννιέται στο Αντερναχ της Γερμανίας ένας κλοσάρ, ένας αντισυστημικός αλήτης με το όνομα Τσάρλς Μπουκόφσκι.
Ένας περιθωριακός, αλλοπρόσαλος τύπος, που έγραψε ιστορία στους δρόμους, στα καταγώγεια, στα πορνεία, στα κακόφημα στέκια του Λος Άντζελες. Ένας ιδιόρυθμος αλκοολικός, προικισμένος απο τη σοφία του πόνου, της μοναξιάς, της έλλειψης στοργής.
Ο Τσάρλς Μπουκόφσκι δεν χρειάστηκε να προσπαθήσει, η ζωή τον κεραυνοβολούσε συνεχώς με ατυχίες, δυσκολίες και αρκετή βία.
“Don’t try” ήταν το σύνθημα του και δεν χρειάστηκε ποτέ να το αναιρέσει. Προέκυπτε αναίτια απο την έλλειψη επιλογών “εξ απαλών ονύχων”. Τότε που σχεδόν καθημερινά έννοιωθε τον πόνο, απο το μαστίγιο του κακοποιητή πατρός του.
Τότε που όλο το βάρος της οικονομικής ανέχειας και του κοινωνικού αδιέξοδου, ξέσπαγε στην πλάτη του με βουρδουλιές.
Ο Τσάρλς Μπουκόφσκι, Μπουκ, για τους φίλους προσπάθησε πολλές φορές να ξεφύγει απο τον αβάσταχτο ψυχικό και σωματικό πόνο.
Δεν τα κατάφερε. Έφευγε απο την πατριαρχική κακοποιήση για να ενταχθεί σε μιά άλλη κακοποίηση, κοινωνική αυτή τη φορά. Χωρίς έλεος και χωρίς επιλογή ξαναγύριζε στα ίδια, με την ελπίδα της έστω και ελάχιστης βελτίωσης και κατανόησης.
Κοινωνικά έκπτωτος και απορριπτέος, ταυτίστηκε με το κακό, με την ασχήμια, με το περιθώριο. Εκεί ένοιωθε ασφαλής. Με λίγη δόση παραπάνω αλκοολ, η μαυρίλα της ζωής έβγαζε, έστω και προσωρινά, μιά μικρή ακτίνα φωτός. Τότε ήταν που η έμπνευση, χωρίς προσπάθεια, κατέγραφε τις στιγμές, τότε που η ποιητική φλέβα έμπαινε σε διαδικασία εκμυστήρευσης και διαφυγής.
Τα αριστουργηματικά έργα του Μπουκόφσκι, κατάφεραν να ξεπεράσουν τις βίαιες και ανελέητες κριτικές και να γράψουν μιά σημαντική ιστορικότητα στην παγκόσμια λογοτεχνία.
Ο Μπουκόφσκι παντρεύτηκε τρείς φορές με τρείς διαφορετικές μορφές γυναικών. Δεν του άρεσε το όμορφο, η τελειότητα γιατί δεν την είχε γνωρίσει ποτέ. Οι επιλογές στους γάμους του ήταν περισσότερο επιλογές αναζήτησης αγάπης και στοργής . Το κάλλος του ήταν αδιάφορο και το απεχθανόταν.
Ποτέ δεν υπήρξε ο πιστός σύντροφος και ποτέ δεν υποσχέθηκε μονιμότητα. Ο τελευταίος του γάμος έγινε σε ηλικία 65 ετών και υπήρξε και ο πιο συμβατός με το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 απο λευχαιμία, αφήνοντας πίσω μιά τεράστια πνευματική εργασία και ένα χρήσιμο για όλους μας γνωμικό.
Μην προσπαθείς! Η ζωή επιφυλάσσει εκπλήξεις.
Στον τάφο του στο Λος Άντζελες η ταφόπλακα γράφει “Don’t try” και έχει χαραγμένο το σχέδιο ενός μποξέρ. Γιατί η ζωή είναι αγώνας και η δική του υπήρξε άδικη και ανάλγητη.
